"Πότε θα αντιληφθείτε ότι το μονοπώλιο της βίας το έχει το κράτος;" ανέφερε χθες στη Βουλή ο Κυριάκος Μητσοτάκης, απευθυνόμενος στον Αλέξη Τσίπρα. Μια φράση που ο αρχηγός της Ν.Δ. δεν χρησιμοποίησε τυχαία. "Ο...
μονοπωλιακός αυτός χαρακτήρας της κρατικής νόμιμης βίας είναι τόσο ουσιαστικό χαρακτηριστικό στη σημερινή κατάστασή της όσο έλλογο χαρακτήρα έχει η ‘αναγκαστική’ και συνεχής ‘οργάνωσή’ της", σημειώνει ο Βέμπερ, χαρακτηρίζοντας το κρατικό μονοπώλιο της βίας "ειδικό μέσο του κράτους" στην άσκηση πολιτικής, περιγράφοντας τη μετάβαση στο νεωτερικό κράτος.
Η θεώρηση της νόμιμης αξίωσης του κράτους στο μονοπώλιο της βίας ανάγεται σε θεωρητικούς των κοινωνικών επιστημών, με αφετηρία τους Βέμπερ και Χομπς, με τις κριτικές προσεγγίσεις να ποικίλλουν. Ας το δούμε από την πλευρά του Πουλαντζά, που κάνει λόγο για "υλική συμπύκνωση ενός συσχετισμού δυνάμεων ανάμεσα σε τάξεις και ταξικές μερίδες", επισημαίνοντας πως το Κρατικό μονοπώλιο της βίας συνιστά "εχέγγυο ταξικής αναπαραγωγής".
Ο Αγκάμπεν, εξετάζοντας τα όρια του κρατικού μονοπωλίου της βίας, αναδεικνύει ότι αυτά δεν είναι δικαιικά αλλά συναρτώνται με την κυρίαρχη εξουσία. Πραγματευόμενος την "κατάσταση εξαίρεσης", την χαρακτηρίζει "έννομη τάξη, όπου από τη μια ο κανόνας υπάρχει αλλά δεν εφαρμόζεται και από την άλλη πράξεις που δεν έχουν ισχύ νόμου τήν αποκτούν". Στον σύγχρονο κόσμο, υποστηρίζει ο Αγκάμπεν, η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης τείνει να εμπερικλείεται στην έννομη τάξη και να παρουσιάζεται ως καθεαυτήν νομική κατάσταση.
Γίνεται σαφές πως, για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους νεοφιλελεύθερους, "νομιμότητα" και "νόμιμη κρατική βία" πάνε μαζί, το ένα δεν υπάρχει δίχως το άλλο. Την κατάσταση εξαίρεσης την βιώσαμε τη σκοτεινή τριετία Σαμαρά, με τους "Δελτάδες" σε ρόλο σερίφη, κλούβες σε κάθε γωνία της Αθήνας, άγριο ξύλο, χημικά και συλλήψεις σε κάθε μικρή ή μεγάλη κινητοποίηση, βασανισμούς, σιδερόφραχτη καθημερινότητα, δίκες - παρωδίες.
Και μην παραβλέψουμε ότι χθες ο Κ. Μητσοτάκης εμμέσως ομολόγησε ότι η Ν.Δ. "γέρνει" προς τα ακροδεξιά: "Σχετικά με τις ανησυχίες σας για την κατεύθυνση του κόμματός σας και αν θέλουμε την ΝΔ στα Δεξιά ή Κέντρο. Η αλήθεια είναι μια: η Ν.Δ. πάει προς τα πάνω και εσείς προς τα κάτω", είπε απαντώντας στις κατηγορίες Τσίπρα, ενώ δεν τοποθετήθηκε ποτέ σχετικά με την βία της Χρυσής Αυγής. Αν μη τι άλλο, ειλικρινής.
Δεν είδε τους φασίστες ούτε στην επίθεση κατά του μικρού Αμίρ, επιβεβαιώνοντας πως το όριο ανάμεσα στον συμμορίτικο φασισμό και τον φασισμό του σαλονιού είναι όπως η Χρυσή Αυγή για τον Μητσοτάκη: "σαν να μην υπάρχει".
Ραπανάκης Σπύρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου