τον αντιευρωπαίο Σόιμπλε, αλλά πλέον δεν πρέπει να επιτρέψει στον Κρίστιαν Λίντνερ του Φιλελεύθερου Κόμματος υποσκάψει τη δημοκρατία στην Ευρώπη προωθώντας πολιτικές λιτότητας. Επίσης αναφέρει ότι μαζί με τον Εμανουέλ Μακρόν μπορούν να «επανεφεύρουν την Ευρώπη».
Στο άρθρο του ο Γκέοργκ Ντιτς, στο Spiegel online, υποστηρίζει ότι η «ευρωπαϊκή κρίση είναι βαθύτερη από ό,τι νομίζουμε. Μόνο συγκεκριμένες προτάσεις και μεγάλες ιδέες μπορούν να σώσουν, την ευρισκόμενη σήμερα σε αντιδημοκρατική φάση, Ευρωπαϊκή Ενωση. Η καγκελάριος Μέρκελ πρέπει να δράσει».
Ολέθρια η πολιτική λιτότητας
Εκφράζει την ελπίδα ότι η Γερμανίδα καγκελάριος «θα ξεπεράσει την προσεκτική προσέγγισή της και θα αντιληφθεί ποια ιστορική ευκαιρία τής δίνεται. Κρατά τα κλειδιά της Ευρώπης στα χέρια της. Μπορεί πραγματικά, μαζί με τον Εμανουέλ Μακρόν, να επανεξετάσει αυτήν τη χαμένη στον εαυτό της Ευρώπη, να την επανεφεύρει και να την οργανώσει δημοκρατικά. Έχει απαλλαγεί από τον μεγάλο αντιευρωπαίο της κυβέρνησής της, τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ο νέος αντιευρωπαίος Κρίστιαν Λίντνερ δεν πρέπει να συνεχίσει να υποσκάπτει τα θεμέλια της δημοκρατικής τάξης με την ολέθρια αυστηρή πολιτική της λιτότητας».
Αναφερόμενος στην κατάσταση στην Ευρώπη, τονίζει ότι ο όρος Ευρώπη «έχει καταστεί μια διφορούμενη έννοια, κενή, άνευ περιεχομένου, επειδή τα σχέδια, οι αξίες, οι πεποιθήσεις, είναι όλα τόσο ασαφή και αμφιλεγόμενα, επειδή η ήπειρος βρίσκεται λιγότερο σε μια από τις συνήθεις κρίσεις της και περισσότερο σε μια τελική θύελλα από χαλάζι, σε μια ορμητική αναστροφή της ιστορίας, που ανοίγει πληγές οι οποίες ανάγονται σε 100, 200, 500 χρόνια στο παρελθόν».
Όπως εξηγεί απόδειξη είναι το γεγονός ότι το Φιλελεύθερο Κόμμα της Γερμανίας (FDP), τόσο στη διάρκεια του προεκλογικό αγώνα, αλλά και τώρα κατά τις διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης, εμφανίζεται ως ευρωπαϊκό κόμμα, «ενώ υποστηρίζει μια πολιτική η οποία οδήγησε κατά τον Εμανουέλ Μακρόν στα πρόθυρα ενός ευρωπαϊκού “εμφυλίου πολέμου”».
Τι δείχνει η κρίση στην Καταλονία
«Η σκληρή, άκαμπτη, ανόητη γερμανική πολιτική της αυστηρής λιτότητας είναι το καθοριστικό γεγονός εξ αιτίας του οποίου μπορεί να διαλυθεί η Ευρώπη» συνεχίζει ο αρθρογράφος.
Αναφερόμενος στη κρίση στην Καταλονία, υποστηρίζει ότι αποδεικνύει ότι «η Ευρώπη ως οικονομική και νομισματική Ένωση έχει φτάσει στον τέλος της. Ήταν μια ιδέα / μια σύλληψη του ψυχρού πολέμου, η οποία μετά το 1989 περιήλθε σε τέλμα και δεν μεταρρυθμίστηκε ριζοσπαστικά ποτέ, δηλαδή δεν εκδημοκρατικοποιήθηκε».
«Εδώ και καιρό όμως η δημοκρατία στην Ευρώπη ακυρώνεται ντε φάκτο από την ίδια, όπως συνέβη στην πράξη στην περίπτωση της Ιταλίας και της Ελλάδας, όπου παρενέβη στα κυριαρχικά δικαιώματά τους και απαίτησε την αντικατάσταση εκλεγμένων κυβερνήσεων προκειμένου να εφαρμοστούν τα οικονομικά μέτρα, ενώ την ίδια ώρα αρνείται ρητά να λάβει, έστω και μερικώς, μέτρα κατά της Ουγγαρίας και της Πολωνίας, Τσεχία θα προστεθεί σύντομα σε αυτές, εκεί όπου δηλαδή παραβιάζονται θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και υποδαυλίζεται το μίσος ειδικά κατά των Εβραίων και των Μουσουλμάνων;», λέει σε άλλο σημείο.
Λείπει το ιδεολογικό σχέδιο
Και συμπληρώνει ότι η Ευρώπη «διαθέτει στην πράξη λίγο υλικό πάνω στο οποίο μπορεί να χτίσει, στον δε τομέα των ιδεών λείπει εντελώς το ιδεολογικό πλαίσιο ή το σχέδιο. Σε Δύση και Ανατολή βρίσκεται αυτήν την στιγμή υπό υπαρξιακή πίεση: H Ευρωπαϊκή Ενωση απέδειξε σαφώς στην περίπτωση της Ισπανίας ότι οι δημοκρατικές προσπάθειες δεν έχουν καμιά πιθανότητα και τα συμφέροντα των εθνικών κρατών είναι εκείνα τα οποία έχουν προτεραιότητα».
Όσον αφορά τον Εμανουέλ Μακρός, τον χαρακτηρίζει «τελευταίο επιζώντα» διότι «λέει προφανές χωρίς το οποίο δεν μπορεί να υπάρξει μια σταθερή και αλληλέγγυα Ευρώπη, ότι δηλαδή απαιτείται ένα πραγματικά ευρωπαϊκό εκλεγμένο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ένας κοινός προϋπολογισμός και ένας Ευρωπαίος υπουργός Οικονομικών».
Την κατεύθυνση δείχνει ο Μακρόν
Σύμφωνα με τον Γερμανό αρθρογράφος «αυτή είναι η στιγμή για τις μεγάλες ιδέες, για συγκεκριμένες πρωτοβουλίες» και ο Εμανουέλ Μακρόν «δείχνει την κατεύθυνση: Συζητήσεις των πολιτών, ανταλλαγή απόψεων για το τι ήταν και είναι, για το τι θα μπορούσε να γίνει αυτός ο μεγάλος χώρος πολιτισμού από τον Βόρειο Πόλο μέχρι τη Βόρεια Αφρική, για το πως θα ανακαλυφθεί και θα ξαναγίνει η Μεσόγειο ένας τόπος πολιτισμού, όπως ήταν στο παρελθόν, και όχι τόπος θανάτου όπως είναι σήμερα».
Θυμίζει τη φράση του Γάλλου προέδρου ότι «Είναι καιρός για δημοκρατική δράση» για να συμπληρώσει: «Είναι λοιπόν καιρός για θάρρος, διορατικότητα και δημοκρατικούς ήρωες. Όλα τα άλλα δεν έχουν νόημα. Οι αντιδράσεις για τα γεγονότα στην Καταλονία, όμως, από τον εκπρόσωπο της κ. Μέρκελ, τον Στέφεν Ζάιμπερτ, μέχρι τον κ. Γιούνκερ -και δυστυχώς ακόμα και από τον κ. Μακρόν- οι οποίοι στάθηκαν στην πλευρά της άποψης “συνεχίζουμε έτσι όπως πριν”, είναι μια μοιραία οπισθοδρόμηση»...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου