«Μαύρη Παρασκευή»...

...αυτή η βαρβαρότητα...

Η 4η Παρασκευή κάθε Νοέμβρη θεσπίστηκε ως ένα «έθιμο», αν μπορεί κανείς να το πει έτσι, υπό την ονομασία «Black Friday» και...
σηματοδοτεί μεγάλες εκπτώσεις(μέχρι και 80%) σε μεγάλα πολυκαταστήματα και αλυσίδες εταιρειών. Αυτή η πρακτική δεν ξεκίνησε από την Ελλάδα ή κάπου αλλού στην Ευρώπη, αλλά από την άλλη άκρη του Ατλαντικού όπου εδώ και δεκαετίες επικρατεί ο τρόπος ζωής του «καταναλώνω, άρα υπάρχω». Θεωρητικά λοιπόν, το καταναλωτικό κοινό μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή τη νέα πρακτική ως μία ιδανική μέρα αγορών για να καλύψει τις ανάγκες του σε πολύ χαμηλές τιμές… είναι όμως έτσι;

Στην ελληνική πραγματικότητα, αυτή η βαρβαρότητα εισήχθη μόλις το περασμένο έτος, τον Νοέμβριο δηλαδή του 2016. Το αποτέλεσμα, ευτυχώς, δεν ήταν αυτό που θα επιθυμούσαν οι πολυεθνικοί θιασώτες και μεταλαμπαδευτές της. Σύμφωνα με τη σχετική έρευνα του Πανεπιστημίου της Μακεδονίας, το ελληνικό κοινό φάνηκε «μουδιασμένο» στη νέα αυτή «πρεμιέρα» και σχετικά ανενημέρωτο. Ίδια εικόνα παρουσίασαν και οι διαδικτυακές πωλήσεις. Γιατί όμως αποκαλέσαμε την, ελληνιστί, «Μαύρη Παρασκευή» ως βαρβαρότητα; Γιατί θεωρούμε ότι είναι μαύρη ονόματι και πράγματι; Εδώ οφείλουμε κάποιες εξηγήσεις…

Η αλήθεια μάλλον είναι ότι η περιβόητη αυτή εισαγόμενη μέθοδος, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα εφεύρημα των ισχυρών και απρόσωπων δυνάμεων της αγοράς προκειμένου να γίνουν ακόμη ισχυρότερες. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι αυξάνουν τη δύναμή τους εις βάρος των κοινωνικά και οικονομικά ασθενέστερων… Διότι δεν αναγνωρίζουμε καμία αξιοπρέπεια ή ευεργεσία στις ατελείωτες ουρές που σχηματίζονται από τις πρώτες πρωινές ώρες έξω απ’ τα μεγάλα πολυκαταστήματα, καμία προστασία προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δεν έχουν τη δυνατότητα να «κατέβουν» τόσο χαμηλά στις τιμές και, ασφαλώς, καμία προστασία στους εργαζόμενους των 200, 300 ή άντε το πολύ 500 €! Παράλληλα, το μεγαλύτερο μέρος των προϊόντων που πωλούνται δεν αποτελούν πραγματικές ανάγκες αλλά κατασκευασμένες ανάγκες που τις καθιστούν ως τέτοιες οι καλοπληρωμένες διαφημίσεις, και ένας τρόπος ζωής που η υιοθέτησή του κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι έχουν απαραιτήτως ανάγκη αντικείμενα που στην πραγματικότητα δεν τα χρειάζονται.

Αυτήν την 4η Παρασκευή του Νοέμβρη λοιπόν, και κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ας κάνουμε όλοι τη μέρα μας να έχει Φως και όχι σκοτάδι...

Γιάννης Βαρούχας, left.gr