οι ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό ήταν τόσο βίαιες που παραδοσιακές δυνάμεις της Μεταπολίτευσης υπέστησαν σοβαρή φθορά ή καταποντίστηκαν και στη θέση τους αναδύθηκαν νέα πολιτικά υποκείμενα. Κόμματα που κυριάρχησαν στην εγχώρια σκηνή χρεοκόπησαν οικονομικά και πολιτικά και αναγκάστηκαν να αναζητήσουν τη θέση τους σε ένα νέο κατακερματισμένο σκηνικό.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ η οικονομική κρίση λειτούργησε αντίστροφα. Ενα κόμμα της Αριστεράς, που πάλευε για την κατάκτηση του 3%, την κοινοβουλευτική του εκπροσώπηση και την πολιτική επιβίωση, βρέθηκε μέσα σε πέντε χρόνια να κυβερνά τη χώρα.
Η ταχεία ανάδειξή του στην πρώτη γραμμή της πολιτικής αντιπαράθεσης δεν συνοδεύτηκε όμως από ανάλογη οργανωτική ανάπτυξη στο κόμμα. Εκατοντάδες μέλη και στελέχη έχουν αναλάβει θέσεις ευθύνης ή επικουρικές θέσεις στον πολυπλόκαμο κυβερνητικό μηχανισμό, ενώ η διάσπαση του 2015 αφαίρεσε ένα κρίσιμο δυναμικό σε επίπεδο στελεχών.
Τα παραπάνω φαινόμενα κάνουν τους «53+» να συνιστούν ένα παράδοξο για το ελληνικό κομματικό σύστημα. Χωρίς να διαφοροποιούνται από την κεντρική κυβερνητική γραμμή, προσπαθούν να αρθρώσουν έναν αριστερό πολιτικό λόγο σε έναν αποστεωμένο μηχανισμό. Συζητούν πολιτικά και αναζητούν νέους κώδικες πολιτικής συμπεριφοράς μέσα σε στενά, προκαθορισμένα όρια.
Κάποιες φορές μοιάζει με τον τετραγωνισμό του κύκλου. Ομως στην πολιτική δεν είναι όλα ευθύγραμμα. Αναζητούν πάντως, την ώρα που κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν να λειτουργούν κατά τα ειωθότα. Οπως άλλωστε έλεγε στην «Εφ.Συν.» κορυφαίο στέλεχος εκτός της τάσης, «η τάση των 53+ είναι το μόνο πράγμα που λειτουργεί στον ΣΥΡΙΖΑ».
Γιατί λοιπόν είναι σημαντικό το να υπάρχουν λειτουργούσες τάσεις εντός των κομμάτων; Η παραγωγή πολιτικής και οι ιδεολογικές αναζητήσεις είναι ίσως οι πιο σπουδαίες διαδικασίες για ένα κόμμα. Η εσωκομματική δημοκρατία, όπου αυτή υπάρχει, είναι το στοιχείο που αναζωογονεί σκουριασμένους μηχανισμούς, τους συνδέει με την κοινωνία και επιβάλλει την εφαρμογή της πολιτικής στρατηγικής στο σήμερα και στο τώρα.
Σε καιρούς κρίσης, καθώς όλο και λιγότεροι πολίτες ενδιαφέρονται για την πολιτική και οι περισσότεροι επιλέγουν την ανάθεση και όχι την ενεργό συμμετοχή, η εσωκομματική δημοκρατία και η αναψηλάφηση της «γραμμής» είναι οξυγόνο για τα δύσβατα μονοπάτια της λειτουργίας ενός κόμματος και πολύ περισσότερο για ένα κόμμα που κρατάει στα χέρια του τις τύχες μιας χώρας...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου