Ο Οργανισμός Επικουρικής Ασφάλισης και Περίθαλψης των Ελλήνων δημοσιογράφων, ο ΕΔΟΕΑΠ έκλεισε, τουλάχιστον με...
τη μορφή που είχε ως σήμερα τον Σεπτέμβριο του 2016, όταν με το νέο ασφαλιστικό νόμο που εισηγήθηκε η κυβέρνηση, καταργήθηκε το Αγγελιόσημο και τυπικά το περασμένο καλοκαίρι, όταν έκανε στάση πληρωμών και για πρώτη φορά δεν καταβλήθηκαν οι επικουρικές συντάξεις.
Μεσολάβησε ο δανεισμός από τον ΕΦΚΑ των 10.000.000. ευρώ μετά την άρνηση των ενώσεων μετόχων του Οργανισμού να δώσουν χρήματα στον ΕΔΟΕΑΠ, αλλά αυτό είχε ημερομηνία λήξεως. Επίσης πολύμηνη και ατελέσφορη διαπραγμάτευση που ολοκληρώθηκε μόνο όταν άλλαξαν οι συσχετισμοί στην Διοίκηση της Ένωσης Συντακτών.
Για περισσότερους από είκοσι μήνες, ο ΕΔΟΕΑΠ είχε μείνει χωρίς έσοδα, και υπάρχουν ευθύνες γι αυτό αλλά και χωρίς τους εταίρους του, αφού ήδη από τον Ιανουάριο του 2017, το ΕΤΑΠ ΜΜΕ είχε ενταχθεί στον ΕΦΚΑ και ο κλάδος πρόνοιας με τους τομείς του στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών (ΕΤΕΑΕΠ).
Κρατήθηκε χάρις στις προσπάθειες και τις ικανότητες της Διοίκησης του, και στην αυταπάρνηση των γιατρών του νοσηλευτικού και του διοικητικού προσωπικού.
Σήμερα δε μπορεί και πάλι να καταβάλλει συντάξεις ενώ τα χρέη του Οργανισμού είναι πολλαπλάσια από τα έσοδά του και η ακίνητη περιουσία του, διεκδικείται από τους πιστωτές.
Με λίγα λόγια, ο ΕΔΟΕΑΠ όπως τον γνωρίσαμε από την ίδρυσή του έως σήμερα, είναι νεκρός.
Την Τετάρτη η Κυβέρνηση καταθέτει στη Βουλή, τροπολογία που διαμορφώθηκε σε συνεργασία με τις Ενώσεις των εργαζομένων στα ΜΜΕ και μετά από πρόταση της ΕΣΗΕΑ.
Με την ρύθμιση αυτή, στον ΕΔΟΕΑΠ εντάσσονται για πρώτη φορά για παροχή μηνιαίας επικούρησης και ιατροφαρμακευτικής – νοσοκομειακής περίθαλψης όλοι οι μισθωτοί σε επιχειρήσεις Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Ψυχαγωγίας. Επίσης για πρώτη φορά προβλέπονται εργοδοτικές εισφορές. Για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και επικούρηση η εργοδοτική εισφορά είναι 8,1% και η εισφορά των εργαζομένων 6%. Οι εργαζόμενοι θα καταβάλουν επίσης 1% για το εφάπαξ, επί των πάσης φύσεως τακτικών μηνιαίων αποδοχών του εργαζομένου.
Παράλληλα, προβλέπεται εργοδοτική εισφορά ποσοστού 2% επί του ετήσιου κύκλου εργασιών κάθε επιχείρησης ή εκμετάλλευσης.
Ο ΕΔΟΕΑΠ διέπεται από τις διατάξεις του καταστατικού του και από αυτές των αλληλοβοηθητικών σωματείων και για να γίνουν οι αλλαγές αυτές πρέπει να γίνει ταυτόχρονη αλλαγή στο καταστατικό του. Πρέπει να αποφασίσουν τα μέλη του.
Η ψηφοφορία ξεκινά σήμερα, είναι τριήμερη και για την ύπαρξη απαρτίας στην αλλαγή του καταστατικού απαιτείται η συμμετοχή του 50% τουλάχιστον των μελών του ΕΔΟΕΑΠ και, προκειμένου να εγκριθούν οι τροποποιήσεις, η θετική ψήφος των 3/4 από όσους ψηφίσουν.
Αν η τροπολογία υπερψηφισθεί θα υπάρχει ένα νέο ταμείο με συγκεκριμένα έσοδα, και αντίστοιχες παροχές. Είναι η εικόνα ενός νέου τοπίου το οποίο φανταζόμαστε, ψηλαφούμε αλλά δεν βλέπουμε. Αυτό μπορεί να τρομάζει.
Τι θα συμβεί όμως εάν απορριφθεί; Αυτό μπορούμε να το δούμε.
Κατ’ αρχή, η άρνηση της εργοδοτικής πλευράς θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη και η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη, με βάση τον ασφαλιστικό νόμο, να νομοθετήσει για την ένταξη των ασφαλισμένων του ΕΔΟΕΑΠ, στον ΕΟΠΠΥ για την περίθαλψη και στον ΕΤΕΑΕΠ για την επικούρηση.
Λένε κάποιοι ότι δεν υπάρχουν διαφορές ή σε τι διαφέρουμε από τους άλλους ασφαλισμένους. Υπάρχουν όμως θέματα.
Στις επικουρικές συντάξεις δεν υπάρχει αναλογία με το πρώην ΤΑΙΣΥΤ και άλλους φορείς του ΕΤΑΠ ΜΜΕ που εντάχθηκαν στον ΕΤΕΑΕΠ σαν ΝΠΔΔ και οι καταβληθείσες εισφορές συνυπολογίζονται.
Αν ο ΕΔΟΕΑΠ σταματήσει τη λειτουργία του, και οι ασφαλισμένοι του ενταχθούν στον ενιαίο κρατικό φορέα, οι συντάξεις χάνονται, αφού ο Οργανισμός είναι ιδιωτικός και το κράτος δεν εγγυάται για τις εισφορές που έχουν καταβληθεί. Άλλωστε από το 2010 το κράτος δεν εγγυάται ούτε για τις επικουρικές συντάξεις, που απονέμονται από τους φορείς που υπάγονται στην ευθύνη του υπουργείου Εργασίας. Πόσο μάλλον να πληρώσει το κράτος, χρήματα τα οποία ουδέποτε εισέπραξε και σήμερα δεν υπάρχουν.
Το ίδιο ισχύει και για τους μελλοντικούς συνταξιούχους και τις παροχές υγείας. Κοντολογίς, ότι πληρώθηκε έχει χαθεί.
Αν ο ΕΔΟΕΑΠ παραμείνει, οι σημερινοί συνταξιούχοι, θα συνεχίσουν να λαμβάνουν τις συντάξεις τους, κανονικά με βάση της εισφορές που έχουν καταβάλει.
Είναι πιθανόν να μειωθούν στο μέλλον; Θεωρητικά ναι αφού μειώνονται οι αμοιβές των σημερινών εργαζομένων, η ανεργία στον κλάδο παραμένει υψηλή και οι σχέσεις εργασίας επισφαλείς. Η εισροή νέων ασφαλισμένων άρα και εισφορών και ο πόρος του 2%, δημιουργεί νέα έσοδα και οι διαφορές που θα δουν μελλοντικά στο πορτοφόλι τους οι περισσότεροι από τους σημερινούς συνταξιούχους, θα είναι μικρές σε σχέση με τα με τα σημερινά επίπεδα και πάντως μικρότερες από την «αναπροσαρμογή» των επικουρικών του ΕΤΕΑΕΠ. Εκεί οι μειώσεις είναι βέβαιες αλλά και άγνωστες αφού δεν έχει βρεθεί ακόμη ο περίφημος «μαθηματικός τύπος».
Για τους μελλοντικούς συνταξιούχους, ασφαλισμένους του ΕΔΟΕΑΠ, θα ισχύσει το σύστημα της Νοητής Κεφαλαιοποίησης μέσω ατομικών λογαριασμών. Τα ποσά που εισπράττονται χρησιμοποιούνται για την κάλυψη των συντάξεων που καταβάλλονται και αποτυπώνονται «νοητά» σε ένα «ατομικό λογαριασμό» ασφαλισμένου στον οποίο καταγράφεται το ποσόν που πληρώνει κάθε χρόνο αυξανόμενο ετησίως με εικονικό τόκο, ίσο με το εκάστοτε ποσοστό πληθωρισμού προσαυξημένο κατά μία ποσοστιαία μονάδα. Αυτές οι συντάξεις θα είναι αισθητά μικρότερες από τις προηγούμενες που είχαν απονεμηθεί με τη μέθοδο της αναπλήρωσης του μισθού.
Εάν ο ΕΔΟΑΠ κλείσει, οι ασφαλισμένοι του θα ενταχθούν στον κρατικό φορέα με το ίδιο ακριβώς σύστημα αλλά χωρίς τις εισφορές τους. Η κατάσταση θα είναι σχεδόν τραγική γι αυτούς που πρόκειται να βγουν σύντομα στη σύνταξη.
Να συνυπολογίσουμε επίσης ότι το ΕΤΕΑΕΠ έχει ουσιαστικά σταματήσει τη χορήγηση νέων επικουρικών συντάξεων από το 2015 και εκκρεμούν πάνω από 120.000 αιτήσεις και να θυμόμαστε, ότι όλες οι νομοθετικές ρυθμίσεις από το 2010 και μετά οδηγούν συνδυαστικά σε δραστικό περιορισμό των παροχών, και την αύξηση των ορίων ηλικίας.
Σε έναν ανεξάρτητο φορέα, η διοίκηση μπορεί να κάνει διαφοροποιήσεις ανάλογες με τα οικονομικά του έστω και μικρές.
Σε ότι αφορά τις παροχές υγείας, ακούγονται πολλά, όμως η αλήθεια είναι ότι ένας μικρός και νοικοκυρεμένος οργανισμός είναι πιο αποτελεσματικός ενώ οι εισφορές των ασφαλισμένων του ΕΔΟΕΑΠ θα είναι χαμηλότερες από τις εισφορές στον ΕΟΠΠΥ.
Όταν ιδρύθηκε ο ΕΟΠΠΥ, χειροκροτήθηκε ως θετική εξέλιξη που θα δημιουργούσε μεγάλη εξοικονόμηση δαπανών με την εφαρμογή οικονομιών κλίμακος. του ενός οργανισμού με τα πλεονάσματα του άλλου. Την εποχή εκείνη, τα χρέη του ΟΠΑΔ, (των εργαζομένων στο Δημόσιο), ξεπερνούσαν το 1 δις ευρώ και το ΙΚΑ ήταν πλεονασματικό. Σήμερα τα χρέη του ΕΟΠΠΥ υπερβαίνουν τα 2 δις ευρώ και δεν γνωρίζει ούτε τον ακριβή αριθμό των ασφαλισμένων του που καταφεύγουν σε υπηρεσίες ιδιωτών.
Οι συνέπειες μιας μετάβασης στον ΕΟΠΠΥ θα είναι οδυνηρές για τους ανέργους και τους πάσχοντες από χρόνια νοσήματα.
Στην πραγματικότητα οι διαφορές, ανάμεσα στην επιβίωση του Ταμείου με την δημιουργία ενός νέου φορέα και την ένταξη των ασφαλισμένων του ΕΔΟΕΑΠ στους κρατικούς φορείς είναι τεράστιες και δεν δικαιολογούν μια στάση του «δε βαριέσαι όλα τα ίδια είναι».
Αν συγκρίνουμε την προτεινόμενη λύση με τον ΕΔΟΕΑΠ του 2008, που το Ταμείο εισέπραττε 80 εκατ, το χρόνο μόνο από το αγγελιόσημο, είναι κακή λύση. Αν την δούμε σαν εναλλακτική λύση για την διάσωση ενός Οργανισμού που στην πραγματικότητα έχει κλείσει, είναι μια πολύ καλή λύση που δημιουργεί ευκαιρίες και γεννά ελπίδες.
Εγώ θα ψηφίσω «ναι»...
Κυριάκος Θεοδωρακάκος
τη μορφή που είχε ως σήμερα τον Σεπτέμβριο του 2016, όταν με το νέο ασφαλιστικό νόμο που εισηγήθηκε η κυβέρνηση, καταργήθηκε το Αγγελιόσημο και τυπικά το περασμένο καλοκαίρι, όταν έκανε στάση πληρωμών και για πρώτη φορά δεν καταβλήθηκαν οι επικουρικές συντάξεις.
Μεσολάβησε ο δανεισμός από τον ΕΦΚΑ των 10.000.000. ευρώ μετά την άρνηση των ενώσεων μετόχων του Οργανισμού να δώσουν χρήματα στον ΕΔΟΕΑΠ, αλλά αυτό είχε ημερομηνία λήξεως. Επίσης πολύμηνη και ατελέσφορη διαπραγμάτευση που ολοκληρώθηκε μόνο όταν άλλαξαν οι συσχετισμοί στην Διοίκηση της Ένωσης Συντακτών.
Για περισσότερους από είκοσι μήνες, ο ΕΔΟΕΑΠ είχε μείνει χωρίς έσοδα, και υπάρχουν ευθύνες γι αυτό αλλά και χωρίς τους εταίρους του, αφού ήδη από τον Ιανουάριο του 2017, το ΕΤΑΠ ΜΜΕ είχε ενταχθεί στον ΕΦΚΑ και ο κλάδος πρόνοιας με τους τομείς του στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών (ΕΤΕΑΕΠ).
Κρατήθηκε χάρις στις προσπάθειες και τις ικανότητες της Διοίκησης του, και στην αυταπάρνηση των γιατρών του νοσηλευτικού και του διοικητικού προσωπικού.
Σήμερα δε μπορεί και πάλι να καταβάλλει συντάξεις ενώ τα χρέη του Οργανισμού είναι πολλαπλάσια από τα έσοδά του και η ακίνητη περιουσία του, διεκδικείται από τους πιστωτές.
Με λίγα λόγια, ο ΕΔΟΕΑΠ όπως τον γνωρίσαμε από την ίδρυσή του έως σήμερα, είναι νεκρός.
Την Τετάρτη η Κυβέρνηση καταθέτει στη Βουλή, τροπολογία που διαμορφώθηκε σε συνεργασία με τις Ενώσεις των εργαζομένων στα ΜΜΕ και μετά από πρόταση της ΕΣΗΕΑ.
Με την ρύθμιση αυτή, στον ΕΔΟΕΑΠ εντάσσονται για πρώτη φορά για παροχή μηνιαίας επικούρησης και ιατροφαρμακευτικής – νοσοκομειακής περίθαλψης όλοι οι μισθωτοί σε επιχειρήσεις Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Ψυχαγωγίας. Επίσης για πρώτη φορά προβλέπονται εργοδοτικές εισφορές. Για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και επικούρηση η εργοδοτική εισφορά είναι 8,1% και η εισφορά των εργαζομένων 6%. Οι εργαζόμενοι θα καταβάλουν επίσης 1% για το εφάπαξ, επί των πάσης φύσεως τακτικών μηνιαίων αποδοχών του εργαζομένου.
Παράλληλα, προβλέπεται εργοδοτική εισφορά ποσοστού 2% επί του ετήσιου κύκλου εργασιών κάθε επιχείρησης ή εκμετάλλευσης.
Ο ΕΔΟΕΑΠ διέπεται από τις διατάξεις του καταστατικού του και από αυτές των αλληλοβοηθητικών σωματείων και για να γίνουν οι αλλαγές αυτές πρέπει να γίνει ταυτόχρονη αλλαγή στο καταστατικό του. Πρέπει να αποφασίσουν τα μέλη του.
Η ψηφοφορία ξεκινά σήμερα, είναι τριήμερη και για την ύπαρξη απαρτίας στην αλλαγή του καταστατικού απαιτείται η συμμετοχή του 50% τουλάχιστον των μελών του ΕΔΟΕΑΠ και, προκειμένου να εγκριθούν οι τροποποιήσεις, η θετική ψήφος των 3/4 από όσους ψηφίσουν.
Αν η τροπολογία υπερψηφισθεί θα υπάρχει ένα νέο ταμείο με συγκεκριμένα έσοδα, και αντίστοιχες παροχές. Είναι η εικόνα ενός νέου τοπίου το οποίο φανταζόμαστε, ψηλαφούμε αλλά δεν βλέπουμε. Αυτό μπορεί να τρομάζει.
Τι θα συμβεί όμως εάν απορριφθεί; Αυτό μπορούμε να το δούμε.
Κατ’ αρχή, η άρνηση της εργοδοτικής πλευράς θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη και η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη, με βάση τον ασφαλιστικό νόμο, να νομοθετήσει για την ένταξη των ασφαλισμένων του ΕΔΟΕΑΠ, στον ΕΟΠΠΥ για την περίθαλψη και στον ΕΤΕΑΕΠ για την επικούρηση.
Λένε κάποιοι ότι δεν υπάρχουν διαφορές ή σε τι διαφέρουμε από τους άλλους ασφαλισμένους. Υπάρχουν όμως θέματα.
Στις επικουρικές συντάξεις δεν υπάρχει αναλογία με το πρώην ΤΑΙΣΥΤ και άλλους φορείς του ΕΤΑΠ ΜΜΕ που εντάχθηκαν στον ΕΤΕΑΕΠ σαν ΝΠΔΔ και οι καταβληθείσες εισφορές συνυπολογίζονται.
Αν ο ΕΔΟΕΑΠ σταματήσει τη λειτουργία του, και οι ασφαλισμένοι του ενταχθούν στον ενιαίο κρατικό φορέα, οι συντάξεις χάνονται, αφού ο Οργανισμός είναι ιδιωτικός και το κράτος δεν εγγυάται για τις εισφορές που έχουν καταβληθεί. Άλλωστε από το 2010 το κράτος δεν εγγυάται ούτε για τις επικουρικές συντάξεις, που απονέμονται από τους φορείς που υπάγονται στην ευθύνη του υπουργείου Εργασίας. Πόσο μάλλον να πληρώσει το κράτος, χρήματα τα οποία ουδέποτε εισέπραξε και σήμερα δεν υπάρχουν.
Το ίδιο ισχύει και για τους μελλοντικούς συνταξιούχους και τις παροχές υγείας. Κοντολογίς, ότι πληρώθηκε έχει χαθεί.
Αν ο ΕΔΟΕΑΠ παραμείνει, οι σημερινοί συνταξιούχοι, θα συνεχίσουν να λαμβάνουν τις συντάξεις τους, κανονικά με βάση της εισφορές που έχουν καταβάλει.
Είναι πιθανόν να μειωθούν στο μέλλον; Θεωρητικά ναι αφού μειώνονται οι αμοιβές των σημερινών εργαζομένων, η ανεργία στον κλάδο παραμένει υψηλή και οι σχέσεις εργασίας επισφαλείς. Η εισροή νέων ασφαλισμένων άρα και εισφορών και ο πόρος του 2%, δημιουργεί νέα έσοδα και οι διαφορές που θα δουν μελλοντικά στο πορτοφόλι τους οι περισσότεροι από τους σημερινούς συνταξιούχους, θα είναι μικρές σε σχέση με τα με τα σημερινά επίπεδα και πάντως μικρότερες από την «αναπροσαρμογή» των επικουρικών του ΕΤΕΑΕΠ. Εκεί οι μειώσεις είναι βέβαιες αλλά και άγνωστες αφού δεν έχει βρεθεί ακόμη ο περίφημος «μαθηματικός τύπος».
Για τους μελλοντικούς συνταξιούχους, ασφαλισμένους του ΕΔΟΕΑΠ, θα ισχύσει το σύστημα της Νοητής Κεφαλαιοποίησης μέσω ατομικών λογαριασμών. Τα ποσά που εισπράττονται χρησιμοποιούνται για την κάλυψη των συντάξεων που καταβάλλονται και αποτυπώνονται «νοητά» σε ένα «ατομικό λογαριασμό» ασφαλισμένου στον οποίο καταγράφεται το ποσόν που πληρώνει κάθε χρόνο αυξανόμενο ετησίως με εικονικό τόκο, ίσο με το εκάστοτε ποσοστό πληθωρισμού προσαυξημένο κατά μία ποσοστιαία μονάδα. Αυτές οι συντάξεις θα είναι αισθητά μικρότερες από τις προηγούμενες που είχαν απονεμηθεί με τη μέθοδο της αναπλήρωσης του μισθού.
Εάν ο ΕΔΟΑΠ κλείσει, οι ασφαλισμένοι του θα ενταχθούν στον κρατικό φορέα με το ίδιο ακριβώς σύστημα αλλά χωρίς τις εισφορές τους. Η κατάσταση θα είναι σχεδόν τραγική γι αυτούς που πρόκειται να βγουν σύντομα στη σύνταξη.
Να συνυπολογίσουμε επίσης ότι το ΕΤΕΑΕΠ έχει ουσιαστικά σταματήσει τη χορήγηση νέων επικουρικών συντάξεων από το 2015 και εκκρεμούν πάνω από 120.000 αιτήσεις και να θυμόμαστε, ότι όλες οι νομοθετικές ρυθμίσεις από το 2010 και μετά οδηγούν συνδυαστικά σε δραστικό περιορισμό των παροχών, και την αύξηση των ορίων ηλικίας.
Σε έναν ανεξάρτητο φορέα, η διοίκηση μπορεί να κάνει διαφοροποιήσεις ανάλογες με τα οικονομικά του έστω και μικρές.
Σε ότι αφορά τις παροχές υγείας, ακούγονται πολλά, όμως η αλήθεια είναι ότι ένας μικρός και νοικοκυρεμένος οργανισμός είναι πιο αποτελεσματικός ενώ οι εισφορές των ασφαλισμένων του ΕΔΟΕΑΠ θα είναι χαμηλότερες από τις εισφορές στον ΕΟΠΠΥ.
Όταν ιδρύθηκε ο ΕΟΠΠΥ, χειροκροτήθηκε ως θετική εξέλιξη που θα δημιουργούσε μεγάλη εξοικονόμηση δαπανών με την εφαρμογή οικονομιών κλίμακος. του ενός οργανισμού με τα πλεονάσματα του άλλου. Την εποχή εκείνη, τα χρέη του ΟΠΑΔ, (των εργαζομένων στο Δημόσιο), ξεπερνούσαν το 1 δις ευρώ και το ΙΚΑ ήταν πλεονασματικό. Σήμερα τα χρέη του ΕΟΠΠΥ υπερβαίνουν τα 2 δις ευρώ και δεν γνωρίζει ούτε τον ακριβή αριθμό των ασφαλισμένων του που καταφεύγουν σε υπηρεσίες ιδιωτών.
Οι συνέπειες μιας μετάβασης στον ΕΟΠΠΥ θα είναι οδυνηρές για τους ανέργους και τους πάσχοντες από χρόνια νοσήματα.
Στην πραγματικότητα οι διαφορές, ανάμεσα στην επιβίωση του Ταμείου με την δημιουργία ενός νέου φορέα και την ένταξη των ασφαλισμένων του ΕΔΟΕΑΠ στους κρατικούς φορείς είναι τεράστιες και δεν δικαιολογούν μια στάση του «δε βαριέσαι όλα τα ίδια είναι».
Αν συγκρίνουμε την προτεινόμενη λύση με τον ΕΔΟΕΑΠ του 2008, που το Ταμείο εισέπραττε 80 εκατ, το χρόνο μόνο από το αγγελιόσημο, είναι κακή λύση. Αν την δούμε σαν εναλλακτική λύση για την διάσωση ενός Οργανισμού που στην πραγματικότητα έχει κλείσει, είναι μια πολύ καλή λύση που δημιουργεί ευκαιρίες και γεννά ελπίδες.
Εγώ θα ψηφίσω «ναι»...
Κυριάκος Θεοδωρακάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου