του δίνει και πολλές ελπίδες για επικράτηση την Κυριακή, πλην όμως όλα μπορούν να συμβούν, εάν συνυπολογίσουμε το προφίλ των ψηφοφόρων που επέλεξαν Καμίνη και Σταύρο και εάν θυμηθούμε την περίπτωση της εκλογής του Κυριάκου στη ΝΔ.
Είναι σαφές πως η Φώφη συσπείρωσε το μεγαλύτερο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ, πλην όμως οι δεξαμενές της δεν έχουν πολλά περιθώρια. Πολύ δύσκολα κάποιος που επέλεξε Καμίνη ή Σταύρο θα πάει στη Φώφη την Κυριακή. Προφανώς θα προτιμήσει το νεαρό Ανδρουλάκη ή δεν θα πάει καθόλου. Φυσικά η Φώφη είναι κοντά στο 51 και επομένως μάλλον θα κερδίσει, αλλά αυτό δεν είναι και εντελώς σίγουρο.
Από πολιτική άποψη, αυτό που έχει σημασία είναι πως επιβεβαιώνεται μια ευδιάκριτη όσο και λογική τάση, η επάνοδος μεγάλης μερίδας των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, από τον Σύριζα προς την κοίτη τους. Η καταστροφή της μεσαίας τάξης μέσω της υπερ-φορολόγησης, η γενικευμένη απογοήτευση και οργή εξαιτίας της εξαπάτησής τους από την κυβέρνηση, προφανώς θα τους επαναφέρει στην κεντροαριστερά, δεδομένου ότι τα κοινωνικά αυτά στρώματα δεν έχουν ιδεολογικούς δεσμούς με την αριστερά και κυρίως με την κινηματική αριστερά, η οποία αυτή τη στιγμή δίνει τον τόνο στον ΣΥΡΙΖΑ. Και μόνο οι επιπτώσεις από τον νόμο Παρασκευόπουλου είναι ικανές να δημιουργήσουν δυναμική αποσυσπείρωσης στον Συριζα, ο οποίος επίσης έχει να αντιμετωπίσει και τους πλειστηριασμούς κατοικιών που έρχονται και επομένως να εγγράψει στο παθητικό του μια νέα ηχηρή διάψευση, μια νέα εξαπάτηση, καθώς τα σπίτια της μεσαίας τάξης θα κινδυνεύουν άμεσα από τον τραπεζίτη.
Παρά τις ελπίδες της κυβέρνησης για ανάκαμψη, για παροχές, για ελαφρύνσεις κλπ. το πολιτικό κλίμα συνεχώς επιβαρύνεται, για τον απλό λόγο πως όλα αυτά δεν μπορούν να επηρεάσουν τις εκλογικές συμπεριφορές άμεσα, ενώ ο χρόνος προς τις εκλογές τρέχει και όλο και μικραίνει. Η κυβέρνηση έχει μπροστά της το βουνό της πολιτικής καθημερινότητας και όταν έρθει η ώρα της κάλπης θα έχει απέναντί της όχι μόνον τη ΝΔ που θα έχει δημιουργήσει βεβαιότητα νίκης, αλλά και την ανανεωμένη και ενωμένη πιθανότατα κεντροαριστερά.
Αυτό που μένει στον ΣΥΡΙΖΑ είναι να προσπαθήσει να βάλει ξανά το ζήτημα της απλής αναλογικής, ειδικώς εάν κερδίσει η Φώφη, γιατί με τον Ανδρουλάκη δεν φαίνεται εύκολο να βρει τρόπο συνεννόησης ο Τσίπρας σ’ αυτό το ζήτημα. Αλλά δεν θα είναι εύκολο και για τη Φώφη να συμφωνήσει, διότι θα δημιουργηθεί η εντύπωση πως το ΠΑΣΟΚ ρυμουλκείται ξανά από τον Συριζα, με αντάλλαγμα κάποιες έδρες. Εξάλλου, η απλή αναλογική μπορεί να στερεί την αυτοδυναμία από τη ΝΔ, αλλά από την άλλη οδηγεί μετά βεβαιότητος σε κυβέρνηση τριών κομμάτων, ενώ ταυτόχρονα θα ενισχύσει τις τάσεις αποσυσπείρωσης στον Συριζα, ο οποίος πλέον θα έχει αποδεχθεί επισήμως την επερχόμενη εκλογική ήττα.
Αντίθετα, με το ισχύον σύστημα ο Συριζα θα εξακολουθεί να είναι ο κυρίαρχος στην αντιπολίτευση και πιθανόν ο μόνος, εάν η ΔΗΣΥ συμμετάσχει υποχρεωτικά σε συμμαχική κυβέρνηση με τη ΝΔ. Άρα, δεν είναι καθόλου βέβαιο πως η απλή αναλογική συμφέρει τον Συριζα, εάν μάλιστα συνυπολογίσουμε και την ορμητική επανάκαμψη στη Βουλή όλων των μικρών κομμάτων στα αριστερά του, με επικεφαλής τη ΛΑΕ και τη Ζωή.
Επιπλέον, η κυβέρνηση έχει και το ασήκωτο πολιτικό βάρος του Πάνου Καμένου, ο οποίος της κλείνει το δρόμο προς τους ψηφοφόρους της κεντροαριστεράς, ενώ ταυτόχρονα τσαλακώνει και το προφίλ της με τις αλλοπρόσαλλες επιλογές του.
Όλα αυτά δείχνουν πως ενώ η κεντροαριστερά ανακάμπτει και πλαγιοκοπεί τον ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση εξακολουθεί να επενδύει πολιτικά στα μακροοικονομικά μεγέθη και στις παροχές της τελευταίας στιγμής. Για όσους γνωρίζουν ιστορία, αυτή είναι μια συνηθισμένη εικόνα μιας κυβέρνησης σε αποδρομή...
Απόστολος Διαμαντής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου