Η αντιπολίτευση του “ό,τι νά ’ναι” έχει αναχθεί από τη Ν.Δ. σε κεντρικό καμβά της τακτικής της και αυτό είναι ξεκάθαρο από...
τότε που ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναδείχθηκε αρχηγός του κόμματος. Το ζήτημα είναι ότι ημέρα με την ημέρα προκύπτει κάτι ακόμη πιο βαθύ. Ότι το κάνει με επιχειρήματα “ό,τι νά ’ναι” κάθε φορά. Είναι η πρώτη φορά που ένα κόμμα ιδεολογικοποιεί το “τυχαίο” σε μια νέου τύπου αντιπολίτευση: τη στιγμιαία αντιπολίτευση.
Ανά πάσα στιγμή μπορεί να αναδείξει ή να πάρει θέση σε οποιοδήποτε θέμα με οποιαδήποτε οπτική γωνία είναι διαθέσιμη εκείνη τη στιγμή και χρησιμοποιώντας τυχαία και πρόχειρα επιχειρήματα. Αρκεί φυσικά να είναι εναντίον της κυβέρνησης και να προκαλεί έστω ανακλαστικό φόβο και αγωνία σε κάποιους πολίτες.
Τελικά όμως εισπράττει τη θυμηδία, ακόμη κι από κομμάτι του ακροατηρίου της, την ώρα που κάποιοι στο Μοσχάτο ακόμη προσπαθούν να καταλάβουν γιατί γελούσαν οι βουλευτές στο επιχείρημα που χρησιμοποίησε ο αρχηγός τους στο νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου, το ανυπέρβλητο επιχείρημα με τον εξωγήινο του Υμηττού.
Αντί, λοιπόν, να καταλάβουν πόσο τραγικό είναι το να ρίχνεις στο χαμηλότερο σκαλοπάτι το επίπεδο της πολιτικής συζήτησης, συνεχίζουν ακάθεκτοι ακόμη και σε ζητήματα που δεν έχουν να κάνουν άμεσα με την πολιτική.
Το ζήτημα της εγκληματικότητας βασανίζει όλες τις χώρες σε όλες τις εποχές, όπως και την Ελλάδα. Η στυγνή δολοφονία του Μιχάλη Ζαφειρόπουλου είναι καταδικαστέα όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στην πράξη, από όλα τα δημοκρατικά κόμματα. Από τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση μέχρι την αντιπολίτευση.
Όμως είναι άλλο να καταδικάζεις και να απαιτείς άμεση εξιχνίαση του φοβερού αυτού εγκλήματος και άλλο να προηγείται η προσπάθειά σου να εκμεταλλευτείς πολιτικά το ζήτημα που, τουλάχιστον μέχρι αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ή αναφορά ότι μπορεί και να έχει μια πολιτική πτυχή.
Επειδή ο πρωθυπουργός βρίσκεται στο Σικάγο για να παρουσιάσει τις νέες προοπτικές της χώρας κάνοντας επαφές για επενδύσεις, είναι τουλάχιστον πολιτική ανηθικότητα -ακόμη και για τα δεδομένα της στιγμιαίας αντιπολίτευσης- το να κάνεις πολιτική εκμετάλλευση με όρους Σικάγου, ποτοαπαγόρευσης και Αλ Καπόνε επειδή έτσι σε συμφέρει να φαντασιώνεσαι τη χώρα σου. Και μάλιστα με όρους “Κολομβίας”, όπως το επιχείρησε ο Ν. Δένδιας, που διαγκωνίζεται προφανώς για βγει πιο μπροστά από τον Άδ. Γεωργιάδη στη νεοφιλελεύθερη σκυταλοδρομία τρόμου και προπαγάνδας που έχουν στήσει στη Ν.Δ...
avgi.gr
τότε που ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναδείχθηκε αρχηγός του κόμματος. Το ζήτημα είναι ότι ημέρα με την ημέρα προκύπτει κάτι ακόμη πιο βαθύ. Ότι το κάνει με επιχειρήματα “ό,τι νά ’ναι” κάθε φορά. Είναι η πρώτη φορά που ένα κόμμα ιδεολογικοποιεί το “τυχαίο” σε μια νέου τύπου αντιπολίτευση: τη στιγμιαία αντιπολίτευση.
Ανά πάσα στιγμή μπορεί να αναδείξει ή να πάρει θέση σε οποιοδήποτε θέμα με οποιαδήποτε οπτική γωνία είναι διαθέσιμη εκείνη τη στιγμή και χρησιμοποιώντας τυχαία και πρόχειρα επιχειρήματα. Αρκεί φυσικά να είναι εναντίον της κυβέρνησης και να προκαλεί έστω ανακλαστικό φόβο και αγωνία σε κάποιους πολίτες.
Τελικά όμως εισπράττει τη θυμηδία, ακόμη κι από κομμάτι του ακροατηρίου της, την ώρα που κάποιοι στο Μοσχάτο ακόμη προσπαθούν να καταλάβουν γιατί γελούσαν οι βουλευτές στο επιχείρημα που χρησιμοποίησε ο αρχηγός τους στο νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου, το ανυπέρβλητο επιχείρημα με τον εξωγήινο του Υμηττού.
Αντί, λοιπόν, να καταλάβουν πόσο τραγικό είναι το να ρίχνεις στο χαμηλότερο σκαλοπάτι το επίπεδο της πολιτικής συζήτησης, συνεχίζουν ακάθεκτοι ακόμη και σε ζητήματα που δεν έχουν να κάνουν άμεσα με την πολιτική.
Το ζήτημα της εγκληματικότητας βασανίζει όλες τις χώρες σε όλες τις εποχές, όπως και την Ελλάδα. Η στυγνή δολοφονία του Μιχάλη Ζαφειρόπουλου είναι καταδικαστέα όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στην πράξη, από όλα τα δημοκρατικά κόμματα. Από τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση μέχρι την αντιπολίτευση.
Όμως είναι άλλο να καταδικάζεις και να απαιτείς άμεση εξιχνίαση του φοβερού αυτού εγκλήματος και άλλο να προηγείται η προσπάθειά σου να εκμεταλλευτείς πολιτικά το ζήτημα που, τουλάχιστον μέχρι αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ή αναφορά ότι μπορεί και να έχει μια πολιτική πτυχή.
Επειδή ο πρωθυπουργός βρίσκεται στο Σικάγο για να παρουσιάσει τις νέες προοπτικές της χώρας κάνοντας επαφές για επενδύσεις, είναι τουλάχιστον πολιτική ανηθικότητα -ακόμη και για τα δεδομένα της στιγμιαίας αντιπολίτευσης- το να κάνεις πολιτική εκμετάλλευση με όρους Σικάγου, ποτοαπαγόρευσης και Αλ Καπόνε επειδή έτσι σε συμφέρει να φαντασιώνεσαι τη χώρα σου. Και μάλιστα με όρους “Κολομβίας”, όπως το επιχείρησε ο Ν. Δένδιας, που διαγκωνίζεται προφανώς για βγει πιο μπροστά από τον Άδ. Γεωργιάδη στη νεοφιλελεύθερη σκυταλοδρομία τρόμου και προπαγάνδας που έχουν στήσει στη Ν.Δ...
avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου