«Τι ζωάρα κάνετε κι εσείς οι Δημοσιογράφοι!»...

Γκρεμίζουμε το μύθο γύρω από την καθημερινότητά μας με 8 μεγάλες...
αλήθειες.

Σε γενικό βαθμό, τους περισσότερους από εμάς δεν τους συμπαθείτε. Και ίσως να μην έχετε και άδικο. Αλλά ρε παιδιά, μην καίμε τα ξερά και τα χλωρά. Παντού υπάρχουν καλά και κακά παραδείγματα, έτσι δεν είναι;

Πριν από λίγες ημέρες πραγματοποιήθηκε μία έρευνα στη Μεγάλη Βρετανία, για το top 10 των επαγγελμάτων που προσφέρουν μέγιστο άγχος στους εργαζομένους. Μεγάλο θέμα το στρες και, κακά τα ψέματα, για κάποιες δουλειές το άγχος είναι πολύ περισσότερο.


via GIPHY

Όμως με την λίστα μας έπιασε μία πικρία. Με τους πυροσβέστες, τους πιλότους και τους στρατιωτικούς(;), να βρίσκονται στο top 3, οι δημοσιογράφοι βρίσκονται στην 6η θέση. Ρε πάτε με τα καλά σας; Νομίζετε πως έχουμε μόνο το άγχος πάνω στα κεφάλια μας; Ο κλάδος υποφέρει ρε και μαζί του και εμείς. Και δεν είναι μόνο ότι είμαστε σαν κομπρεσέρ λόγω της δουλειάς μας.

Καταγράψαμε 7 από τα δεκάδες αρνητικά που βιώνουμε και σας τα παρουσιάζουμε. Μην πετάτε πέτρες.



1. Κάνουμε μακράν την χειρότερη διατροφή στον πλανήτη

Οι διατροφολόγοι μας δείχνουν με το δάχτυλο στους πελάτες τους και λένε «μην γίνετε έτσι». Ένας τύπος που είναι όλη μέρα στο δρόμο, θα φάει ό,τι σκουπίδι βρεθεί στο δρόμο του. Από σφολιάτες και σουβλάκια, μέχρι πίτσες, κινέζικο φαγητό και σάντουιτς. Αυτοί που είναι πιο ευνοημένοι και κάνουν δουλειά γραφείου, μπορεί να φέρνουν φαγητό από το σπίτι αλλά ξεχνούν να φάνε. Πολύ περισσότερο, ίσως και να τρώνε μόλις μια φορά την ημέρα επειδή πήζουν στο γράψιμο. Ή και καμία αν έχουν λαδερά.

2. Αμάξι βρόμικο, σπίτι ακατάστατο – μονίμως

Γιατί κανείς δεν έχει χρόνο. Ή αν έχει είναι για τα βασικά. Κανά ρούχο στο πλυντήριο και ίσως ένα σφουγγάρισμα για να μην πεθάνουμε από τύφο. να το πηγαίνει για πλύσιμο; Ξεκινάμε δουλειά πρωί, τελειώνουμε βράδυ και τα ΣουΚου, αν δεν κάνουμε βάρδιες, πεθαίνουμε στον ύπνο. Ποιο αμάξι; Το καλό είναι πως σε ένα αυτοκίνητο παλαίμαχου δημοσιογράφου, μπορείς να βρεις πολλά και διαφορετικά πράγματα. Από ξεχασμένες ζακέτες δύο χειμώνες πίσω, μέχρι μισοτελειωμένα σουβλάκια, άδεια πλαστικά ποτήρια από καφέδες και, φυσικά, μπόλικες κλήσεις από την τροχαία.



3. Μία ανάσα από την τύφλωση

Μυωπία. Στην καλύτερη. Αν όχι, πολύ κουρασμένα μάτια, μαύροι κύκλοι και προβλήματα φωτοευαισθησίας. Μπορεί να έχουμε γομάρι κερατοειδή λόγω του γραψίματος, αλλά ταυτόχρονα όλα αυτά τα επαγγέλματα που έχουν να κάνουν με γράψιμο και διάβασμα για πολλές ώρες, φλερτάρουν με την αποκόλληση αμφιβληστροειδούς. Κάποια στιγμή, απλά ανακαλύπτεις πως τα μάτια σου θολώνουν και δεν ξέρεις τι γράφηυσδδγγ.

4. Ωράριο; Ποιο ωράριο;

Δεν λέμε ότι είμαστε οι φτωχούληδες του Θεού και όλοι οι υπόλοιποι είναι οι ευνοημένοι, αλλά για τους δημοσιογράφους, από τότε που άνοιξε η πρώτη εφημερίδα, ίσχυε πάντα αυτό: δύσκολα θα φύγει κάποιος στην ώρα του. Δεν λέμε πως μας κρατάει κανείς με σιδηρόμπαλα σαν τους κατάδικους, αλλά όταν εκτιμάς τη δουλειά σου και ο χρόνος δεν σε παίρνει, θέλεις και από μόνος σου να καθίσεις παραπάνω για να γίνουν τα πράγματα σωστά. Και κάπως έτσι σε έχει πάρει το βράδυ.



5. Από μοντέλα, εμείς μόνο αεροπλανάκια

Αιώνια καραμέλα που έχει βγάλει ο κοσμάκης για τους δημοσιογράφους στα αντρικά έντυπα. «Εσείς πρέπει να πηδάγατε αβέρτα». Όποιος τα λέει αυτά είναι ψεύτης, εκτός και αν του έχει κάτσει καμία τυχερή και το κράτησε κρυφό. Δεν είναι μόνο πως παίρναμε γραμμή να μην κάνουμε απολύτως τίποτα, αλλά πολύ περισσότερο δεν ανήκουμε καθόλου στο target group των μοντέλων. Η όλη επαφή μας μαζί τους, ήταν αυτά τα 20 λεπτά για να γίνει η επαφή, φωτογράφηση, συνέντευξη. Από εκεί και πέρα είμαστε απλά παρελθόν. Πιο πολλές πιθανότητες έχουν οι μετρ στα μαγαζιά παρά εμείς.

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ...

πηγη ratpack.gr