προσυμφωνήθηκε από την Φώφη Γεννηματά και τον Σταύρο Θεοδωράκη ότι θα υπάρχει ένας ηγέτης και …δύο κοινοβουλευτικές ομάδες.
Η απάντηση των δύο παιχτών στις διαμαρτυρίες άλλων υποψηφίων ήταν μάλλον αποκαλυπτική.
«Αλίμονο να έρχεται να μας κατηγορεί ένας που έρχεται να διεκδικήσει εκ του ασφαλούς την ηγεσία σε στρωμένο έδαφος». είπε ο Σταύρος Θεοδωράκης. «Αν η Αθήνα είναι σε αυτήν την κατάσταση με ένα Δήμαρχο που δουλεύει όλη μέρα σκεφτείτε αν δουλεύει τις μισές μέρες».
Αυτοί έχουν κόμματα και βουλευτές -που δεν σκοπεύουν να διαλύσουν. Οι άλλοι δεν εκφράζουν τίποτε. Μπαίνουν για να συμπληρωθεί το καρέ- άλλωστε η υποψηφιότητα από μόνη της δεν συνιστά κάτι. Με απλά λόγια: Ο νέος ενιαίος φορέας μπορεί να είναι και δύο, τρεις ή περισσότεροι ενιαίοι φορείς!
Δεν πρόκειται για ειλικρινή προσπάθεια με πολιτική γενναιοδωρία να αποχτήσει ο χώρος ένα μεγάλο κόμμα, αλλά για μια πολιτική εταιρεία μικροκαταστηματαρχών που δεν θέλουν να χάσουν τα καταστήματά τους, τους μηχανισμούς και τους λόχους τους. Πρόκειται για οικοπεδούχους που θέλουν να οριοθετήσουν τα οικόπεδά τους -για να μην τα χάσουν. Προτιμούν ένα μικρό μαγαζί νάναι δικό τους κι όχι ένα μεγάλο που δεν θα το ελέγχουν.
Από αυτή την πλευρά ο νέος φορέας μπορεί να αποχτήσει τιμαριούχους, πολιτικούς φεουδάρχες, να αποχτήσει οικοδεσπότη, αλλά ηγέτη δεν θα αποχτήσει. Ο λόγος είναι απλός και το ερώτημα είναι αν πέντε-δέκα μικροί ηγέτες αν μπορούν να κάνουν ένα μεγάλο κόμμα.
Η απάντηση είναι απλή και υπάρχει στην ελληνική οικονομία των πολλών μικρών επιχειρήσεων. Μια μικρή επιχείρηση δεν πρόκειται να μεγαλώσει όσο έχει την νοοτροπία της μικρής επιχείρησης. Κατά βάθος δεν θέλει να γίνει μεγάλη επιχείρηση αν πρόκειται να χάσει την ηγεσία, τον έλεγχο, το ταμείο. Είναι οικογενειακή επιχείρηση.
Το ταμείο εδώ είναι φτωχό. Παρότι υπάρχει εκεί έξω ένα 60% που θέλει ένα μεγάλο «κεντροαριστερό» -ένα Δημοκρατικό Κόμμα, που το 36% αισθάνεται ότι εκεί ανήκει και θα το ψήφιζε, μόλις 9-11% θα πάει να ψηφίσει. Αυτό για τους μικροκαταστηματάρχες δεν είναι κακό -αν και θέλουν λένε μαζική συμμετοχή. Η συμμετοχή αυτή θα τους εξαφανίσει. Υπάρχουν εκεί έξω πολλοί ικανότεροι για την ηγεσία από την Φώφη Γεννηματά, τον Σταύρο Θεοδωράκη ή τον Γιώργο Καμίνη- που θέλει ναι να γίνει ηγέτης κόμματος από το πουθενά, αλλά δεν θέλει να αφήσει και τη θέση του στο δήμο.
Η Φώφη -όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις- προηγείται, αλλά δεν συγκεντρώνει το όλον- μικρό πια- ΠΑΣΟΚ. Αν η εσωκομματική αντιπολίτευση ενωθεί με άλλους θα χάσει την ηγεσία. Και κάτι περισσότερο: Οι δημοσκοπήσεις λένε καθαρά πώς αν ένας υποψήφιος της αντιπολίτευσης του κόμματός της πάει στο δεύτερο γύρο κινδυνεύει να χάσει και την ηγεσία του νέου φορέα και του κόμματος που -θέλει να- αποτελεί τον βασικό κορμό του νέου φορέα.
Ο Σταύρος προκειμένου να μη βρεθεί εκτός Βουλής- αντί να παραιτηθεί, όπως είχε δηλώσει ότι θα έκανε αν το κόμμα του έπαιρνε κάτω από 5%, διεκδικεί με αυτόν αρχηγό 15%. Το ερώτημα όμως είναι πόσοι θα μείνουν από το ΠΑΣΟΚ- του «παλιού» και σάπιου πολιτικού συστήματος!- στο νέο φορέα με έναν τόσο μεγάλο ηγέτη -που απέτυχε να φτιάξει ένα μικρό κόμμα, αλλά εγγυάται πώς θα φτιάξεις ένα μεγαλύτερο!
Προφανώς στην κούρσα για την ηγεσία δεν ξεκινάνε όλοι από το ίδιο σημείο και δεν είναι όλοι ίσοι- και φροντίζουν οι «ηγέτες» γι΄αυτό. Που μεταξύ των άλλων δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε άλλο από τον ίδιο τον εαυτό τους- αν και δεν μπορούν να ψελλίσουν μια πολιτική πρόταση ή να συντάξουν -κι όχι να αντιγράψουν- ένα μανιφέστο, όπως είθισται αν πρόκειται για ένα πραγματικό νέο φορέα. Αυτό σημαίνει η χαμηλή τηλεθέαση.
Μοιραία η συζήτηση δεν αφορά την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού -με την δημοκρατική παράταξη να βρει μια μαζική πολιτική έκφραση-, αλλά με ποιον θα συνεργασθούν την επόμενη των εκλογών -ποιο υπουργείο δηλαδή θα πάρουν.
Προφανώς η αντίληψη αυτή των κομματικών φέουδων δεν προάγει την ιδέα της Μεγάλης Κεντροαριστεράς. Αντί να σχηματίσουν ένα φορέα για να απαντήσει στα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, την καλούν να λύσει τα δικά τους. Το αποτέλεσμα -της χαμηλής τηλεθέασης- μπορεί να σημαίνει πως σε λίγο όχι μόνο έναν ηγέτη, αλλά δεν …θάχει κόμμα...
Αλέξανδρος Λάκκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου