νέου φορέα για το θέμα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, ένα από τα ελάχιστα πολιτικά ζητήματα που μπαίνει όλο και πιο έντονα στο τραπέζι τού μεταξύ τους δημόσιου διαλόγου είναι εκείνο των μετεκλογικών συνεργασιών.
Το εκλογικό αποτέλεσμα της γερμανικής κάλπης την περασμένη Κυριακή, πέρα από τη μεγάλη ήττα της δημοκρατίας στην Ευρώπη με τη ραγδαία άνοδο του ακροδεξιού AfD, αποτύπωσε και σε ακόμη μια ηχηρή περίπτωση -στο πρόσωπο του SPD- την ήττα που έχει υποστεί η ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία λόγω της σύμπλευσής της -σε επίπεδο θέσεων αλλά και σε επίπεδο συγκυβερνήσεων- με τη Δεξιά. Αυτό το γεγονός άνοιξε με μεγαλύτερη ένταση τη σχετική συζήτηση και εντός του ΠΑΣΟΚ, και ευρύτερα ανάμεσα στους υποψήφιους για την αρχηγία του νέου φορέα του χώρου, με ορισμένους εξ αυτών να σπεύδουν να αξιοποιήσουν το γερμανικό παράδειγμα (ακόμη ένα στα πολλά) για να ζητήσουν καθαρές απαντήσεις στο ζήτημα των μετεκλογικών συνεργασιών. Την ίδια στιγμή όμως, η πλειονότητα των διεκδικητών, μεταξύ των οποίων και η επικρατέστερη για τη νίκη, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φ. Γεννηματά, απέφυγαν οποιαδήποτε σύγκριση με τη γερμανική περίπτωση και προσπέρασαν όποια απόπειρα αναγωγής στο παράδειγμα της ελληνικής Σοσιαλδημοκρατίας - Κεντροαριστεράς. Αρκέστηκαν δηλαδή σε αξιολογήσεις επί του αποτελέσματος καθεαυτού και ειδικότερα σε εκτιμήσεις πως ο κυβερνητικός συνασπισμός που θα προκύψει χωρίς τη συμμετοχή του SPD -όπως ξεκαθάρισε αμέσως μετά το άνοιγμα της κάλπης ο Μ. Σουλτς- θα δυσκολέψει τα πράγματα για την ελληνική εθνική υπόθεση.
Μέσα σε αυτή τη συγκυρία, από την πλευρά του, ο επικεφαλής των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Τζιάνι Πιτέλα έστελνε ένα σαφές μήνυμα με αφορμή το SPD, αλλά με αποδέκτη -προφανώς- την απανταχού ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία: Αφού επισήμανε το τέλος του Μεγάλου Συνασπισμού για τη Γερμανία, μίλησε για την «αρχή μιας νέας φάσης ανανέωσης για το SPD», για να υπογραμμίσει: «Η επιλογή να μεταβεί στην αντιπολίτευση και να εγκαταλείψει τον Μεγάλο Συνασπισμό δεν είναι μόνο σωστή, αλλά και μια απόφαση που κοιτάζει μπροστά. Είναι σύμφωνη με αυτό που αποφασίσαμε να κάνουμε εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο". Ο ίδιος σημείωσε ότι ο μόνος τρόπος για να παταχθεί ο εξτρεμισμός και κόμματα όπως το AfD είναι η συζήτηση και η αντιπαράθεση μεταξύ διαφορετικών ιδεών και προγραμμάτων, μεταξύ της Δεξιάς και της Αριστεράς.
Το ζήτημα της μετεκλογικής συνεργασίας έχει θέσει από νωρίς ο υποψήφιος Γ. Ραγκούσης, ο οποίος, όσο φουντώνει η προεκλογική αναμέτρηση στον χώρο της Κεντροαριστεράς, φροντίζει να αναδεικνύει καθημερινά τα αντιδεξιά χαρακτηριστικά της υποψηφιότητάς του, επαναλαμβάνοντας ανελλιπώς την κατηγορηματική αντίθεση του για ενδεχόμενη συγκυβέρνηση του νέου φορέα με τη Ν.Δ. Αντιδεξιό χαρακτήρα επιθυμεί να προσδίδει στη δική της «παραταξιακή» υποψηφιότητα και η Φ. Γεννηματά μέσω του αντιδεξιού παρελθόντος του ΠΑΣΟΚ, διά της ιστορικής υπενθύμισης ότι «διαχρονικός αντίπαλος του κόμματος είναι η Δεξιά», ωστόσο επιμένει στη στρατηγική απόφαση της ΔΗ.ΣΥ. για κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης. Με την ακραία επιθετική ρητορική της απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και έχοντας προσθέσει σε αυτό το θεωρητικό σχήμα και την παράμετρο-στόχο ότι η Κεντροαριστερά «μπορεί να είναι δεύτερο κόμμα», περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα και το στίγμα.
Ο Γ. Ραγκούσης έχει δηλώσει πως θεωρεί ως δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι δεύτερο κόμμα στις επόμενες εκλογές και πως το ρεαλιστικό δίλημμα που πρέπει να απαντήσει ο χώρος του είναι τι θα κάνει στο ενδεχόμενο που η Ν.Δ. χρειαστεί τη στήριξη του κεντροαριστερού φορέα. Έχει δε καλέσει τους συνυποψήφιους του να ξεκαθαρίσουν αν λένε «ναι ή όχι» σε τέτοια περίπτωση, όμως οι απαντήσεις ακόμα δεν έχουν δοθεί. Με αφορμή τις γερμανικές εκλογές δήλωσε: «Στον νέο φορέα δεν χωρούν κρυφές ατζέντες. Να ξεκαθαρίσουμε: ναι ή όχι σε συγκυβέρνηση με Ν.Δ.». Επανήλθε τις προηγούμενες μέρες εξηγώντας πως η ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Σαμαρά είχε «καταστροφικά πολιτικά αποτελέσματα για το ΠΑΣΟΚ, σε αντίθεση με τη Ν.Δ.». και ότι οι πολίτες που θα ψηφίσουν για τον νέο φορέα πρέπει »να γνωρίζουν τι θα τους ξημερώσει την επόμενη ημέρα για ένα ζήτημα στρατηγικής σημασίας που θα ορίσει αν θα έχουμε τη δυνατότητα να φτιάξουμε ξανά μια μεγάλη προοδευτική παράταξη ή αν θα αυτοπεριοριστούμε σε έναν ρόλο συμπληρωματικό σε σχέση με τη Ν.Δ.». Επισήμανε ακόμη πως «στη Γερμανία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, όλες οι πολιτικές ηγεσίες που θέλουν να ανακτήσουν έναν ηγετικό ρόλο στο πολιτικό σκηνικό, ο Σουλτς, ο Κόστα, ο Σάντσεθ, λένε όχι στη συγκυβέρνηση με την εκεί Δεξιά».
Με αφορμή τα ίδια παραδείγματα, αλλά από εντελώς διαφορετική σκοπιά, ο Στ. Θεοδωράκης «είδε» στην ήττα τού SPD την ευκαιρία να δηλώσει ότι η θέση του για ένα «ανοιχτό Κέντρο» τώρα δικαιώνεται. Έτσι, ο Στ. Θεοδωράκης επισήμανε την εκλογική συρρίκνωση των ευρωπαϊκών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων και σχολίασε ότι «τα παραδοσιακά κεντροαριστερά, σοσιαλιστικά, σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης αδυνατούν να ανταποκριθούν». Ο ίδιος παραπέμπει στο παράδειγμα του Εμ. Μακρόν, για να προσθέσει ότι στη χώρα μας χρειάζεται «ένα νέο ορμητήριο. Ένα νέο παρατηρητήριο. Ένα νέο στρατηγείο. Ένα νέο ζωντανό πολιτικό σώμα. Ένα νέο προοδευτικό κίνημα που δεν θα μοιάζει ‘άλλο’, αλλά θα είναι ‘το άλλο’!».
Στο «προοδευτικό Κέντρο» επιδιώκει να απευθυνθεί και ο Γ. Καμίνης, ο οποίος σε αυτό το επίπεδο αποτελεί αντίπαλο δίδυμο με τον επικεφαλής του Ποταμιού στην προεκλογική κούρσα. Και εκείνος θέτει τον στόχο για μια παράταξη που θα έχει πλειοψηφικά χαρακτηριστικά, ενώ παράλληλα φρόντισε να διαχωρίσει τη θέση του -και από την αρχική αφωνία συνυποψήφιων του επί του θέματος- από τις νεοφιλελεύθερες ακρότητες που διατύπωσε ο Κυρ. Μητσοτάκης στη ΔΕΘ και να σημειώσει ότι «κάθε προοδευτική πολιτική οφείλει να έχει σαφές αριστερό πρόσημο». Ο Ν. Ανδρουλάκης, με αφορμή την ήττα του SPD, επισήμανε ότι πρόκειται για ευρωπαϊκό φαινόμενο. Ο υποψήφιος για την αρχηγία προσπαθεί να προωθήσει την υποψηφιότητά του δείχνοντας ότι επιθυμεί να αποφεύγει να τοποθετείται οπωσδήποτε επί της καθημερινής πολιτικής ατζέντας, δίνοντας βάση στα ζητήματα που θέλει εκείνος να προτάξει, όπως, μεταξύ άλλων, την καταπολέμηση των πελατειακών σχέσεων και την έμφαση στις δυνατότητες και τη νοοτροπία της νέας γενιάς. Ως προς το θέμα των μετεκλογικών συνεργασιών, έχει δηλώσει ότι αυτές προϋποθέτουν προγραμματική συμφωνία και ότι μια τέτοια συζήτηση είναι πρώιμη δεδομένου ότι η ετυμηγορία των πολιτών είναι αυτή που καθορίζει τις εξελίξεις...
Λιονάκης Νίκος, avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου