Οσοι εξακολουθούν να αμφιβάλλουν για τον πραγματικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής πήραν χτες ένα σκληρό μάθημα. Η επανεμφάνιση ενός οργανωμένου Τάγματος Εφόδου της...
ναζιστικής οργάνωσης με επικεφαλής διακεκριμένα στελέχη της και η αιματηρή επίθεση σε τρεις γυναίκες μπροστά στην είσοδο του Αρείου Πάγου αποτελεί μια ευθεία πρόκληση που δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη από τη συντεταγμένη πολιτεία.
Το γεγονός ότι ένα από τα θύματα είναι δικηγόρος της Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής καθιστά ακόμα σοβαρότερη τη χτεσινή επίθεση και κονιορτοποιεί τα επιχειρήματα της υπεράσπισής της, ότι δήθεν ευθύνονται μόνο κάποια μέλη –οι φυσικοί αυτουργοί– για τα εγκλήματα και όχι η ηγεσία και ο «φίρερ» Ν. Μιχαλολιάκος.
Η αλήθεια είναι ότι ουδέποτε ο σκληρός πυρήνας της οργάνωσης διανοήθηκε να εγκαταλείψει την άσκηση βίας ως μέθοδο πολιτικής επιβολής. Η βία και το έγκλημα είναι ο συνεκτικός κρίκος της ομάδας αυτής των φανατικών ναζιστών που θεωρούν «υπανθρώπους» όσους δεν συμφωνούν μαζί τους στις ρατσιστικές ιδέες ή έχουν άλλη καταγωγή ή άλλο χρώμα δέρματος. Η επιδεικτική βία είναι όρος για τη διατήρηση της «ομερτά», δηλαδή της σιωπής, που εξασφαλίζεται με τη συνενοχή στο έγκλημα και την προστασία της ηγεσίας, όπως συμβαίνει σε κάθε συμμορία του κοινού ποινικού δικαίου.
Αλλά η επίθεση αυτή είναι και δείγμα αδυναμίας. Την ώρα που στην αίθουσα του δικαστηρίου η υπεράσπιση (συνεπικουρούμενη, δυστυχώς, και από την εισαγγελική έδρα) δίνει μάχη για να πείσει ότι δεν πρέπει να υπάρχουν «προστατευόμενοι μάρτυρες» στην υπόθεση, διότι «κανείς δεν κινδυνεύει», λίγα μέτρα μακρύτερα τους διαψεύδει το Τάγμα Εφόδου, το οποίο υποτίθεται αποτελείται από μέλη της οργάνωσης που ήρθαν να παρακολουθήσουν τη δίκη ως απλοί... θεατές.
Οι αστυνομικές Αρχές και η Δικαιοσύνη οφείλουν να διαπιστώσουν εγκαίρως αυτή την αναζωπύρωση των κρουσμάτων βίας και να προλάβουν την κλιμάκωση των επιθέσεων. Αλλά κυρίως το πολιτικό σύστημα πρέπει να πάψει να στρουθοκαμηλίζει και να αντιμετωπίσει επιτέλους τη Χρυσή Αυγή ως αυτό που πραγματικά είναι: μια οργάνωση, δηλαδή, όπως αυτές που περιγράφει το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα, μόνο που έχει ενδυθεί –για τους αφελείς– την προβιά πολιτικού κόμματος...
efsyn.gr
ναζιστικής οργάνωσης με επικεφαλής διακεκριμένα στελέχη της και η αιματηρή επίθεση σε τρεις γυναίκες μπροστά στην είσοδο του Αρείου Πάγου αποτελεί μια ευθεία πρόκληση που δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη από τη συντεταγμένη πολιτεία.
Το γεγονός ότι ένα από τα θύματα είναι δικηγόρος της Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής καθιστά ακόμα σοβαρότερη τη χτεσινή επίθεση και κονιορτοποιεί τα επιχειρήματα της υπεράσπισής της, ότι δήθεν ευθύνονται μόνο κάποια μέλη –οι φυσικοί αυτουργοί– για τα εγκλήματα και όχι η ηγεσία και ο «φίρερ» Ν. Μιχαλολιάκος.
Η αλήθεια είναι ότι ουδέποτε ο σκληρός πυρήνας της οργάνωσης διανοήθηκε να εγκαταλείψει την άσκηση βίας ως μέθοδο πολιτικής επιβολής. Η βία και το έγκλημα είναι ο συνεκτικός κρίκος της ομάδας αυτής των φανατικών ναζιστών που θεωρούν «υπανθρώπους» όσους δεν συμφωνούν μαζί τους στις ρατσιστικές ιδέες ή έχουν άλλη καταγωγή ή άλλο χρώμα δέρματος. Η επιδεικτική βία είναι όρος για τη διατήρηση της «ομερτά», δηλαδή της σιωπής, που εξασφαλίζεται με τη συνενοχή στο έγκλημα και την προστασία της ηγεσίας, όπως συμβαίνει σε κάθε συμμορία του κοινού ποινικού δικαίου.
Αλλά η επίθεση αυτή είναι και δείγμα αδυναμίας. Την ώρα που στην αίθουσα του δικαστηρίου η υπεράσπιση (συνεπικουρούμενη, δυστυχώς, και από την εισαγγελική έδρα) δίνει μάχη για να πείσει ότι δεν πρέπει να υπάρχουν «προστατευόμενοι μάρτυρες» στην υπόθεση, διότι «κανείς δεν κινδυνεύει», λίγα μέτρα μακρύτερα τους διαψεύδει το Τάγμα Εφόδου, το οποίο υποτίθεται αποτελείται από μέλη της οργάνωσης που ήρθαν να παρακολουθήσουν τη δίκη ως απλοί... θεατές.
Οι αστυνομικές Αρχές και η Δικαιοσύνη οφείλουν να διαπιστώσουν εγκαίρως αυτή την αναζωπύρωση των κρουσμάτων βίας και να προλάβουν την κλιμάκωση των επιθέσεων. Αλλά κυρίως το πολιτικό σύστημα πρέπει να πάψει να στρουθοκαμηλίζει και να αντιμετωπίσει επιτέλους τη Χρυσή Αυγή ως αυτό που πραγματικά είναι: μια οργάνωση, δηλαδή, όπως αυτές που περιγράφει το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα, μόνο που έχει ενδυθεί –για τους αφελείς– την προβιά πολιτικού κόμματος...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου