δικά της προβλήματα.
Στο εσωτερικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο πρόεδρος Κυριάκος Μητσοτάκης πολύ θα ήθελε να δει την ιστορική θέση του πατέρα του να δικαιώνεται με μια λύση την οποία δεν κατάφερε να επιβάλει ούτε στο κόμμα του λόγω της «ανταρσίας» του τότε υπουργού Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά, με συνέπεια να ανοίξει ένα τεράστιο πολιτικό χάσμα στο εσωτερικό της Ν.Δ. που οδήγησε στην πτώση της κυβέρνησής της.
Είναι προφανές ότι, στο σενάριο μιας λύσης συμβατής με τη θέση του Καραμανλή το 2008, θα είχε στο πλευρό του και την καραμανλική πλευρά, με την οποία όμως σήμερα οι σχέσεις του βρίσκονται στο ναδίρ.
Από την άλλη πλευρά ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο στενότερος εσωκομματικός σύμμαχός του και ο κρισιμότερος παράγοντας για την εκλογή του στην προεδρία του κόμματος, βρίσκεται στη γραμμή Σαμαρά, η οποία είχε αποτελέσει την αιτία της πτώσης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και προφανώς βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από τη σημερινή θέση του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Προφανώς, λοιπόν, το επόμενο διάστημα θα γίνει – ρητορικά πάντα – της δεδηλωμένης, αλλά η απορία που μένει είναι ποιος τελικά θα ζημιωθεί από τη στάση της Ν.Δ., αν βεβαίως διατηρηθεί μέχρι να έρθει η κρίσιμη ώρα. Προς το παρόν είναι διαπιστωμένο ότι η ρήση του πατρός Μητσοτάκη «ποιος θα θυμάται σε δέκα χρόνια» έχει διαψευστεί εμπράκτως.
Στην περίπτωση του υιού Μητσοτάκη το «ποιος θα θυμάται σε δέκα χρόνια» θα εξαρτηθεί από την τελική του θέση. Ο ίδιος το γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους, επομένως ας μην προεξοφλήσουμε τη στάση που θα τηρήσει την άνοιξη...
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου