Και σήμερα ξυπνήσαμε ένοχοι. Ένοχοι που τολμάμε να...
δυσφορούμε για τις περικοπές των μισθών, των συντάξεων και τη σμίκρυνση του ορίζοντα των ονείρων μας. Ένοχοι και ανώριμοι που ζητάμε στοιχειώδη δικαιοσύνη και απόδοση ευθυνών για τους μεγαλοκαρχαρίες που κολυμπάνε στον πλούτο, ενώ την ίδια στιγμή καρκινοπαθείς και παιδάκια που χρειάζονται άμεση θεραπεία δεν έχουν τους πόρους για να δεχτούν φροντίδα. Και σήμερα, ο λαϊκισμός μας ορίζει ως ανθρώπους. Γιατί; Γιατί κάποια κακομαθημένα παλιόπαιδα δεν έμειναν μόνο στα έγγραφα που τα γνωρίζουμε με την ονομασία “Panama Papers”, αλλά τόλμησαν να διαρρεύσουν και νέα, αποκαλυπτικά στοιχεία για τους φορολογικούς παραδείσους των ανθρώπων που σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους. Τα “Paradise Papers” είναι εκεί έξω, σε δημόσια θέα, αλλά τα συμπεράσματα από αυτά είναι και πάλι γνώριμα: Είναι απολύτως νόμιμο να κουνάς το δάχτυλο στη μεγάλη μάζα του πληθυσμού, πιέζοντας την να σφίξει κι άλλο το ζωνάρι, τη στιγμή που εσύ εξουσιοδοτείς ταχυδακτυλουργούς της λογιστικής να φροντίζουν για την ανύπαρκτη ή απειροελάχιστη φορολόγηση του πλούτου σου.
Τι βλέπουμε και πάλι μέσω από το κατασκεύασμα των offshore εταιρειών; Τίποτε άλλο από το νεοφιλελεύθερο ιδεολόγημα της παγκοσμιοποιημένης εποχής μας. Είναι απολύτως νόμιμο και ηθικό να στήνεις μία παράκτια εταιρεία και να φυγαδεύσεις εκεί τα κέρδη σου, τα οποία δεν φορολογούνται, άρα ένα μέρος τους δεν επιστρέφει σε ολόκληρη την κοινωνία υπό τη μορφή παροχών και βοηθημάτων. Έτσι, οι φορολογικοί παράδεισοι είναι ο κατεξοχήν λόγος για την γιγάντωση των διαφορών μεταξύ φτωχών και πλούσιων. Αυτό όμως δεν επικοινωνείται προς τα έξω, γιατί ένας τέτοιος διάλογος και προβληματισμός κρύβει κινδύνους για την ελίτ που λιμνάζει τα κέρδη της σε χώρες μακρινές. Αντίθετα, είναι προτιμότερο να “φταίει” ο καστανάς που δεν κόβει απόδειξη, η καθαρίστρια που απολύεται και ο υπάλληλος που δουλεύει χωρίς ωράριο και με έναν μισθό που φτάνει μέχρι τα μέσα του μήνα. Είναι προτιμότερο να κατασκευάζουμε ψυχολογικές ερμηνείες για την “ατίθαση, επιπόλαια μάζα που λαϊκίζει” παρά να πούμε την αλήθεια: Οι φορολογικοί παράδεισοι στερούν από την ευημερία των πολλών και φροντίζουν μόνο για την ευημερία των ελάχιστων τούτου του κόσμου.
Η διαρροή των Paradise Papers μας δείχνει και πάλι τη γύμνια του σημερινού κυρίαρχου μοντέλου της ελεύθερης αγοράς. Ενός μοντέλου που επιχειρεί να κρύψει την σκοτεινή του πλευρά, προκειμένου να κατασκευάσει έναν κόσμο μαζικής αδικίας και διογκωμένης δυσφορίας. Ήδη τα στατιστικά στοιχεία μας δείχνουν ότι η παγκόσμια ανισότητα έχει φτάσει σε ύψη που είχαμε να δούμε πάνω από 100 χρόνια. Αλλά, ας μην είμαστε λαϊκιστές. Ας ζητήσουμε εμείς οι ίδιοι μνημόνια, λιτότητα και γενναίες μεταρρυθμίσεις, υπαγορευμένες ρητά από τους εκφραστές του μοντέλου που διαλύει τον κοινωνικό ιστό. Έτσι μόνο θα γίνουμε ώριμα κατοικίδια των ισχυρών της χώρας και του κόσμου ολόκληρου.
Δημήτρης Σταράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου