Δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία πως η κυβέρνηση Συριζα- ΑΝΕΛ είναι η αγαπημένη των δανειστών. Δέχθηκε όλες τις απαιτήσεις τους ασυζητητί και...
μέσα σε 2 χρόνια έκανε όλες τις υποχωρήσεις που της ζητήθηκαν, από το υπερταμείο και την υπερφορολόγηση, μέχρι τα τεράστια πλεονάσματα μετά το τέλος του προγράμματος.
Με τη μέθοδο αυτή οι δανειστές εξασφάλισαν τα λεφτά τους και από κει και πέρα δεν τους ενδιαφέρει καθόλου εάν βούλιαξε στη φτώχια η μεσαία τάξη, εάν διαλύεται το σύστημα υγείας, εάν η παιδεία παραπαίει, εάν η Αθήνα έχει καταστραφεί από το παραεμπόριο, την εγκληματικότητα και την ανεξέλεγκτη πια είσοδο απελπισμένων μεταναστών, από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.
Εφόσον η κυβέρνηση υπέγραψε τη μείωση των συντάξεων από το 19 και την νέα αύξηση των φόρων και επίσης εφόσον βγάζει τα πλεονάσματα που είναι υποχρεωτικά και αυτόματα ρυθμίζονται ούτως ή άλλως, τότε δίνουν αξιολογήσεις σε πέντε λεπτά. Όλα είναι σχεδόν κανονισμένα.
Επιπλέον, οι διεθνείς εξελίξεις επιβάλουν το τέλος των αυστηρών επιτηρήσεων και την πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα, ώστε να συρθεί πρώτα σχεδόν αιχμάλωτη και εν συνεχεία να αποτελέσει παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή, όπου οι θρησκευτικές και εθνοτικές αντιθέσεις έχουν γονατίσει την Τουρκία και την έχουν καταστήσει σοβαρό πρόβλημα για τα αμερικανικά συμφέροντα.
Η αλλαγή στάσης του ΔΝΤ απέναντι στην κυβέρνηση είναι εμφανής. Πλέον έπαψαν να απαιτούν το παραμικρό. Φυσικά. Αυτή τη στιγμή προέχει η πλήρης σύμπνοια, η διασφάλιση της εσωτερικής ηρεμίας στην Ελλάδα. Μια γονατισμένη Ελλάδα, με έντονη κοινωνική κρίση, πώς θα μπορούσε στην παρούσα φάση να φανεί χρήσιμη;
Όλα λοιπόν φαίνεται να έχουν κανονιστεί. Όλα; Όχι ακριβώς. Υπάρχουν ακόμα εκεί έξω αυτοί οι κακομοιριασμένοι πολίτες, που έχουν πολύ εκνευριστεί. Και δεν αντιλαμβάνονται εύκολα, ούτε και υπολογίζουν τις αξιολογήσεις και την δήθεν έξοδο από τα μνημόνια, που τους εισάγει σε μια μόνιμη επιτήρηση φτώχιας.
Υπάρχουν οι δικαστές που βάζουν συνεχώς φιτίλια και σπρώχνουν όλους τους άλλους να σκορπάνε προσφυγές και να ενοχλούν την κυβέρνηση και τους δανειστές. Υπάρχει ο επιχειρηματικός ανταγωνισμός ανάμεσα στους φίλους και τους εχθρούς της κυβέρνησης. Υπάρχουν πολλά. Και φυσικά, παρά το γεγονός πως το κοινοβούλιο λειτουργεί τυπικά, εν τούτοις η κυβέρνηση εξακολουθεί στην Ελλάδα να προκύπτει από εκλογές και να στηρίζεται από βουλευτές.
Οπότε, υπάρχει κι αυτό. Οι εκλογές. Αυτό είναι μια άλλη παράμετρος, η οποία δεν σχετίζεται και τόσο με τους μακροοικονομικά μεγέθη, ούτε με τις δήθεν αξιολογήσεις. Η εκλογική συμπεριφορά, ειδικώς στην Ελλάδα, καθορίζεται αποκλειστικά από την διάθεση τιμωρίας που πάντα διακατέχει το εκλογικό σώμα, το οποίο συνήθως έχει εξαπατηθεί. Ειδικά μάλιστα εάν δεν περιμένει απολύτως τίποτα και έχει προεξοφλήσει την μείωση των εισοδημάτων του.
Δεν υπέγραψε η κυβέρνηση την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις και τη μείωση του αφορολόγητου; Την υπέγραψε. Άρα, γιατί να λάβει την ψήφο μου; Αυτό είναι το αμείλικτο ερώτημα.
Η κυβέρνηση λοιπόν δεν πρέπει να τρέφει αυταπάτες. Όσες αξιολογήσεις και να λάβει, όσο και να την αγαπάνε οι δανειστές, θα υποχρεωθεί σε βαριά εκλογική ήττα. Εξάλλου, μπορεί οι δανειστές να την αγαπάνε, αλλά δεν τρομάζουν κιόλας με την αντιπολίτευση.Οι συμφωνίες έγιναν, η αριστερά μπήκε κι αυτή στο κόλπο των μνημονίων και επομένως, από δω και πέρα έχουν δέσει τον γάϊδάρό τους.
Αυτό οι ψηφοφόροι το γνωρίζουν και επομένως θα κινηθούν ελεύθερα προς τα εκεί που τους αρέσει. Προς την εκδίκηση...
Απόστολος Διαμαντής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.