Ηταν αναμενόμενο. Ειπώθηκαν και γράφτηκαν του κόσμου οι ανακρίβειες για τη διήμερη άδεια στον Δ. Κουφοντίνα. Διατυπώθηκαν και...
δηλητηριώδεις υπαινιγμοί. Παραθέτω συνοπτικά:
► «Εμείς τον συλλάβαμε και κάποιοι τον αφήνουν ελεύθερο» είπε συνδικαλιστής αστυνομικός. Ο Κουφοντίνας δεν συνελήφθη, παραδόθηκε. Δεν αφήνεται ελεύθερος, παίρνει άδεια, την οποία δικαιούται εδώ και αρκετά χρόνια και το αρμόδιο συμβούλιο απέρριπτε τις αιτήσεις του με διάφορα σκεπτικά.
► «Η κυβέρνηση πίεσε το συμβούλιο για να χορηγήσει τη διήμερη άδεια στον Κουφοντίνα». Στο συμβούλιο δεν συμμετέχει κυβερνητικός παράγοντας. Θα πείτε πως υπάρχουν και τα τηλέφωνα. Σωστό. Η πολιτική λογική πάντως λέει ότι η κυβέρνηση, αν μπορούσε να παρέμβει, θα το έκανε για να μη βγει αυτή η απόφαση στην παρούσα φάση, ώστε να μη δοθεί η ευκαιρία στη στριμωγμένη λόγω άλλων ζητημάτων (Αυγενάκης, Paradise Papers, Siemens) αξιωματική αντιπολίτευση να σπεκουλάρει.
► «Οποιαδήποτε άδεια στον Κουφοντίνα είναι αδιανόητη» δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αδιανόητο είναι να μην εφαρμόζεται ένας νόμος, ο οποίος έχει εφαρμοστεί για όλους τους καταδικασμένους για την υπόθεση της «17 Νοέμβρη» (εξαιρείται ο Αλ. Γιωτόπουλος).
► «Μα, άδεια σ’ έναν που έχει καταδικαστεί 11 φορές σε ισόβια; Είναι απαράδεκτο και πρωτοφανές, όχι μόνο για την Ελλάδα». Ο Χριστόδουλος Ξηρός συνεργάστηκε με τις διωκτικές αρχές, παραδέχτηκε τη συμμετοχή του σε πολλά χτυπήματα της οργάνωσης, συνέδεσε τα μέλη της 17Ν με συγκεκριμένες ενέργειες, δένοντας το κατηγορητήριο, καταδικάστηκε έξι φορές σε ισόβια και έπαιρνε κανονικά άδειες (τότε δεν κουνήθηκε φύλλο), μέχρι που παραβίασε τον νόμο (την έβδομη φορά, αν θυμάμαι καλά).
Ο Κουφοντίνας στην απολογία του ανέλαβε την πολιτική ευθύνη συνολικά για τη δράση της «17 Νοέμβρη», δεν έδωσε σύντροφό του και δεν ομολόγησε ποτέ τη συμμετοχή του σε κάποια ενέργεια. Ισοβίτης ο ένας, ισοβίτης κι ο άλλος, με διαφορετική στάση όμως στο δικαστήριο.
Εχουμε κάτι ανάλογο στην Ευρώπη; Εχουμε. Ο Μάριο Μορέτι, ένας από τους ιδρυτές των Ερυθρών Ταξιαρχιών, κορυφαίο στέλεχος την περίοδο που η ηγεσία της οργάνωσης (Κούρτσιο, Φραντσεσκίνι) ήταν στη φυλακή, οργάνωσε την απαγωγή του Αλντο Μόρο (πρώην πρωθυπουργός, εμβληματικός παράγοντας της Ιταλικής Χριστιανοδημοκρατίας, προετοίμαζε με τον κομμουνιστή Ενρίκο Μπερλινγκουέρ το σχήμα του ιστορικού συμβιβασμού), ήταν αυτός που τον «ανέκρινε» στη φυλακή-γιάφκα των Ε.Τ. και αυτός που τον πυροβόλησε.
Συνελήφθη το 1981, καταδικάστηκε έξι φορές σε ισόβια, δεν συνεργάστηκε, δεν μετανόησε και από το 1997 (δηλαδή 16 χρόνια μετά) βρίσκεται σε καθεστώς ημιελευθερίας: την ημέρα εργάζεται έξω και το βράδυ επιστρέφει στη φυλακή. Κατάσταση πολύ ευνοϊκότερη απ’ αυτήν που βιώνει ο Κουφοντίνας, αν και οι πράξεις για τις οποίες καταδικάστηκαν αμφότεροι είναι εξίσου σοβαρές.
► «Αδεια σε έναν εγκληματία που δεν έχει δείξει μεταμέλεια;» αναρωτιούνται πολλοί δημοσιολόγοι - άλλοι καλοπροαίρετα, οι περισσότεροι όμως με προφανή σκοπιμότητα. Ο νόμος που ισχύει και δεν εφαρμοζόταν στις περιπτώσεις του Κουφοντίνα και του Γιωτόπουλου δεν προβλέπει δήλωση μετανοίας. Τα μόνα κριτήρια που θέτει είναι να έχει εκτίσει μέρος της ποινής, η καλή διαγωγή στις φυλακές και η κρίση του συμβουλίου για το αν ο έγκλειστος δεν θα κάνει κακή χρήση της άδειας.
Ο Κουφοντίνας έχει εκτίσει το μέρος της ποινής που ορίζει ο νόμος, δεν έχει τιμωρηθεί για πράξεις εντός της φυλακής και δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι θα κάνει κακή χρήση της άδειας. Αλλωστε, έχει δηλώσει ότι η υπόθεση της «17 Νοέμβρη» έχει κλείσει οριστικά και αμετάκλητα και έχει ασκήσει σκληρή κριτική στον Χριστόδουλο Ξηρό επειδή παραβίασε την άδειά του και έγινε η αιτία να τη στερηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα πολλοί κρατούμενοι.
► «Ο Κουφοντίνας παραμένει ιδεολογικός καθοδηγητής της νέας γενιάς τρομοκρατών» αποφάνθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Από πού προκύπτει αυτό; Ξέρει ο πρόεδρος της Ν.Δ. κάτι παραπάνω απ’ αυτά που γνωρίζουν οι διωκτικές αρχές; Δεν νομίζω. Απλώς υποστηρίζει από κεκτημένη συνήθεια μια άποψη του συρμού η οποία βλέπει συνέχεια εκεί που δεν υφίσταται. Αν έμπαινε στον κόπο να διαβάσει κείμενα των νέων οργανώσεων, θα καταλάβαινε την απόσταση που υπάρχει.
Καλύτερα να αναρωτηθεί ο κ. Μητσοτάκης και όσοι υιοθετούν αυτήν την προσέγγιση γιατί το φαινόμενο επιβιώνει στην Ελλάδα, ενώ παντού αλλού στην Ευρώπη έχει εξαφανιστεί. Ποιες είναι οι αιτίες που το τροφοδοτούν; Θα είναι μια ενοχλητική συζήτηση. Τα κόμματα περιορίζονται στους αφορισμούς και στην καταδίκη της βίας απ’ όπου κι αν προέρχεται και νομίζουν ότι ξεμπερδεύουν.
► «Γιατί στην υπόθεση της Ηριάννας η κυβέρνηση πήρε θέση και στην περίπτωση του Κουφοντίνα κρατάει χαμηλούς τόνους;» απορούσαν δήθεν αθώα διάφοροι δημοσιολόγοι. Το ερώτημα θα μπορούσε να τους επιστραφεί ελαφρώς παραλλαγμένο: «Γιατί εσείς κάνατε μούγκα για την Ηριάννα και τώρα χαλάτε τον κόσμο με τον Κουφοντίνα;». Σεβαστή η μία απόφαση, κατακριτέα η άλλη; Κομματάκι υποκριτική δεν είναι αυτή η συμπεριφορά; Και η μία απόφαση και η άλλη είναι αντικείμενο κριτικής. Σοβαρής όμως...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου