Στη ματαιοδοξία των υποψηφίων να ηγηθούν του νέου φορέα, ξεκινάει και τελειώνει η προσπάθεια για τη συγκρότηση της ενιαίας κεντροαριστεράς. Δυστυχώς σε...
αυτό εξαντλούνται όλα και σε αυτό παραδοσιακά βαλτώνουν οι προσπάθειες. Για αυτό – άλλωστε, προηγείται η εκλογή αρχηγού τού συνεδρίου, για αυτό και η πληθώρα των υποψηφίων, για αυτό και οι (ανέξοδες) δεσμεύσεις, «Θα παραμείνω στρατιώτης της παράταξης όποιοι κι αν είναι το αποτέλεσμα» δεν πείθουν κανέναν!
Τι νόημα όμως έχουν οι βαθυστόχαστες αναλύσεις, όταν Δημοκρατική Συμπαράταξη και Ποτάμι, ομολογούν ότι οι κοινοβουλευτικές τους ομάδες δεν θα ενοποιηθούν; Δηλαδή θα «παντρευτούν», αλλά θα μένουν σε ξεχωριστά σπίτια;
Ή πώς θα πορευτούν μαζί όταν ακόμη δεν έχουν συμφωνήσει αν θα αποκαλούν το νέο φορέα, κεντροαριστερά, κέντρο ή προοδευτική παράταξη;
Ποιος λοιπόν μπορεί να διασφαλίσει ότι δεν θα υπάρξουν αποχωρήσεις ή διασπάσεις στη συνέχεια;
Και το ερώτημα δεν είναι ρητορικό: Για παράδειγμα αν εκλεγεί ο Σταύρος Θεοδωράκης που θέλει να κυβερνήσει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη… ο Ραγκούσης ή ο Τζιώτης τι θα κάνουν;
Ισχύει όμως και το ανάποδο: Αν εκλεγεί ο Γιάννης Ραγκούσης που δεν θέλει να ακούει για συνεργασία με τη ΝΔ, ο Σταύρος Θεοδωράκης θα παραμείνει απλός στρατιώτης της παράταξης;...
enimerosi24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου