Μια 25χρονη στέκεται στην άκρη του πεζοδρομίου. Προσπαθεί να διασχίσει τον δρόμο. Μόλις...
έχει περάσει ένα μόνιππο. Ο δρόμος δείχνει ασφαλής. Η νεαρή είναι ήδη καταμεσής του. Ώσπου ακούγεται το φρένο ενός αυτοκινήτου. Την έχει ήδη ξαπλώσει στο οδόστρωμα. Σε λίγα δευτερόλεπτα ακούγεται το φρένο ενός δεύτερου αυτοκινήτου. Οι ρόδες του έχουν περάσει από πάνω της, διαμελίζοντας το κορμί της. Είναι Κυριακή πρωί. Το ημερολόγιο δείχνει 4 Μαρτίου 1907 και η Ευφροσύνη Βαμβακά καταγράφεται στην ιστορία ως το πρώτο θύμα τροχαίου δυστυχήματος.
Σύμφωνα με το αφιέρωμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ, με αφορμή την εφετινή Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα των Τροχαίων Δυστυχημάτων, ο πρώτος ΚΟΚ στην Ελλάδα, το διάταγμα «Περί της καθ΄οδόν απαντήσεως των αμαξών, εφίππων, κτλ», που είχε εκδοθεί τον Ιανουάριο του 1837, περιελάμβανε «οδηγίες» για την κυκλοφορία των ιππήλατων, όχι των τροχοφόρων, ενώ τα πρώτα διόδια (από το 1842 στην οδό Πειραιώς) «απευθύνονταν» σε ζώα.
Μισό λεπτό στοίχιζε στο γαϊδουράκι η διέλευση από τα διόδια που «χώριζαν» την Αθήνα από τον Πειραιά. Το αυτοκίνητο ήταν εντελώς καινούριο για την εποχή και η... πολυτέλειά του ανήκε στην ανώτατη κοινωνική τάξη. Γι’ αυτό και στο πρώτο τροχαίο δυστύχημα στην Ελλάδα, «θύτες» ήταν ο βουλευτής Σιμόπουλος και ο πρίγκιπας Ανδρέας. Ήταν αυτοί οι δύο, που περνούσαν με τα αυτοκίνητά τους τη μοιραία στιγμή από την οδό Συγγρού!
Έκτοτε κύλησε πολύ νερό στ΄ αυλάκι... Προϊόντος του χρόνου, το αυτοκίνητο μετατράπηκε από πολυτέλεια σε καθημερινή ανάγκη. Και ως εκ τούτου, τα ατυχήματα και τα δυστυχήματα αυξήθηκαν τόσο που το 1993 καθιερώθηκε και «Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα των Τροχαίων Δυστυχημάτων». Δώδεκα χρόνια αργότερα, έλαβε παγκόσμιο χαρακτήρα, όταν υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ (ψήφισμα 60/5 της 26ης Οκτωβρίου 2005).
Το πρώτο θανατηφόρο ατύχημα από αυτοκίνητο στην Αθήνα
Στους δρόμους της Αθήνας πολλά έχουν αρχίσει να αλλάζουν. Τα πρώτα αυτοκίνητα με ιδιοκτήτες πρόσωπα με τεράστια οικονομική ισχύ και υψηλή κοινωνική θέση κάνουν την εμφάνισή τους. Οι εργάτες εξακολουθούν να πηγαίνουν στις δουλειές τους με τα πόδια και να «τρώνε τη σκόνη» από τις αυτοκίνητες μηχανές. Από δίπλα μόνιππα, κάρα, σούστες, άμαξες, βοσκοί που βγαίνουν να πουλήσουν το γάλα τους, βαρύτονοι μικροπωλητές, παιδιά που παίζουν πετροπόλεμο στους δρόμους, αμούστακα που κουβαλούσαν νερό από τον Ιλισσό για το πλύσιμο των ρούχων, λούστροι, σαλεπιτζήδες, κομψευόμενες Αθηναίες, νερουλάδες. Στη λεωφόρο Συγγρού κινούνται, με κατεύθυνση το Φάληρο, δύο νεοφερμένα οχήματα. Την ίδια ώρα, στο ύψος του ζυθοποιείου Φιξ, η 25χρονη Φρόσω, σύζυγος σανδαλοποιού, προσπαθεί να διασχίσει τη λεωφόρο. Πηγαίνει στην κουμπάρα της.
Στις 11.30 η Φρόσω Θεόδωρου Βαμβακά πέφτει χτυπημένη στην πλατιά λεωφόρο από το πρώτο αυτοκίνητο και σε δευτερόλεπτα πέφτει επάνω της και ένα δεύτερο, διαμελίζοντας το κορμί της. Ένας πρίγκιπας και ένας βουλευτής είναι οι έτεροι «πρωταγωνιστές» του πρώτου θανατηφόρου ατυχήματος από αυτοκίνητο στην Αθήνα.
Πρίγκηπας και βουλευτής οι «πρωταγωνιστές»
Η Ευφροσύνη Βαμβακά είναι το πρώτο θύμα θανατηφόρου ατυχήματος από αυτοκίνητο στην Αθήνα, θύμα που τουλάχιστον καταγράφεται με εκτενή δημοσιεύματα στον Τύπο της εποχής. Το δυστύχημα συνέβη στη Λεωφόρο Συγγρού (σ.σ. η πλατύτερη λεωφόρος που είχε ως τότε η Αθήνα) στο ύψος του ζυθοπωλείου ΦΙΞ, μεσημέρι Κυριακής της 4ης Μαρτίου 1907, όταν δύο αυτοκίνητα με κατεύθυνση το Φάληρο ξεκίνησαν τη μοιραία «άμιλλα ταχύτητας». Το ένα αυτοκίνητο ήταν του πρίγκιπα Ανδρέα και σε αυτό επέβαιναν επίσης η πριγκίπισσα Αλίκη και ο υπασπιστής του Ανδρέα, Μεταξάς. Το δεύτερο αυτοκίνητο ήταν του μανιώδη αυτοκινητιστή βουλευτή Φθιώτιδας Νικόλαου Σιμόπουλου, γιου του υπουργού Οικονομικών Ανάργυρου Σιμόπουλου. Ήταν την εποχή που, σύμφωνα με ιστορικούς, τα αυτοκίνητα στην Αθήνα ήταν ελάχιστα. Υπεύθυνος θεωρήθηκε ο βουλευτής Νικόλαος Σιμόπουλος, διότι θέλησε να υπερβεί το αυτοκίνητο του Πρίγκηπα Ανδρέα, «αυξάνων κατά τι την ταχύτητα του αυτοκινήτου του». Το αυτοκίνητο του Σιμόπουλου χτύπησε την Ευφροσύνη Βαμβακά και στη συνέχεια πέρασε από πάνω της το αυτοκίνητο του πρίγκηπα Ανδρέα.
Ο πρώτος ΚΟΚ
Πριν από 180 χρόνια, τον Ιανουάριο του 1837, δημοσιεύεται το διάταγμα «Περί της καθ΄οδόν απαντήσεως των αμαξών, εφίππων, κτλ». Θεωρείται ο πρώτος ΚΟΚ στην Ελλάδα.
Το διάταγμα
«Περί της καθ’ οδόν απαντήσεως των αμαξών, εφίππων κλπ»
Ο Θ Ω Ν
Ελέω Θεού Βασιλεύς της Ελλάδος
«Προς αποφυγήν συγκρούσεων ως εκ της καθ’ οδόν συναντήσεως των αμαξών, εφίππων κλπ. και δια να κατασταθή ούτως η διάβασις εύκολος και μάλιστα ακίνδυνος
Επί τη προτάσει της επί των Εσωτερικών Γραμματείας, απεφασίσαμεν και διατάττομεν:
1) Οσάκις επί των δημοσίων οδών είτε εντός των πόλεων, είτε επί των κατασκευασθέντων μεγάλων δρόμων του Βασιλείου μας, συναντώνται άμαξαι, έφιπποι κλπ., οφείλει έκαστος να υποχωρή εις τα δεξιά, και να μένη ούτως η δίοδος ελευθέρα απ’ αμφότερα τα διαβαίνοντα μέρη.
2) Όταν οι καθ’ οδόν απαντώμενοι ταχυδρόμοι σαλπίζουν τον της υποχωρήσεως σαλπισμόν, όλοι οι καθ’ οδόν χρεωστούν να υποχωρούν και να περνούν εις τα δεξιά των ταχυδρομικών αμαξών ή ίππων. Εις την αυτήν υποχρέωσιν υπόκεινται, όταν το ταχυδρομείον φθάνη άμαξαν τρέχουσαν έμπροσθεν εφίππους κλπ. και θέλει να περάση εμπρός.
3) Οι παραβάται τιμωρούνται με πρόστιμον πέντε δραχμών προς όφελος των Ταχυδρομικών Ταμείων.
4) Εν περιπτώσει παραβάσεως, η καταμήνυσις γίνεται από μέρους του ηνιόχου και ταχυδρόμου προς τον αρμόδιον Δήμαρχον, δια να ενεργηθή παρ’ αυτού η ανήκουσα καταδίωξις του Ειρηνοδίκου.
5) Ο επί των Εσωτερικών Γραμματεύς επιφορτίζει με την εκτέλεσιν και δημοσίευσιν του παρόντος διατάγματος, το οποίον θέλει γνωστοποιηθή και δια κήρυκος εις όσα μέρη ήθελεν είσθαι αναγκαίον».
Τα πρώτα διόδια
Η συντήρηση και ο εκσυγχρονισμός του οδικού δικτύου ήταν πάντα ένας μεγάλος πονοκέφαλος για την πολιτεία. Η Ένωση της Αθήνας με τον Πειραιά έγινε με την κατασκευή μιας μεγάλης οδού που τη σχεδίασαν Έλληνες και Βαυαροί τεχνικοί. Την οδό Αθηνών-Πειραιώς που στη συλλογική μνήμη έμεινε ως «η Πειραιώς». Τα έργα ξεκίνησαν το 1834. Το καλοκαίρι του 1842 επιβλήθηκαν διόδια 5 δραχμών για κάθε ζώο, που περνούσε, προκειμένου να συντηρηθεί ο δρόμος που είχε συνεχείς φθορές και ήταν πάντα λασπωμένος...
newsbeast.gr
έχει περάσει ένα μόνιππο. Ο δρόμος δείχνει ασφαλής. Η νεαρή είναι ήδη καταμεσής του. Ώσπου ακούγεται το φρένο ενός αυτοκινήτου. Την έχει ήδη ξαπλώσει στο οδόστρωμα. Σε λίγα δευτερόλεπτα ακούγεται το φρένο ενός δεύτερου αυτοκινήτου. Οι ρόδες του έχουν περάσει από πάνω της, διαμελίζοντας το κορμί της. Είναι Κυριακή πρωί. Το ημερολόγιο δείχνει 4 Μαρτίου 1907 και η Ευφροσύνη Βαμβακά καταγράφεται στην ιστορία ως το πρώτο θύμα τροχαίου δυστυχήματος.
Σύμφωνα με το αφιέρωμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ, με αφορμή την εφετινή Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα των Τροχαίων Δυστυχημάτων, ο πρώτος ΚΟΚ στην Ελλάδα, το διάταγμα «Περί της καθ΄οδόν απαντήσεως των αμαξών, εφίππων, κτλ», που είχε εκδοθεί τον Ιανουάριο του 1837, περιελάμβανε «οδηγίες» για την κυκλοφορία των ιππήλατων, όχι των τροχοφόρων, ενώ τα πρώτα διόδια (από το 1842 στην οδό Πειραιώς) «απευθύνονταν» σε ζώα.
Μισό λεπτό στοίχιζε στο γαϊδουράκι η διέλευση από τα διόδια που «χώριζαν» την Αθήνα από τον Πειραιά. Το αυτοκίνητο ήταν εντελώς καινούριο για την εποχή και η... πολυτέλειά του ανήκε στην ανώτατη κοινωνική τάξη. Γι’ αυτό και στο πρώτο τροχαίο δυστύχημα στην Ελλάδα, «θύτες» ήταν ο βουλευτής Σιμόπουλος και ο πρίγκιπας Ανδρέας. Ήταν αυτοί οι δύο, που περνούσαν με τα αυτοκίνητά τους τη μοιραία στιγμή από την οδό Συγγρού!
Έκτοτε κύλησε πολύ νερό στ΄ αυλάκι... Προϊόντος του χρόνου, το αυτοκίνητο μετατράπηκε από πολυτέλεια σε καθημερινή ανάγκη. Και ως εκ τούτου, τα ατυχήματα και τα δυστυχήματα αυξήθηκαν τόσο που το 1993 καθιερώθηκε και «Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα των Τροχαίων Δυστυχημάτων». Δώδεκα χρόνια αργότερα, έλαβε παγκόσμιο χαρακτήρα, όταν υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ (ψήφισμα 60/5 της 26ης Οκτωβρίου 2005).
Το πρώτο θανατηφόρο ατύχημα από αυτοκίνητο στην Αθήνα
Στους δρόμους της Αθήνας πολλά έχουν αρχίσει να αλλάζουν. Τα πρώτα αυτοκίνητα με ιδιοκτήτες πρόσωπα με τεράστια οικονομική ισχύ και υψηλή κοινωνική θέση κάνουν την εμφάνισή τους. Οι εργάτες εξακολουθούν να πηγαίνουν στις δουλειές τους με τα πόδια και να «τρώνε τη σκόνη» από τις αυτοκίνητες μηχανές. Από δίπλα μόνιππα, κάρα, σούστες, άμαξες, βοσκοί που βγαίνουν να πουλήσουν το γάλα τους, βαρύτονοι μικροπωλητές, παιδιά που παίζουν πετροπόλεμο στους δρόμους, αμούστακα που κουβαλούσαν νερό από τον Ιλισσό για το πλύσιμο των ρούχων, λούστροι, σαλεπιτζήδες, κομψευόμενες Αθηναίες, νερουλάδες. Στη λεωφόρο Συγγρού κινούνται, με κατεύθυνση το Φάληρο, δύο νεοφερμένα οχήματα. Την ίδια ώρα, στο ύψος του ζυθοποιείου Φιξ, η 25χρονη Φρόσω, σύζυγος σανδαλοποιού, προσπαθεί να διασχίσει τη λεωφόρο. Πηγαίνει στην κουμπάρα της.
Στις 11.30 η Φρόσω Θεόδωρου Βαμβακά πέφτει χτυπημένη στην πλατιά λεωφόρο από το πρώτο αυτοκίνητο και σε δευτερόλεπτα πέφτει επάνω της και ένα δεύτερο, διαμελίζοντας το κορμί της. Ένας πρίγκιπας και ένας βουλευτής είναι οι έτεροι «πρωταγωνιστές» του πρώτου θανατηφόρου ατυχήματος από αυτοκίνητο στην Αθήνα.
Πρίγκηπας και βουλευτής οι «πρωταγωνιστές»
Η Ευφροσύνη Βαμβακά είναι το πρώτο θύμα θανατηφόρου ατυχήματος από αυτοκίνητο στην Αθήνα, θύμα που τουλάχιστον καταγράφεται με εκτενή δημοσιεύματα στον Τύπο της εποχής. Το δυστύχημα συνέβη στη Λεωφόρο Συγγρού (σ.σ. η πλατύτερη λεωφόρος που είχε ως τότε η Αθήνα) στο ύψος του ζυθοπωλείου ΦΙΞ, μεσημέρι Κυριακής της 4ης Μαρτίου 1907, όταν δύο αυτοκίνητα με κατεύθυνση το Φάληρο ξεκίνησαν τη μοιραία «άμιλλα ταχύτητας». Το ένα αυτοκίνητο ήταν του πρίγκιπα Ανδρέα και σε αυτό επέβαιναν επίσης η πριγκίπισσα Αλίκη και ο υπασπιστής του Ανδρέα, Μεταξάς. Το δεύτερο αυτοκίνητο ήταν του μανιώδη αυτοκινητιστή βουλευτή Φθιώτιδας Νικόλαου Σιμόπουλου, γιου του υπουργού Οικονομικών Ανάργυρου Σιμόπουλου. Ήταν την εποχή που, σύμφωνα με ιστορικούς, τα αυτοκίνητα στην Αθήνα ήταν ελάχιστα. Υπεύθυνος θεωρήθηκε ο βουλευτής Νικόλαος Σιμόπουλος, διότι θέλησε να υπερβεί το αυτοκίνητο του Πρίγκηπα Ανδρέα, «αυξάνων κατά τι την ταχύτητα του αυτοκινήτου του». Το αυτοκίνητο του Σιμόπουλου χτύπησε την Ευφροσύνη Βαμβακά και στη συνέχεια πέρασε από πάνω της το αυτοκίνητο του πρίγκηπα Ανδρέα.
Ο πρώτος ΚΟΚ
Πριν από 180 χρόνια, τον Ιανουάριο του 1837, δημοσιεύεται το διάταγμα «Περί της καθ΄οδόν απαντήσεως των αμαξών, εφίππων, κτλ». Θεωρείται ο πρώτος ΚΟΚ στην Ελλάδα.
Το διάταγμα
«Περί της καθ’ οδόν απαντήσεως των αμαξών, εφίππων κλπ»
Ο Θ Ω Ν
Ελέω Θεού Βασιλεύς της Ελλάδος
«Προς αποφυγήν συγκρούσεων ως εκ της καθ’ οδόν συναντήσεως των αμαξών, εφίππων κλπ. και δια να κατασταθή ούτως η διάβασις εύκολος και μάλιστα ακίνδυνος
Επί τη προτάσει της επί των Εσωτερικών Γραμματείας, απεφασίσαμεν και διατάττομεν:
1) Οσάκις επί των δημοσίων οδών είτε εντός των πόλεων, είτε επί των κατασκευασθέντων μεγάλων δρόμων του Βασιλείου μας, συναντώνται άμαξαι, έφιπποι κλπ., οφείλει έκαστος να υποχωρή εις τα δεξιά, και να μένη ούτως η δίοδος ελευθέρα απ’ αμφότερα τα διαβαίνοντα μέρη.
2) Όταν οι καθ’ οδόν απαντώμενοι ταχυδρόμοι σαλπίζουν τον της υποχωρήσεως σαλπισμόν, όλοι οι καθ’ οδόν χρεωστούν να υποχωρούν και να περνούν εις τα δεξιά των ταχυδρομικών αμαξών ή ίππων. Εις την αυτήν υποχρέωσιν υπόκεινται, όταν το ταχυδρομείον φθάνη άμαξαν τρέχουσαν έμπροσθεν εφίππους κλπ. και θέλει να περάση εμπρός.
3) Οι παραβάται τιμωρούνται με πρόστιμον πέντε δραχμών προς όφελος των Ταχυδρομικών Ταμείων.
4) Εν περιπτώσει παραβάσεως, η καταμήνυσις γίνεται από μέρους του ηνιόχου και ταχυδρόμου προς τον αρμόδιον Δήμαρχον, δια να ενεργηθή παρ’ αυτού η ανήκουσα καταδίωξις του Ειρηνοδίκου.
5) Ο επί των Εσωτερικών Γραμματεύς επιφορτίζει με την εκτέλεσιν και δημοσίευσιν του παρόντος διατάγματος, το οποίον θέλει γνωστοποιηθή και δια κήρυκος εις όσα μέρη ήθελεν είσθαι αναγκαίον».
Τα πρώτα διόδια
Η συντήρηση και ο εκσυγχρονισμός του οδικού δικτύου ήταν πάντα ένας μεγάλος πονοκέφαλος για την πολιτεία. Η Ένωση της Αθήνας με τον Πειραιά έγινε με την κατασκευή μιας μεγάλης οδού που τη σχεδίασαν Έλληνες και Βαυαροί τεχνικοί. Την οδό Αθηνών-Πειραιώς που στη συλλογική μνήμη έμεινε ως «η Πειραιώς». Τα έργα ξεκίνησαν το 1834. Το καλοκαίρι του 1842 επιβλήθηκαν διόδια 5 δραχμών για κάθε ζώο, που περνούσε, προκειμένου να συντηρηθεί ο δρόμος που είχε συνεχείς φθορές και ήταν πάντα λασπωμένος...
newsbeast.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου