Ούτε δευτερεύον ούτε αμελητέο...

Τι απέδειξε η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή; Αυτό που φοβόμασταν και είχαμε διατυπώσει δημόσια μέσα από το κύριο άρθρο και...
τα ρεπορτάζ της εφημερίδας μας. Η αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση ως πολιτική τακτική και στρατηγική, η επιδίωξη των πολιτικών εντυπώσεων και μια περίεργη συμμαχία μερίδας του πολιτικού κόσμου με επιχειρηματικά συμφέροντα, που επεκτείνονται και στα μέσα ενημέρωσης, διαμορφώνουν ένα νοσηρό περιβάλλον το οποίο δεν στρέφεται μόνο κατά της κυβέρνησης.

Πνίγει ή επιχειρεί να πνίξει ολόκληρη την κοινωνία, επισκιάζοντας με τις κραυγές και τη χειραγώγηση των μέσων ενημέρωσης την έκφραση και την προβολή των αναγκών και των προβλημάτων της.

Υπάρχει κανείς νηφάλιος και σοβαρός άνθρωπος που να θεωρεί ότι η συζήτηση στη Βουλή -την οποία προκάλεσε η Ν.Δ. και σήκωσαν στα ύψη συγκεκριμένα μέσα- αντανακλούσε στο ελάχιστο τα προβλήματα επιβίωσης του ελληνικού λαού; Κέρδισε κάτι ο λαός και η χώρα από όσα διαμείφθηκαν χθες στο Κοινοβούλιο;

Η απάντηση είναι κατηγορηματικά αρνητική. Και αυτό πρέπει να προβληματίσει όλες τις πολιτικές δυνάμεις, ανεξάρτητα από το ποιος ευθύνεται που η σκανδαλολογία επισκιάζει μια ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση, η οποία δεν γίνεται πάνω σε προγράμματα και προτάσεις για το αύριο της ελληνικής κοινωνίας.

Αν η συζήτηση έβγαλε κάποιο συμπέρασμα, αυτό αφορά τη νέα διαπλοκή που οικοδομήθηκε μετά την κατάρρευση των παλιών «οικογενειών» στον χώρο των μέσων ενημέρωσης. Ολη η υπόθεση γύρω από την πώληση πολεμικού υλικού στη Σαουδική Αραβία επιβεβαίωσε την ταύτιση -που παρατηρείται εδώ και αρκετό καιρό- της αξιωματικής, κυρίως, αντιπολίτευσης με επιχειρηματικά συμφέροντα που επεκτείνονται και στον χώρο της ενημέρωσης. Ιδια αξιολόγηση και ιεράρχηση στόχων, ίδια επιχειρηματολογία και μεθόδευση. Συγκοινωνούντα δοχεία. Ποιος καθοδηγεί και κατευθύνει ποιον;

Αυτό, πάντως, που συμβαίνει δεν είναι ένδειξη άνθησης της δημοκρατίας, αλλά παρακμής της. Ενας ιδιότυπος μπερλουσκονισμός προβάλλει απειλητικός και δεν έρχεται μέσα από τον ιδιαίτερο δικό του δρόμο, αλλά μέσα από τις διαδικασίες του παραδοσιακού πολιτικού συστήματος. Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό. Δεν αφορά πώς θα ζήσουν αύριο οι απλοί πολίτες που δοκιμάζονται. Αφορά, όμως, πώς θα κυβερνηθεί η χώρα. Και αυτό δεν είναι ούτε δευτερεύον ούτε αμελητέο...

efsyn.gr