Το ΔΝΤ τα τελευταία χρόνια έχει να επιδείξει πολύ κακές επιδόσεις στις προβλέψεις του για την ελληνική οικονομία, αφού έπεφτε έξω συστηματικά.
Παρ΄ όλα αυτά, επέμενε στο...
να απαιτεί νέα μέτρα, έστω κι αν η επιβολή τους ενίσχυε τις υφεσιακές τάσεις και εμπόδιζε την ελληνική οικονομία να σπάσει το φαύλο κύκλο.
Η ρητορική δείχνει τώρα να αλλάζει καθώς η η Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε ότι το ταμείο δεν ζητεί νέα μέτρα από την Ελλάδα, παρόλο που εκτιμά ότι ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ δεν θα επιτευχθεί ενώ και ο Πολ Τόμσεν ζήτησε να ξεκινήσουν γρήγορα οι συζητήσεις για το χρέος.
Με τον τρόπο αυτό το ΔΝΤ επαναλαμβάνει την εκτίμησή του ότι οι στόχοι του προγράμματος δεν θα υλοποιηθούν και επαναφέρει την απαίτησή του για δραστική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Πρακτικά, οι απόψεις αυτές δεν είναι καινούριες. Το ΔΝΤ στις τελευταίες εκθέσεις του στερεότυπα επαναλαμβάνει ότι χρειάζεται δραστική αναδιάρθρωση χρέους την οποία έχει θέσει ως απαραίτητη προϋπόθεση για να συμμετάσχει με χρήματα στο ελληνικό πρόγραμμα.
Στον προηγούμενο κύκλο διαπραγματεύσεων το ΔΝΤ είχε επικρίνει τα υψηλά πλεονάσματα ως ανέφικτα και ανεπιθύμητα, αλλά την ίδια στιγμή ζητούσε μέτρα για την επίτευξή τους.
Ωστόσο, αυτή τη φορά το Ταμείο δείχνει να εγκαταλείπει την τακτική της πίεσης προς την ελληνική πλευρά και να στρέφεται προς την ευρωζώνη.
Δεν είναι σαφές εάν η στάση αυτή αντανακλά διεργασίες οι οποίες πιθανόν να γίνονται στο παρασκήνιο ή μια απόπειρα της διοίκησης του Ταμείου να προσδιορίσει το πεδίο σε μια φάση που υπάρχει κενό εξουσίας στο Βερολίνο και γίνονται οι συζητήσεις για τη σύσταση κυβερνητικού συνασπισμού.
Το γεγονός είναι όμως ότι αυτή η προσέγγιση ευνοεί τις ελληνικές θέσεις καθώς το επόμενο διάστημα και μέχρι τον Αύγουστο του 2018 που λήγει το ελληνικό πρόγραμμα, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα σε σχέση με το χρέος.
Βέβαια, οι αντικειμενικές συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές για δραστική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, καθώς το ζήτημα αποτελεί κόκκινη γραμμή για το κόμμα των Γερμανών Φιλελεύθερων που διαπραγματεύονται τη συμμετοχή τους στη νέα κυβέρνηση.
Μένει λοιπόν να φανεί εάν το ΔΝΤ θα επιμείνει μέχρι τέλους στις απαιτήσεις του για το χρέος ή τελικά θα συμβιβαστεί με μεσοβέζικες λύσεις όπως έχει γίνει αρκετές φορές μέχρι σήμερα ή, ακόμη, εάν θα αποστασιοποιηθεί από το ελληνικό ζήτημα μετά το τέλος του υφιστάμενου προγράμματος...
Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου - ΕΡΤ
Παρ΄ όλα αυτά, επέμενε στο...
να απαιτεί νέα μέτρα, έστω κι αν η επιβολή τους ενίσχυε τις υφεσιακές τάσεις και εμπόδιζε την ελληνική οικονομία να σπάσει το φαύλο κύκλο.
Η ρητορική δείχνει τώρα να αλλάζει καθώς η η Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε ότι το ταμείο δεν ζητεί νέα μέτρα από την Ελλάδα, παρόλο που εκτιμά ότι ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ δεν θα επιτευχθεί ενώ και ο Πολ Τόμσεν ζήτησε να ξεκινήσουν γρήγορα οι συζητήσεις για το χρέος.
Με τον τρόπο αυτό το ΔΝΤ επαναλαμβάνει την εκτίμησή του ότι οι στόχοι του προγράμματος δεν θα υλοποιηθούν και επαναφέρει την απαίτησή του για δραστική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Πρακτικά, οι απόψεις αυτές δεν είναι καινούριες. Το ΔΝΤ στις τελευταίες εκθέσεις του στερεότυπα επαναλαμβάνει ότι χρειάζεται δραστική αναδιάρθρωση χρέους την οποία έχει θέσει ως απαραίτητη προϋπόθεση για να συμμετάσχει με χρήματα στο ελληνικό πρόγραμμα.
Στον προηγούμενο κύκλο διαπραγματεύσεων το ΔΝΤ είχε επικρίνει τα υψηλά πλεονάσματα ως ανέφικτα και ανεπιθύμητα, αλλά την ίδια στιγμή ζητούσε μέτρα για την επίτευξή τους.
Ωστόσο, αυτή τη φορά το Ταμείο δείχνει να εγκαταλείπει την τακτική της πίεσης προς την ελληνική πλευρά και να στρέφεται προς την ευρωζώνη.
Δεν είναι σαφές εάν η στάση αυτή αντανακλά διεργασίες οι οποίες πιθανόν να γίνονται στο παρασκήνιο ή μια απόπειρα της διοίκησης του Ταμείου να προσδιορίσει το πεδίο σε μια φάση που υπάρχει κενό εξουσίας στο Βερολίνο και γίνονται οι συζητήσεις για τη σύσταση κυβερνητικού συνασπισμού.
Το γεγονός είναι όμως ότι αυτή η προσέγγιση ευνοεί τις ελληνικές θέσεις καθώς το επόμενο διάστημα και μέχρι τον Αύγουστο του 2018 που λήγει το ελληνικό πρόγραμμα, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα σε σχέση με το χρέος.
Βέβαια, οι αντικειμενικές συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές για δραστική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, καθώς το ζήτημα αποτελεί κόκκινη γραμμή για το κόμμα των Γερμανών Φιλελεύθερων που διαπραγματεύονται τη συμμετοχή τους στη νέα κυβέρνηση.
Μένει λοιπόν να φανεί εάν το ΔΝΤ θα επιμείνει μέχρι τέλους στις απαιτήσεις του για το χρέος ή τελικά θα συμβιβαστεί με μεσοβέζικες λύσεις όπως έχει γίνει αρκετές φορές μέχρι σήμερα ή, ακόμη, εάν θα αποστασιοποιηθεί από το ελληνικό ζήτημα μετά το τέλος του υφιστάμενου προγράμματος...
Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου - ΕΡΤ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου