είναι υπερβολική η πρόβλεψη ότι μετράει μέρες.
Ως χώρα του Κοινοτικού νότου η Ισπανία έχει με αγαθές σχέσεις με την Ελλάδα παρά τις ιδεολογικές αποκλίσεις των κυβερνήσεων τους. Ο Τσίπρας μια χαρά τα πάει με τον Ραχόι στα πλαίσια της διάσκεψης των επτά μεσογειακών χωρών.
Τι ήταν αυτό που έκανε τον πρέσβη των Ισπανών στην Αθήνα να δώσει συνέντευξη σε αντιπολιτευόμενη εφημερίδα και να κηρύξει πόλεμο στην κυβέρνηση, υπαινισσόμενος ότι συντάχθηκε με τους Καταλανους αυτονομιστές ,η έστω δεν συντάθηκε δημοσιά με την Μαδρίτη;
Πώς μίλησε τόσο βιτριολικά παρότι γνώριζε την καθαρή θέση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας; Δεν μπορεί να μην καταλαβαίνει ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος δεν μίλησε ερήμην της κυβέρνησης-αυτό έλειπε να μας πει τώρα ότι υπάρχει και συνταγματική κρίση στην Ελλάδα.
Ίσως το μυστικό για την απώλεια διπλωματικού τακτ να βρίσκεται στην επαφή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη που επικαλέστηκε και για την οποία πάντως δεν είχε ενημερώσει η Πειραιώς. Με γεια του και με χαρά του.
Άραγε από αυτές τις επαφές προέκυψε η δυσφορία του κατά της κυβέρνησης; Αυτό ήταν αφορμή να κολλήσει από δίπλα και το γνωστό ρεσάλτο του Ρουβίκωνα στην πρεσβεία υπερβαίνοντας κάθε όριο. Μίλησε για μια πράξη επί της οποίας η ελληνική Δικαιοσύνης είχε ήδη επιληφθεί και επέβαλε ποινές, σε δράστες που προσήχθησαν -από τις ελληνικής αρχές βεβαίως. Μυστήριες παραλείψεις για διπλωμάτη.
Το υπουργείο Εξωτερικών ευλόγως τον κρέμασε στα μανταλάκια και ζήτησε εξηγήσει για την συμπεριφορά του που έδειχνε διαπίστευση στη Πειραιώς και όχι στην Βασ. Σοφίας. Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι ο Κοτζιάς τα πήρε και υπερβάλλει λίγο, αν δεν έσπευδε Γ. Κουμουτσάκος στο πλευρό του. Του Ισπανού όχι του Κοτζιά.
Ο «σκιώδης υπουργός» του Μητσοτάκη ανακάλυψε ότι η αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης στο θέμα της Καταλονίας υπήρξε αδικαιολογήτως καθυστερημένη. Αλλά ο ίδιος το διαπίστωσε μετά τη παρέμβαση του πρέσβη στον οποίο προφανώς εκχώρησε το προνόμιο να ορίζει πότε και πώς θα τοποθετούνται οι ελληνικές αρχές.
Δεν είναι πλάκα. Σε μια διαμάχη ανάμεσα στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και τον πρέσβη μια ξένης χώρας η ΝΔ τοποθετείται υπέρ του πρέσβη. Βρίσκει ότι διπλωματικό επεισόδιο προκάλεσε το υπουργείο, όχι ο Ισπανός με τη συνέντευξή του και θεωρεί ατόπημα αυτό που έκανε ο Κοτζιάς και όχι ο ξένος διπλωμάτης. Ενίσταται και για την ένσταση του υπουργείου για ενδεχομένη συνεννοήσεις του με την αξιωματική αντιπολίτευση- όμως δείχνει απώλεια ψυχραιμίας, το οποίο όμως προκύπτει από τα συμφραζόμενα του ιδίου.
Ποια ανάγκη ώθησε τον αρμόδιο της ΝΔ να πάρει θέσει υπέρ του Ισπανού; Γιατί ένιωσε υποχρεωμένο να τον καλύψει; Θα έκανε η Ντόρα Μπακογιάννη -προκάτοχος του Κουμουτσάκου στα διεθνη της ΝΔ, τέτοια δήλωση; Ευλόγως κάποιος θα σκεφθεί ότι ο Ενικέ Βίγκνερ, εκτός από τις αιχμές του κατά της ελληνικής κυβέρνησης -για έλλειψη στήριξης προς τη Μαδρίτη, ανακάλυψε μόνος του διαφορετική στάση μεταξύ της κυβέρνησης και του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Και να μην θέλει να πονηρευτεί κανείς δεν τον αφήνει το παρελθόν. Π.χ. μόλις πρόσφατα η ΝΔ διέσπειρε ότι εφτά επίτροποι που πέρασαν μια ώρα ένα μεσημέρι με τον Κυριάκο Μητσοτάκη τον δέχθηκαν σαν… επόμενο πρωθυπουργό. Για μια συνάντηση γνωριμίας προσκλήθηκαν οι άνθρωποι και δεν θα έλεγαν τέτοια πράγματα ως μέλη της Επιτροπής Γιούνγκερ που στηρίζει ομόφωνα την ελληνική κυβέρνηση.
Κανείς επίσης δεν ξεχνάει το περιστατικό με τον χριστιανοκοινωνιστή Βαυαρό πρόεδρο του κεντροδεξιού Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Μάνφρεντ Βέμπερ, το περασμένο καλοκαίρι όταν μετά από μια κουβέντα με τον Μητσοτάκη είπε ότι «δεν εμπιστεύεται τον Τσίπρα» για να τον πάρει παραμάζωμα αμέσως με παράβαση του ο Γιούνγκερ «εγώ τον εμπιστεύομαι».
Υπήρξε κι άλλο περιστατικό με τον εν λόγω καθώς σε μια συνάντηση την περασμένη άνοιξη με τη Λαγκάρντ της είπε ότι «το θεμελιώδες πρόβλημα της Ελλάδας είναι ότι έχει κομμουνιστή πρωθυπουργό». Σαν ηχώ του Αδώνιδος δεν ακούγεται;..
Γ. Λακόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου