Απόφαση της Μάνιας ήταν το κλείσιμο της «Ελευθεροτυπίας», με ευθύνη των τραπεζών, που της έκλεισαν τη στρόφιγγα των δανείων, ενώ...
μπορούσαν να την αφήσουν να αναπνεύσει. Το παρασκήνιο από το κλείσιμο της «Ελευθεροτυπίας» το 2011, σε μια εποχή σκληρή λόγω της επιβολής του Μνημονίου, περιέγραψε η Μάνια Τεγοπούλου στη συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό «Οδός Πανός» και στον εκδότη και φίλο της Γιώργο Χρονά. Η εκδότρια υποστήριξε πως έκανε πρόταση στους εργαζομένους να αναλάβουν τα έσοδα από τις εκτυπώσεις του πιεστηρίου της Χ. Κ. Τεγόπουλος, όπου υπήρχε και το συμβόλαιο με τη «Χρυσή Ευκαιρία». Αναφέρθηκε και στον Ευάγγελο Βενιζέλο για το καθεστώς των επιστροφών αλλά και στον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη.
Η Μ. Τεγοπούλου παραδέχθηκε πως ήταν δική της απόφαση το κλείσιμο της εφημερίδας στις 22 Δεκεμβρίου 2011 και όχι των δημοσιογράφων. «Ήταν κάτι που είχα ζητήσει. Να κλείσει η εφημερίδα πολλούς μήνες πριν. Ήταν φανερό ότι δεν υπήρχε περίπτωση να επιβιώσει. Η απόφαση αυτή επήλθε μετά την άρνηση της Alpha Bank να χορηγήσει νέο δάνειο, αν και η εκδοτική επιχείρηση είχε και τη δυνατότητα να προσθέσει εγγυήσεις εξαιτίας των περιουσιακών της στοιχείων στο πιεστήριο στο Κορωπί». Ανέφερε ακόμη ότι πήγαν στο σπίτι της διευθυντές, συνδικαλιστές και ο εκπρόσωπος των εργαζομένων τον Οκτώβριο του 2011, «όταν αρνήθηκε το δάνειο ο κ. Κωστόπουλος της Alpha Bank», και «είπαν να βάλουν πλάτη». Υπήρχε μια νέα πρωτοβουλία από την πλευρά της για να επανεκδοθούν οι δύο εφημερίδες, η «Ελευθεροτυπία» και η «Κυριακάτικη», στις 20 Ιανουαρίου του 2012. Η Μ. Τεγοπούλου υποστήριξε πως έκανε πρόταση στους εργαζομένους να αναλάβουν τα έσοδα των πωλήσεων από τη διανομή και από το πιεστήριο, έχοντας και το συμβόλαιο με τη «Χρυσή Ευκαιρία», η οποία τελικά πήγε στο πιεστήριο της «Ίριδας» (ΔΟΛ – Πήγασος). Ανέφερε ακόμη ότι οι υποχρεώσεις προς τις τράπεζες ήταν 50 εκατ. ευρώ, κατά πολύ χαμηλότερες από του ΔΟΛ και του Πήγασου, και 35 εκατ. ευρώ προς τους εργαζομένους σε μισθούς και αποζημιώσεις.
Υποστήριξε επίσης ότι ήθελε να υπαχθεί η εκδοτική εταιρεία στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα γιατί «η μόνη πιθανότητα που υπήρχε για να πάρουν οι εργαζόμενοι αυτά τα ποσά ήταν μέσα από την ένταξη στο άρθρο 99 και τη συνέχεια της λειτουργίας. Με την πτώχευση και το κλείσιμο των εφημερίδων αυτά τα ποσά τα χάσανε. Το άρθρο 99 προστάτευε τα δικαιώματα των εργαζομένων και όχι των τραπεζών. Οι τράπεζες θα την πατούσαν», λέει. Και σε πρωθύστερη απάντηση δήλωσε, μεταξύ άλλων: «Δεν κατάλαβε κανένας ότι έκλεισε η τράπεζα την ‘‘Ελευθεροτυπία’’. Θεώρησαν ότι την έκλεισα εγώ». Παραδέχθηκε, πάντως, πως απέλυσε κόσμο επειδή της «έσπαγαν τα αρχ…».
Για τον Λ. Λαυρεντιάδη, που είχε αγοράσει το 10% της Χ. Κ. Τεγόπουλος μέσω του Χρηματιστηρίου, η Μ. Τεγοπούλου παραδέχθηκε πως υπήρχε πρόταση εξαγοράς, μέσω χρηματιστή, στα 90 εκατ. ευρώ και ισχυρίζεται πως δεν θα πούλαγε «σε έναν επιχειρηματία που ήταν μπλεγμένος σε τόσες σκοτεινές υποθέσεις». Προέτρεψε δε τον διαμεσολαβητή να αποταθεί ο επιχειρηματίας στην αδελφή της Λένα Τεγοπούλου, αλλά δεν το έπραξε. Για τον Ευάγγελο Βενιζέλο είπε πως έμπλεξε τη Λ. Τεγοπούλου στη λίστα Λαγκάρντ ενώ δεν είχε σχέση και υποσχέθηκε πως θα επανέλθει για τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ σε σχέση με το αγγελιόσημο και τις διαφημιστικές εταιρείες (καθεστώς των «επιστροφών»).
Η Μ. Τεγοπούλου παραδέχθηκε πως έστελνε μικρά σημειώματα στον Σταύρο Ψυχάρη για να δημοσιευθούν στις πρώην εφημερίδες του «Βήμα» και «Νέα» και πως του μιλούσε, μετά τον αρχικό τσακωμό τους, στον ενικό. Είχε προτείνει και στον άλλο πρώην ισχυρό εκδότη της αγοράς, τον Φώτη Μπόμπολα, συνεργασία για την ανάπτυξη γκαράζ με μπάρες, όπως υπάρχουν σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Πλέον και οι τρεις είναι εκτός του εκδοτικού τοπίου. Τέλος, έκανε εκτενή αναφορά στο Σ. Φυντανίδη, αναφερόμενη στις αποδοχές του, αλλά κατόπιν εορτής και αφού ο άνθρωπος δεν ζει…
typologies.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου