Τα σενάρια εκλογών -και μάλιστα μέσα στο 2018, ακόμα και την Άνοιξη- άρχισαν, ίσως γιατί η Ελλάδα βρίσκεται ήδη σε προεκλογική περίοδο. Μόνο που...
άλλοι κοιτάζουν τις δημοσκοπήσεις κι άλλοι την πορεία της Οικονομίας. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα ανοίξει αυτό το θέμα αν δεν έχει να παρουσιάσει κάτι θετικό όπως είναι η ελάφρυνση του χρέους, πιο θετικοί δείκτες, μείωση της ανεργίας ή τη δυνατότητα να αφοπλίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη με μια έστω μικρή μείωση των φόρων.
Αν η κυβέρνηση πάει σε εκλογές το 2018, όπως θέλουν μερικά από τα σενάρια θα δωρίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη την έξοδο από το μνημόνιο- που θέλει να πανηγυρίσει τον Αύγουστο του 2018. Αν καταφέρει να σταθεί ως το φθινόπωρο του 2019 ή έστω την Άνοιξη- δηλαδή ενάμισυ χρόνο ακόμα- θα δει τα πράγματα να καλυτερεύουν, όπως θέλουν όλες οι προβλέψεις, την επιδοματική της πολιτική υπέρ των αδυνάτων να αποδίδει.
Θα μπορέσει να δώσει την καυτή πατάτα των νέων μέτρων- που έχει ψηφίσει- στον Κυριάκο Μητσοτάκη- που από αυτή την πλευρά έχει κάθε λόγο να μη ζητά πια εκλογές- ίσως γιατί βλέπει πως το σενάριο της «δεξιάς παρένθεσης» ενισχύεται από το γεγονός ότι η εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας το 2010 μπορεί να είναι το τέλος της δικής του διακυβέρνησης.
Φυσικά ένα σενάριο εκλογών πριν τον Αύγουστο του 2018 -π.χ. τον Ιούνιο- περιέχει την εκτίμηση πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα διατηρήσει τις δυνάμεις του- αποφεύγοντας κι άλλη φθορά από κακές εξελίξεις στο θέμα του μνημονίου και της ελάφρυνσης του χρέους. Σ΄αυτή την περίπτωση πολλοί πιστεύουν ότι η καθηλωμένη Νέα Δημοκρατία- με πτώση κιόλας στις τελευταίες δημοσκοπήσεις- θα δυσκολευθεί να εξασφαλίσει αυτοδυναμία, η Κεντροαριστερά δεν θα μπορέσει να ανασυνταχθεί- και ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι πάλι εν αναμονή πρωθυπουργός- αν μάλιστα ισχύσει το σύστημα της απλής αναλογικής.
Οι εκλογές για τον Νέο Φορέα που ανησύχησαν τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και τη Νέα Δημοκρατία- που θα χάσει ψηφοφόρους αν εκείνος κινηθεί στις εκλογές σε υψηλά ποσοστά, φαίνεται πως δείχνουν ένα τρίτο κόμμα, αλλά όχι τόσο ισχυρό ώστε να αμφισβητήσει τα δύο μεγαλύτερα κόμματα.
Θα είναι ένα κόμμα χρήσιμο και απαραίτητο και στους δύο μονομάχους, αλλά μακροπρόθεσμα ο νέος φορέας ή ό,τι απομείνει απ΄αυτόν θα είναι πιο χρήσιμος στον ΣΥΡΙΖΑ- που φλερτάρει ήδη με υπουργήσιμες προσωπικότητες της Κεντροαριστεράς- που βλέπουν το νέο φορέα να κλίνει προς τον Μητσοτάκη- πράγμα που μπορεί να εγκυμονεί την διάσπασή του ή το τέλος του.
Μια πιθανή πόλωση θα δώσει μεγαλύτερα ποσοστά στα δυο μεγαλύτερα κόμματα, αλλά σχεδόν όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως δεν θα πρέπει να περιμένουμε συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ και επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας με ποσοστό που να ξεπερνά το 37%. Αν προσέξουμε τα ανοίγματα του πρωθυπουργού προς το ΠΑΣΟΚ και τις δηλώσεις του πως ο παλιός ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει πλέον θα ήταν μια έκπληξη μεγατόνων να μην κατέβει ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές- με τις γνωστές συνιστώσες που δεν υπάρχουν πια στο εσωτερικό του- αλλά με …νέο φορέα ΣΥΡΙΖΑ και …. «άλλων δημοκρατικών δυνάμεων».
Η πλατφόρμα αυτή -στην οποία παραπέμπουν πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του παλιού ΠΑΣΟΚ ή πρόσωπα στον πάγκο όπως ο Φώτης Κουβέλης- θα είναι μια πολιτική πρόταση «λαϊκού» δημοκρατικού μετώπου απέναντι στο χάος, το αδιέξοδο και την σκληρή δεξιά του Μητσοτάκη- τον νεοφιλελευθερισμό- που όπως είπε με κάθε ειλικρίνεια στην Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός μπορεί να συμμετέχουν και δυνάμεις της …δημοκρατικής Δεξιάς.
Τα δυο μεγαλύτερα κόμματα θα μοιραστούν -όπως φαίνεται ένα ποσοστό πολύ κάτω από το 60%. Η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας δεν μπορεί να επιτευχθεί αν ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπεράσει το 25% -ανάλογα και με πόσα κόμματα θα μπουν ή δεν θα μπουν στην Βουλή. Και το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ- αλλά και της Νέας Δημοκρατίας εξαρτάται ευθέως από το ποσοστό του Νέου Φορέα. Αν το ποσοστό του νέου φορέα φτάσει το 15% και η Νέα Δημοκρατία είναι πρώτο κόμμα χωρίς αυτοδυναμία η λύση της οικουμενικής ή μια κυβέρνηση τέτοιου τύπου με ή χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως είναι το πιο πιθανό, κι όπως θέλει το 39% των εκλογέων μάλλον θα είναι επιβεβλημένη.
Σε κάθε περίπτωση η πόρτα των εκλογών μπορεί να είναι μια πόρτα στο χάος, την ακυβερνησία, το πολιτικό αδιέξοδο. Οι εκλογές αυτές θα γίνουν με τον Αλέξη Τσίπρα να εκφράζει την σταθερότητα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη την αβεβαιότητα. Πριν όμως ο Αλέξης Τσίπρας παραδοθεί στην τιμωρία ή την …λύτρωση των εκλογών έχει ένα ακόμα χαρτί στα χέρια του: ένας ευρύτατος σαρωτικός ανασχηματισμός -εθνικού μετώπου, ώστε να περιλαμβάνει και πάλι τον Καμμένο- με πρόσωπα της Κεντροαριστεράς, που διαφωνούν με την πορεία του νέου φορέα, θα αλλάξει τα δεδομένα.
Η πολιτική ταχτική «Δεξιά- Αντιδεξιά»- κατά το παραδοσιακό παραταξιακό διαχωρισμό ανάμεσα στο …Σκοτάδι και το Φως- θα πάρει την μορφή του «Ή Τσίπρας ή Χάος»- μιας προσωπικής πολιτικής αναμέτρησης, όπου παλιά σκάνδαλα, Panama Papers, Paradise Papers κι ό,τι βαρύνει το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία θα διαμορφώσουν ένα άγριο σκηνικό, όπου οι ενδιάμεσοι δεν θα επιζήσουν...
Νίκος Γαλάτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου