Άρθρο Κ. Ζαχαριάδη στο newpost.gr...
Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Β' Αθηνών, Άδωνις Γεωργιάδης: «Στον παγκόσμιο καπιταλισμό όσο οι...
κυβερνήσεις αυξάνουν τους φόρους, κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν να γλιτώσουν αυτή τη λεηλασία των εισοδημάτων τους από τις κυβερνήσεις, έτσι δουλεύει το παγκόσμιο σύστημα»…«Στο μέτρο που τα χρήματα αυτά είναι προϊόν πραγματικής εργασίας και πραγματικής δράσης και όχι φυσικά βρόμικο χρήμα από εγκληματική δραστηριότητα -γιατί αυτό είναι άλλης τάξης και μεγέθους ζήτημα- ναι, το να μπορεί κάποιος να ξεφύγει από μία κυβέρνηση, που θέλει να τον υπερφορολογήσει, δεν το βρίσκω καθόλου ανήθικο»
Συμπέρασμα: είναι κατά αποκλειστικότητα στην επιλογή του κάθε πραγματικά πλούσιου αν πληρώνει ή δεν πληρώνει φόρους γιατί κάθε κράτος είναι ληστρικό.
Οι αποκαλύψεις για τα Paradise Papers, αποτελεί διεθνές ζήτημα που αφορά τις κυβερνήσεις όλων των χωρών και των πολιτών τους, καθώς μέσα από αυτό αποδεικνύεται το παγκόσμιο έγκλημα της φοροαποφυγής, υπέρογκων ποσών, μέσω των οικονομικών δραστηριοτήτων της παγκόσμιας ελίτ και των πολυεθνικών εταιριών. Δεν είναι μόνο ζήτημα οικονομικό, είναι ζήτημα δημοκρατίας με την πιο αυθεντική ερμηνεία του όρου.
Αυτή η ακραία φοροαποφυγή συμβάλει στη δημιουργία μιας άνισης πραγματικότητας, καθώς οι Ευρωπαίοι Πολίτες καλούνται εν καιρώ οικονομικής κρίσης να πληρώσουν και τα δημοσιονομικά κενά που δημιουργούνται. Για κάθε ευρώ, κάθε δολάριο, κάθε γιεν, που βρίσκονται παρκαρισμένα σε φορολογικούς παραδείσους για σαράντα χρόνια πληρώνουν την αντίστοιχη φορολογία η μεσαία τάξη και τα αδύναμα οικονομικά στρώματα. Για κάθε αφορολόγητο εξοχικό, υπερπολυτελές αυτοκίνητο ή αεροπλάνο που έχει κάποιος τραπεζίτης, χρηματιστής, επιχειρηματίας ή πολιτικός θα μπορούσε να έχει χτιστεί ένα νοσοκομείο, ένα σχολείο ή άλλες υποδομές αν τα χρήματα φορολογούνταν ισότιμα στις εθνικές οικονομίες.
Στη χώρα μας, ορισμένοι πιστεύουν ότι το ζήτημα με τα Paradise Papers αποτελεί μια συνωμοσία εις βάρος της οικογένειας Μητσοτάκη. Εδώ όμως πρόκειται για την αποκάλυψη μιας τεράστιας φοροδιαφυγής - φοροαποφυγής σε παγκόσμιο επίπεδο, την ίδια στιγμή που οι απλοί πολίτες και ειδικότερα οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως και οι μεσαίες τάξεις υπόκεινται σε ενιαίο φορολογικό καθεστώς.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει κατορθώσει, να συλλέξει 450 εκατ. Ευρώ, μέσω της «εθελοντικής» διόρθωσης φορολογικών δηλώσεων. Η μάχη που δίνει η κυβέρνηση για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής κινείται στη σωστή κατεύθυνση, ωστόσο για την πάταξη τέτοιου είδους εγκληματικής ανομίας, επιβάλλεται τόσο η εσωτερική συστράτευση και συνεννόηση χωρίς διάθεση μικροπολιτικής προσέγγισης, όσο και συγκεκριμένες δεσμεύσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ένα άλλο μείζον ζήτημα, που προκύπτει από την ύπαρξη της φοροδιαφυγής είναι η άμεση σύνδεσή της με τη διαφθορά και τον έλεγχο της πολιτικής από τα οικονομικά συμφέροντα, γεγονός που κλονίζει την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων πολιτών προ της ΕΕ συνολικά και επιφέρει τον κοινωνικό διχασμό, ειδικά όσο δεν λαμβάνονται μέτρα για την οριστική εξάλειψη της ανομίας και δεν καταπολεμώνται αποτελεσματικά και συντονισμένα τέτοια προκλητικά φαινόμενα.
Η εξάλειψη των φορολογικών παραδείσων είναι μια πρόκληση για τη Παγκόσμια Κοινότητα, όπου μέσα σε αυτήν, η Ελλάδα δοκιμάστηκε σκληρά κι επωμίζεται το βάρος που προκύπτει από την αδιαφανή δράση μιας καλομαθημένης οικονομικής ελίτ. Είναι προφανές ότι οι φορολογικοί παράδεισοι αποτελούν καταφύγιο μιας διαχρονικής ανηθικότητας στην πολιτική και στην οικονομία και απέναντι σε αυτό κάθε πολιτική δύναμη οφείλει να κατέχει μια ξεκάθαρη θέση και στάση.
Η ελληνική κυβέρνηση απέναντι σε αυτό το φαινόμενο, μάχεται με δύναμη και αποφασιστικότητα και δεν επαναπαύεται, παρόλο που ακόμα δεν έχει τα σωστά εργαλεία της φορολογικής εναρμόνισης και διαφάνειας, που απαιτούνται σε πανευρωπαικό επίπεδο. Με επιμονή, θάρρος και αποτελεσματικές κινήσεις, η κυβέρνηση αγωνίζεται για ένα δικαιότερο κόσμο, εξαλείφοντας τον απάνθρωπο μηχανισμό που ενισχύει την κοινωνική ανισότητα και τον καπιταλισμό της εποχής μας, εδραιώνοντας στη χώρα μας ένα δίκαιο μοντέλο ανάπτυξης, που θα στηρίζει τις ανάγκες των πολλών.
Άλλωστε να μην ξεχνιόμαστε, όταν η κυβέρνηση ψήφιζε την πλήρη απαγόρευση συμμετοχής πολιτικών προσώπων σε offshore εταιρείες, η ΝΔ έφυγε τρέχοντας από την αίθουσα του κοινοβουλίου! Ήταν η 1 Ιουνίου 2016…
Συμπέρασμα δεύτερο: η κοινωνική ανισότητα δεν είναι στην ανθρώπινη φύση de facto, είναι στη φύση όσων θεωρούν ότι οι κοινωνίες πρέπει να λειτουργούν ως ζούγκλες που οι ισχυροί και οι πορφυρογέννητοι θα μπορούν να αποφασίζουν μονομερώς αν και σε ποιο βαθμό θα συμμετέχουν στα κοινά βάρη, πίνοντας και γλεντώντας στην υγειά των αδύναμων κορόιδων. Ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης αυτές οι πρακτικές είναι ξένες για το 99,99% του λαού μας και της διεθνούς κοινότητας. Είναι δημοκρατικά και ηθικά αδιανόητο το 0,01% να διεκδικεί την πολιτική και την οικονομική εξουσία από το 99,99%...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου