«Καθημερινή της Κυριακής», επιχειρώντας να εμφανιστεί υπέρμαχος της επιστήμης και της λογικής, ύστερα από την έντονη κριτική που δέχτηκε στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ στις αρχές της εβδομάδας και τη φημολογία για παραίτησή του.
Ισχυρίστηκε ότι η «εσωκομματική αντιπολίτευση» υπερασπίζεται μια, λανθασμένη κατά τον ίδιο, πολιτική ανοιχτών συνόρων («free border» την ονόμασε) και ότι η δική του πολιτική, που αποτελεί πολιτική της κυβέρνησης και κυρίαρχη πολιτική στον ΣΥΡΙΖΑ, πρεσβεύει τη «διαχείριση του μεταναστευτικού σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης και μέσα στις υπάρχουσες πραγματικές συνθήκες».
Εξέφρασε, μάλιστα, την ενόχλησή του επειδή, όπως είπε, «οι πραγματικές δυσκολίες που προκύπτουν κατά την άσκηση της μεταναστευτικής πολιτικής χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για να προωθηθεί η άποψη του free border».
Δεν διευκρίνισε όμως ποιους επιστημονικούς κανόνες επικαλείται για να δικαιολογήσει την πολιτική κλειστών συνόρων, η οποία έχει δεχτεί σφοδρές επικρίσεις από πληθώρα επιστημόνων για το γεγονός ότι είναι αδιέξοδη, ότι δεν παίρνει υπόψη την ιστορική αναγκαιότητα της μετανάστευσης και ότι παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, συστατικό στοιχείο του μεταπολεμικού ευρωπαϊκού κράτους δικαίου.
Κόντρα σε αυτές τις επιστημονικές παραδοχές, ο κ. Μουζάλας επιμένει να αναπαράγει τα καινοφανή ιδεολογήματα μιας ξενοφοβικής Ευρώπης, που παραχωρεί συνεχώς έδαφος στην ακροδεξιά ατζέντα.
Στην προσέγγιση αυτή δεν υπάρχουν πρόσφυγες και μετανάστες με επιθυμίες, ανάγκες και δικαιώματα, αλλά μόνο διακινητές.
Η σύμβαση της Γενεύης και οι διεθνείς συμβάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων απαξιώνονται, για να πάρουν τη θέση τους πολιτικές συμφωνίες μη νομικά δεσμευτικές, με κρυφά και ανομολόγητα σημεία -ο περιβόητος γεωγραφικός περιορισμός στα νησιά-, που παράγουν αποτελέσματα χωρίς να μπορούν να αμφισβητηθούν - το βασίλειο της αυθαιρεσίας.
Συνεπής σ’ αυτή τη γραμμή, ο κ. Μουζάλας σημείωσε στην «Καθημερινή» ότι το σημερινό προσφυγικό και μεταναστευτικό κύμα «δεν έγινε φυσικά. Χρηματοδοτήθηκε και καθοδηγήθηκε από τους διακινητές, οι οποίοι άνοιξαν τους δρόμους. Μιλάμε για μια κατάσταση που χρηματοδοτεί τον τρίτο μεγαλύτερο πόλο παράνομου χρήματος στον κόσμο».
Και στη συνέχεια: «Αν αφήσουμε τα πράγματα απλώς να εξελιχθούν, οι συνθήκες δεν θα είναι καλές ούτε για εμάς ούτε για τους πρόσφυγες. Πρέπει ως κυβέρνηση, ως χώρα, να παρέμβουμε. Και γι’ αυτό λέω ότι πρέπει να υπερασπίζεσαι και να παλεύεις για να υλοποιούνται συμφωνίες σαν αυτή της Ε.Ε. με την Τουρκία. Διαφορετικά αφήνεις τα πράγματα στα χέρια των δουλεμπόρων. [...] Πρέπει να λειτουργήσουμε με βάση την επιστήμη και τη λογική και να πούμε δεν μπορούμε άλλο, μέχρι εδώ, υπάρχει οροφή. Το μέχρι εδώ λέγεται με λόγια, αλλά και με πράξεις, όπως η συμφωνία Ε.Ε.- Τουρκίας, οι επιστροφές και όχι η βία».
Πρόκειται φυσικά για μια, υποτίθεται, πραγματιστική πολιτική που αντιστρέφει την πραγματικότητα, μια πολιτική που, υποτίθεται, προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα την ώρα που τα παραβιάζει...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου