Απαιτείται συμπληρωματική νομοθετική προστασία της πρώτης κατοικίας για τα λαϊκά στρώματα και όχι βέβαια για...
τους εκ συστήματος κακοπληρωτές τόνισε σε συνέντευξη του ο βουλευτής και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου ΣΥΡΙΖΑ, τ. Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Νίκος Φίλης στην εφημερίδα "Φιλελεύθερος".
Ο περιορισμός του δικαιώματος της απεργίας είναι προαπαιτούμενο για να κλείσει η γ' αξιολόγηση; Μπορεί να γίνει αποδεκτή από μία αριστερή κυβέρνηση μία τέτοια αλλαγή στον συνδικαλιστικό νόμο;
Επειδή, το θέμα δεν έχει διευκρινιστεί απολύτως, θέλω να επισημάνω ότι αυτό το οποίο αλλάζει είναι η απαιτούμενη απαρτία των ταμειακώς τακτοποιημένων μελών ενός πρωτοβάθμιου σωματείου, προκειμένου να λάβει απόφαση για απεργιακή κινητοποίηση. Το ποσοστό αυτό ζητείται να φθάσει στο 50%. Πρόκειται για μια απαίτηση των δανειστών, σε συνεργασία προφανώς με εγχώριους κύκλους εργοδοτών, με συμβολικό και προληπτικό χαρακτήρα. Συμβολικό, γιατί, το κυρίαρχο δεν είναι η νομιμότητα, αλλά, η εμπέδωση του μηνύματος ότι, σε αυτή τη φάση, είναι η τάξη των εργοδοτών που μπορεί με τη βοήθεια των δανειστών να υπαγορεύει και να ορίζει τα όριά της. Προληπτικό, γιατί, μπορεί να διανύουμε μία φάση ύφεσης των εργατικών κινητοποιήσεων και των απεργιών, αλλά, κανείς δεν ξέρει τι θα ξημερώσει αύριο. Προσπαθούν, λοιπόν, δίπλα σε ένα ολόκληρο αντεργατικό πλέγμα μνημονιακών ρυθμίσεων, με κορωνίδα την απαγόρευση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, να υψώσουν και άλλα εμπόδια στη συλλογική και συνδικαλιστική έκφραση των εργαζομένων. Κι αυτό την ίδια ώρα που σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, ούτε το δικό μας Σύνταγμα, ούτε άλλα Συντάγματα ανά τον κόσμο θέτουν όριο στη συμμετοχή των πολιτών στις εθνικές εκλογές, προκειμένου να είναι έγκυρο το εκλογικό αποτέλεσμα. Θυμίζω, ότι στις πρόσφατες γαλλικές εκλογές που ανέδειξαν τον Μακρόν, η συμμετοχή ήταν κάτω από το 50%, αλλά, εκεί, όπως και σε άλλες ανάλογες περιπτώσεις, κανείς από όσους εξεγείρονται εναντίον της χαμηλής συμμετοχής στο συνδικαλιστικό κίνημα, δεν τόλμησε να αμφισβητήσει το αποτέλεσμα.
Η κυβέρνησή μας, είναι αλήθεια, ότι, πιέζεται στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων, όχι μόνο ιδεολογικά. Γι` αυτό είναι αναγκαίο, η πορεία εξόδου από τα μνημονιακά προγράμματα, να σηματοδοτηθεί πρώτα από όλα από την θεσμοθέτηση τού ευρωπαϊκού κεκτημένου και την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Από εκεί και πέρα, ένα πραγματικά ρωμαλέο εργατικό κίνημα, μπορεί με τη μαζική και συνειδητή συμμετοχή των εργαζομένων να καταργήσει στην πράξη τέτοιου είδους ρυθμίσεις.
Προτείνατε νόμο για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Από τις έως σήμερα επίσημες εκδηλώσεις, η κυβέρνηση δείχνει αρνητική σ' ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Και ο Υπουργός Οικονομικών, ο οποίος είπε ότι οι πλειστηριασμοί είναι ανάγκη να διενεργηθούν για αναπτυξιακούς και κοινωνικούς λόγους ...
Πολλοί συνάδελφοι από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και άλλα κόμματα ζητούν να υπάρξει συμπληρωματική νομοθετική προστασία της πρώτης κατοικίας για τα λαϊκά στρώματα και όχι βέβαια για τους εκ συστήματος κακοπληρωτές. Νομοθέτηση τόσο απέναντι στα , όσο και απέναντι στις τράπεζες εφόσον κριθεί ότι οι προφορικές δεσμεύσεις και οι «συμφωνίες κυρίων» δεν αρκούν ή παραβιάζονται. Οφείλουμε, επίσης, να δούμε τον μηχανισμό διαμόρφωσης των τιμών πώλησης, που βέβαια διαφέρουν από τις αντικειμενικές τιμές των ακινήτων. Καθώς, επίσης, και τη δυνατότητα του δανειολήπτη να μπορεί να αγοράζει εκείνος το σπίτι στην τιμή της τελευταίας προσφοράς που θα διαμορφωθεί στον πλειστηριασμό.
Το ζήτημα των κόκκινων δανείων από στεγαστικά δάνεια, επηρεάζει αναμφίβολα τους τραπεζικούς ισολογισμούς, όμως, αντί να οδηγηθούμε σε αντικοινωνικούς μαζικούς πλειστηριασμούς, πρέπει, να δούμε τι γίνεται με εκείνους τους λίγους που χρωστούν τα περισσότερα (π.χ. στον τομέα των επιχειρηματικών δανείων) και να βάλουμε προτεραιότητες και στόχους.
Φοβάστε κοινωνική έκρηξη; Αντέχουν ψυχικά οι Έλληνες δεκάδες χιλιάδες πλειστηριασμούς ;
Οι αναγνώστες σας πρέπει να ξέρουν ότι το διάστημα 2009-2014 έγιναν περίπου 200000 πλειστηριασμοί, με μέσο όρο 35000 ανά έτος, ενώ, επί ΣΥΡΙΖΑ έχουν γίνει 8700 το 2015 και 4800 το 2016. Η διαφορά είναι τεράστια. Όμως, τώρα πρέπει να αντιμετωπίσουμε με τα μέτρα που ανέφερα προηγουμένως και με άλλα ενδεχομένως, ένα πρόβλημα που σύντομα μπορεί να πάρει διαστάσεις. Οι πολίτες που έχουν το πρόβλημα πρέπει να ενημερωθούν ακόμη καλύτερα για τα δικαιώματά τους. Αυτή τη στιγμή προστατεύεται ένα μεγάλο μέρος της πρώτης κατοικίας για τα λαϊκά στρώματα, όμως, οι ρυθμίσεις αυτές πρέπει να επεκταθούν πέραν του 2017 και του 2018. Τα κινήματα αλληλεγγύης, οι αριστερές οργανώσεις και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση και να ενδυναμώσουν την παρουσία τους δίπλα στους πολίτες που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα, χωρίς να τους υποκαθιστούν και χωρίς να αφήνουν την παραμικρή αφορμή να κατηγορηθούν από τα συστημικά μέσα ότι προστατεύουν «λαμόγια» και μπαταχτσήδες».
Συμφωνείτε με την πώληση του 40% του λιγνιτικού παραγωγικού δυναμικού της ΔΕΗ; Κερδίζει η χώρα κάτι από αυτή την πώληση, κάποια ελάφρυνση από τις δανειακές υποχρεώσεις;
Ζητούμε ενημέρωση. Οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση, οι τοπικές κοινωνίες και οι καταναλωτές αγωνιούν. Η κυβέρνηση δίνει κάποια στοιχεία, όπως για παράδειγμα ότι διατίθεται προς πώληση το 22, 4 % της λιγνιτικής παραγωγής κι όχι το 40% και ότι παραμένει στη ΔΕΗ το 90,9% της συνολικής ισχύος, σε αντίθεση με την «μικρή ΔΕΗ» της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που αφαιρούσε και υδροηλεκτρικές μονάδες και μονάδες φυσικού αερίου από την επιχείρηση, παραχωρώντας, τελικά το 22% της συνολικής της ισχύος. Παρ` όλα αυτά, πρέπει να αξιολογήσουμε την τελική συμφωνία, γιατί ο τομέας της ενέργειας έχει τεράστια στρατηγική σημασία, μπροστά στην οποία τα 100 εκ. της πώλησης ενός ακόμη 17% της ΔΕΗ και μάλιστα για 100 μόλις εκατομμύρια είναι ένα αμελητέο ποσό.
Επαναδιαπραγμάτευση των πρωτογενών πλεονασμάτων σε συνάρτηση με το χρέος
Όλες αυτές οι κυβερνητικές υποχωρήσεις - "συμβιβασμοί" όπως τους λέτε - γίνονται για να βγούμε από το μνημόνιο το καλοκαίρι του 2018; Δηλαδή, τότε θα σταματήσουν τα μέτρα, η επιτήρηση των δανειστών, θα' χουμε ελάφρυνση του χρέους;
Προσπαθούμε να βγούμε από τη δανειακή σύμβαση και την σκληρή επιτροπεία, όμως, οι μνημονιακοί καταναγκασμοί, που συγκροτούν ένα μεγάλο θεσμικό οικοδόμημα σε όλα σχεδόν τα πεδία θα παραμείνουν. Η κυβέρνησή μας πρέπει να παρουσιάσει το σχέδιό της για την πορεία προς την έξοδο από τα προγράμματα αλλά και τους βασικούς της στόχους για την περίοδο μετά τον Αύγουστο του 2018. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος θέλω να είμαι σαφής στα θέματα του χρέους και των πρωτογενών πλεονασμάτων: Με την ευρύτερη δυνατή εθνική συμφωνία και στήριξη η κυβέρνηση πρέπει να επαναδιαπραγματευτεί το ζήτημα των πλεονασμάτων σε συνάρτηση με το χρέος, ώστε αυτά να πέσουν κάτω από το 2% του ΑΕΠ και να σταματήσουν να πριονίζουν τα πόδια της ανάπτυξης.
Ποια είναι η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από τη ΝΔ ;
Με όλες τις ιδιομορφίες που μας κληροδότησε η κρίση και η επιβολή πάνω στην Αριστερά της πολιτικής των μνημονίων, μετά τον συμβιβασμό του 2015, νομίζω, ότι γίνεται όλο και πιο εμφανής η διαφορά ανάμεσα στην προοδευτική αριστερή παράταξη με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και τη συντηρητική παράταξη με βασική δύναμη τη ΝΔ. Οι κύριοι Μητσοτάκης και Γεωργιάδης, φροντίζουν καθημερινά άλλωστε, ώστε, αυτές οι διαφορές να γίνονται κατανοητές από κάθε πολίτη και ιδιαίτερα από εκείνους που ανήκουν στα πιο χαμηλά εισοδηματικά στρώματα. Αρκεί να θυμηθούμε δηλώσεις όπως αυτές για τις ανισότητες που για τη ΝΔ είναι απότοκο της φυσικής τάξης, ιερό και απαραβίαστο ή την πρόσφατη «απειλή» του κ. Μητσοτάκη ότι προτίθεται να υποβάλλει σε «μεταρρυθμιστικό» ηλεκτροσόκ την ελληνική κοινωνία. Ωραία παρομοίωση, μα την αλήθεια! Μερικές φορές είναι να αναρωτιέται κανείς αν συνειδητοποιεί τι εκστομίζει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Γιατί πρέπει αυτή η κυβέρνηση να φτάσει οπωσδήποτε έως το 2019 και μάλιστα μαζί με τον Πάνο Καμμένο;
Κατ` αρχάς γιατί αυτό επιτάσσει η συνταγματική τάξη, αλλά και τα καλώς εννοούμενα εθνικά συμφέροντα, αφού στην κρίσιμη περίοδο που διανύουμε προς την έξοδο από τα δανειακά προγράμματα, η πολιτική σταθερότητα είναι προϋπόθεση για την οικονομική ανάπτυξη. Την ώρα που για πρώτη φορά από το 2006 η ελληνική οικονομία καταγράφει τρία συνεχόμενα τρίμηνα με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, ποιος εχέφρων πολίτης θα διακινδύνευε ανατροπή της κυβέρνησης και προσφυγή στις κάλπες; Υποθέτω, ούτε ο πιο φανατικός οπαδός της ΝΔ και οι πιο στενοί συγγενείς του αρχηγού της και γι` αυτό το λόγο ο κ. Μητσοτάκης έχει ουσιαστικά αποσύρει το αίτημα των εκλογών, που αποτέλεσε την αιχμή του αντιπολιτευτικού δόρατος της ΝΔ για μακρά περίοδο...
avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου