το τέλος της κυβερνητικής θητείας, τον Σεπτέμβριο του 2019.
Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς με βεβαιότητα ότι θα το καταφέρει, είναι όμως προφανές ότι αυτός είναι ο σχεδιασμός του. Ωρύεται επ’ αυτού η αξιωματική αντιπολίτευση, ζητώντας εκλογές μέσα στο 2018.
Σε κάθε περίπτωση, μέρες που ’ναι, οι προβλέψεις και εύκολες και φτηνές είναι. Θέλουν στη ΝΔ να ρίξουν τα ταρώ ή να χαϊδέψουν τη γυάλινη μπάλα; Ας το κάνουν.
Το να επιδιώκει όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης (κι από κοντά του ολοένα και συχνότερα και η Φώφη Γεννηματά) εκλογές, ει δυνατόν, την επόμενη Κυριακή και πολιτικά ανόητο είναι και εθνικά επιζήμιο.
Πολιτικά ανόητο είναι όχι μόνο γιατί δεν μπορεί να επιβάλει τις εκλογές, αλλά και διότι δεν ακούει τι του λένε όλοι οι «παίκτες». Του το είπε ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, το λένε οι Βρυξέλλες, το λέει το ΔΝΤ και κάθε σοβαρός άνθρωπος στην Ευρώπη πως, με ανοιχτό το θέμα διακυβέρνησης στη Γερμανία, την Ιταλία να ακολουθεί με εκλογές την άνοιξη και άλλα πολλά, το μόνο που δεν θα ήθελαν είναι μια νέα ελληνική περιπέτεια. Του το λένε επίσης οι ίδιοι οι ψηφοφόροι, που κατά 50%-60% δεν θέλουν πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
Το ότι όλοι αυτοί δεν έχουν πειστεί πως η ΝΔ θα κομίσει κάτι διαφορετικό, αυτό είναι μια άλλη υπόθεση, που μάλλον δεν συζητούν στο επιτελείο του κ. Μητσοτάκη.
Κι εδώ ισχύει το λανθασμένα αποδοθέν στον Αϊνστάιν: δεν μπορείς να ζητάς κάθε μέρα εκλογές, όταν ξέρεις ότι δεν θα συμβεί, και να προσδοκάς διαφορετικό αποτέλεσμα.
Είναι όμως και εθνικά επιζήμιο. Διότι μέσα στον «επαναστατικό ενθουσιασμό» που διέπει τους ιεροκήρυκες της καταστροφής παραβλέπεται ότι εκλογές τώρα σημαίνουν πλήρη αναστολή της πορείας εξόδου από τα μνημόνια, εκτόξευση των spreads και του συστημικού κινδύνου, επιστροφή σεναρίων χρεοκοπίας, πλήγμα στην εύθραυστη ισορροπία στις τράπεζες, αναστολή της διαδικασίας απομείωσης του χρέους και πολλά άλλα...
Σεραφείμ Π. Κοτρώτσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου