σήμερα φαίνονται αυτονόητες και οι οποίες όμως τώρα αμφισβητούνται. Τα συνδικάτα κατάφεραν να βελτιώσουν τη ζωή των εργαζομένων, να εκδημοκρατίσουν τις κοινωνικές σχέσεις, να νομιμοποιήσουν πολλά, με πρώτο και βασικό το δικαίωμα της αντίστασης σε αντεργατικές αποφάσεις. Οι κινητοποιήσεις, η στάση εργασίας και η απεργία δεν ήταν πάντοτε αυτονόητα δημοκρατικά δικαιώματα. Για να αναγνωριστούν ως τέτοια, χύθηκε αίμα.
Αν οι εργαζόμενοι πέτυχαν όσα πέτυχαν, αυτό το οφείλουν στη μαζική συμμετοχή τους στις συνδικαλιστικές οργανώσεις τους, στα στοχευμένα και επεξεργασμένα, κάθε φορά, αιτήματά τους, στην ευρύτερη κοινωνική αποδοχή των αγώνων τους, στην ικανότητά τους να ηγούνται των κοινωνικών αγώνων για το δικαίωμα στη δουλειά, στην υγεία και στην παιδεία, στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου, για τη διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Είναι αλήθεια ότι εδώ και αρκετά χρόνια το συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση. Ορισμένες έρευνες υπολογίζουν ότι οι συνδικαλισμένοι εργάτες δεν υπερβαίνουν το 10% με 15% αυτών που εργάζονται.
Οι πιο δραστήριες οργανώσεις είναι κυρίως αυτές του κρατικού τομέα και του ευρύτερου δημόσιου. Στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας η κατάσταση δεν έχει καμία σχέση ακόμη και με το πρόσφατο παρελθόν.
Οι εργαζόμενοι αισθάνονται απροστάτευτοι και στους χώρους δουλειάς κυριαρχεί –το λιγότερο– ο φόβος.
Γυρίζουν την πλάτη στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, η οποία πολλές φορές εξυπηρετεί τα στενά δικά της συμφέροντα παρά του κλάδου.
Το πρόβλημα αποκτάει δραματικές διαστάσεις. Και δεν μπορεί με κανέναν άλλο τρόπο να αντιμετωπιστεί παρά μόνο με πρωτοβουλία των ίδιων των εργαζομένων.
Το συνδικαλιστικό κίνημα βιώνει έναν θανάσιμο εκφυλισμό, από τον οποίο μπορεί να ξεφύγει μόνο με τη μαζική συμμετοχή των ανθρώπων της δουλειάς στις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις και με τη σύγκρουσή τους με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που τείνει να αποστεώσει τα πάντα.
Ανεξαρτήτως της θέσης που παίρνει ο καθένας για την επίμαχη τροπολογία της κυβέρνησης αναφορικά με τις προϋποθέσεις κήρυξης απεργίας από τα πρωτοβάθμια σωματεία, πιστεύουμε ότι ήρθε η ώρα οι εργαζόμενοι να θέσουν τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων των δικών τους οργανώσεων...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου