Δεν...
το χωράει ο νους του σκηνοθέτη πως η ταινία του δεν άρεσε στους κριτικούς και είναι βέβαιος πως πρόκειται για συνωμοσία εναντίον του. Συνεννοήθηκαν όλοι να τον κράξουν συντονισμένα για να μην κόψει εισιτήρια. Άλλη έννοια δεν είχαν…
Αντί δηλαδή να λέει κι ευχαριστώ που μετά από τόσες αποτυχίες που έχει στο βιογραφικό του βρίσκει ακόμα χρηματοδότες για να κάνει ταινίες, ο κ. Σμαραγδής θέλει να τρέξει στα δικαστήρια τους κριτικούς κινηματογράφου που έγραψαν τη γνώμη τους.
Έχει απόλυτο δίκιο ο άξιος Έλληνας σκηνοθέτης και θα του προτείναμε να μη σταματήσει εδώ. Εκτός από μηνύσεις σε κριτικούς κινηματογράφου, θα έπρεπε να κινηθεί νομικά και ενάντια σε ιδιοκτήτες κινηματογράφων, οι οποίοι εκείνες τις ημέρες επέλεξαν να προβάλλουν άλλες ταινίες στις αίθουσές τους.
Πρόκειται για αθέμιτο ανταγωνισμό και για ξενομανία. «Κάποιοι» προφανώς δεν ήθελαν να δει ο κόσμος την ταινία του και πρόβαλλαν στις αίθουσες άλλες ταινίες, αλλοδαπών σκηνοθετών.
Δεν φτάνει δηλαδή που οι αλλοδαποί μας παίρνουν το κοινωνικό μέρισμα, έρχονται και οι ξένοι σκηνοθέτες με τις ταινίες τους και μας παίρνουν τις αίθουσες!
Από το περιβάλλον του κ. Σμαραγδή εκφράζονται επίσης παράπονα και για το βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη «Αναφορά στον Γκρέκο», στο οποίο βασίστηκε το σενάριο της ταινίας. Όπως σημειώνουν, το βιβλίο έχει αποθεωθεί από τους βιβλιοκριτικούς, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, γεγονός που κάνει την ταινία να φαίνεται πολύ πιο άθλια απ` ό,τι είναι στην πραγματικότητα.
Στο απυρόβλητο δεν μένουν, όμως, ούτε οι θεατές. Ένα μήνα μετά την πρώτη προβολή της ταινίας, έχουν κοπεί 250.000 εισιτήρια, κάτι που σημαίνει πως εκατομμύρια συμπολίτες μας, παρότι είχαν τη δυνατότητα, δεν πήγαν να δουν την ταινία. Είτε έπεσαν θύματα των «κακόψυχων» κριτικών, είτε δεν είναι αρκετά φιλότεχνοι για να καταλάβουν το μεγαλείο του εθνικού μας σκηνοθέτη.
Συνεπώς, θα πρέπει και αυτοί να πληρώσουν την ασχετοσύνη τους, με τον Γιάννη Σμαραγδή να κινείται νομικά εναντίον τους και να ζητά από τη Δικαιοσύνη να επιβάλλει την προβολή της ταινίας σε σχολεία, εργασιακούς και δημόσιους χώρους. Για να καταλάβουν το λάθος τους μάλιστα θα υποχρεωθούν διά νόμου να δουν όλες τις ταινίες του, που πρόκειται ασφαλώς για βασανιστήριο…
Βέβαια, ο κ. Σμαραγδής δεν θα περιορίσει τον δικαστικό του αγώνα μόνο εντός Ελλάδας, αλλά θα διεκδικήσει καλές κριτικές και από τα διεθνή ΜΜΕ. Παράλληλα, ετοιμάζει μηνύσεις και αγωγές και στην Ακαδημία Κινηματογράφου των ΗΠΑ που εδώ και χρόνια του στερεί το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Μετά από τόσα αριστουργήματα της έβδομης τέχνης, δικαιούται το λιγότερο ένα Όσκαρ για τη συνολική προσφορά του στον κινηματογράφο.
Τέλος, να σημειώσουμε πως όσοι πίστευαν ότι ο Γιάννης Σμαραγδής είναι σοβαρός άνθρωπος, θα πρέπει τώρα να αναθεωρήσουν και να ζητήσουν συγγνώμη σε όσους πιστεύαμε ότι απλώς «γλείφει» Πρωθυπουργούς για να κάνει ταινίες. Το έκανε με τον Σαμαρά, το επανέλαβε με τον Τσίπρα και τώρα εκνευρίζεται επειδή παρόλη την οσφυοκαμψία που έχει πάθει από τις δημόσιες σχέσεις, οι κριτικοί έγραψαν αυτό που είδαν και δεν έγραψαν καλά λόγια για την ταινία του.
Και φυσικά έχει δίκιο, γιατί στην Ελλάδα ο γλείφτης παραδοσιακά αναγνωρίζεται. Αν χάσουμε κι αυτό το στοιχεία της παράδοσής μας, τότε απειλείται η εθνική μας ταυτότητα.
ΥΓ: Εγώ κριτικός κινηματογράφου δεν είμαι. Μπορώ να γράφω ό,τι θέλω. Στη χειρότερη να μου επιβληθεί το βασανιστήριο να δω όλες τις ταινίες του Σμαραγδή. Τις περισσότερες τις έχω δει ήδη και εκτός από μία μικρή βρογχίτιδα που με ταλαιπωρεί, είμαι ακόμα εδώ… Οπότε, «Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος»...
Σπύρος Πολυχρονόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου