Συγγνώμη, λέει, ζήτησε ο δήμαρχος Αθηναίων, Γιώργος Καμίνης, από τον Σταύρο Θεοδωράκη, γιατί τις προάλλες τον αποκάλεσε γέννημα και συνάμα οπαδό του life style και άρα δεν...
ενδείκνυται να είναι υποψήφιος για την αρχηγία της ελληνικής Κεντροαριστεράς (της ποιας;).
«Εκανα μια προσωπική κρίση για τον Σταύρο Θεοδωράκη, σε λάθος στιγμή, την οποία κακώς έκανα και ζητώ συγγνώμη», είπε και υπενθύμισε ότι μαθαίνει κανείς από τα λάθη του (το τελευταίο συνηθίζει να το λέει στην κόρη του -καλά κάνει, αλλά να το λέει και στον εαυτό του, ώστε να προλαβαίνει τα λάθη του και όχι απλώς να τα αναγνωρίζει αφού τα κάνει).
Δηλαδή θα ίσχυε η κρίση του αν την έκανε σε σωστή στιγμή; Τι άλλο σημαίνει η έκφραση «λάθος στιγμή»;
Ο κύβος ερρίφθη και ας μεταμελείται τώρα ο κύριος δήμαρχος· ό,τι είπε το εννοούσε, γιατί το πιστεύει.
Ξέχασε όμως να συμπληρώσει ότι και ο ίδιος είναι γέννημα και οπαδός ενός τάχα σοβαρού life style, απότοκο της κατάρρευσης των ιδεολογιών και της επικράτησης μιας γενικής φιλελεύθερης «σούπας» -οπότε όποιος δηλώνει σοβαρός και ρεαλιστής (δηλώνει!), ξεχωρίζει κάπως και δεν πειράζει αν είναι ρηχός ή κενός ιδεολογικά.
Λίγο ο Συνήγορος του Πολίτη, λίγο το Συνταγματικό Δίκαιο (επίκουρος καθηγητής), αρκούν να του δώσουν το εισιτήριο για να πρωταγωνιστήσει στην πολιτική αρένα.
Ετούτη η αρένα όμως απαιτεί εκτός από δύναμη και κινήσεις τακτικής και ελιγμούς και ακριβώς σε αυτές τις κινήσεις εντάσσεται η πρώτη δήλωση του κ. Καμίνη: χτυπήματα κάτω από τη μέση και δεν πειράζει που ξεχνάμε για λίγο τον φιλελεύθερο καθωσπρεπισμό μας.
Ομως η ελαφρότητα στην πολιτική συμπεριφορά δεν αποκρύπτεται εύκολα.
Επαίρεται ο δήμαρχος ότι είναι ικανός να συγκεντρώσει γύρω του τους ακομμάτιστους ψηφοφόρους, καθώς και εκείνους που έφυγαν απογοητευμένοι από τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη (ο Θεός κι η ψυχή της...).
Εχει δίκιο ίσως, αφού την υποψηφιότητά του το 2012 την υποστήριξαν «σοσιαλιστές», «δημοκρατικοί αριστεροί», «πράσινοι οικολόγοι», «φιλελεύθεροι σύμμαχοι» και άλλες «αδέσποτες», ανεξάρτητες δυνάμεις...
Πιθανώς δεν έχει αντιληφθεί ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει δραματικά τα τρία τελευταία χρόνια, ότι ο βρόχος της πείνας σφίγγει επικίνδυνα τον λαιμό πολλών Ελλήνων, οι οποίοι έχουν πάψει να ενδιαφέρονται για όλες τις μορφές του life style -αδιαφορούν για το τι λένε οι ρήτορες, όσο μελίρρυτοι κι αν είναι.
Στην κρίσιμη λοιπόν στιγμή (και όχι στη λάθος) ο κ. Καμίνης είπε τη μισή αλήθεια (θα ήταν ολόκληρη, εάν συμπεριελάμβανε και τον εαυτό του στους πολιτικούς του life style, ευτράπελου ή σοβαρού δεν έχει σημασία, είναι ακριβώς το ίδιο ως προς τον σκοπό).
Αλλά ποιος είναι σε θέση σήμερα να λέει αλήθειες;
Οι πραγματικές καίνε και δεν συμφέρουν κανέναν, οπότε όλοι επιδίδονται στη διάχυση ψεμάτων (αναληθειών) για να μη χαλάσει και η μακροχρόνια συνταγή των περήφανων Ελλήνων πολιτικών.
Θλίβεται κανείς με αυτό το ζεύγμα πολιτικής δήθεν ορθότητας και ασυγκράτητου λαϊκισμού (έστω στις λάθος στιγμές...), αλλά δεν μπορεί να κάνει και τίποτα -το life style έχει διεισδύσει βαθιά μέσα μας...
Γιώργος Σταματόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου