Δύο διαφορετικοί κόσμοι...

Αντα Ψαρρά

Δύο χαρακτηριστικές ομιλίες, δύο τοποθετήσεις που ανάγλυφα αποδίδουν τις πολιτικές τοποθετήσεις δύο διαφορετικών κόσμων πάνω σε ένα...
θέμα που αφορά μια ευάλωτη κατηγορία πολιτών. Ο διαφωτισμός και η Ευρώπη τόσο κοντά και τόσο μακριά.

Η ομιλία του αντιπροέδρου της ΝΔ που κάλυψε τον «βουβό» Κυριάκο Μητσοτάκη και η ομιλία της πρώην αν. Υπουργού Παιδείας είναι τελικά οι δύο όψεις δύο… εντελώς διαφορετικών νομισμάτων.

Αξίζει εδώ να σημειωθεί το πώς απάντησε η Αλέκα Παπαρήγα στον Α. Γεωργιάδη όταν εκείνος θυμήθηκε τους διωγμούς ομοφυλοφίλων επί Στάλιν χωρίς να θυμηθεί τι γινόταν την ίδια περίοδο σε όλη της Ευρώπη και τις ΗΠΑ χωρίς να θυμηθεί ποιοι εξοντώνονταν μαζί με τους εβραίους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ:

[…] Παραδείγματος χάριν, συναντηθήκατε Χρυσή Αυγή, Νέα Δημοκρατία, Ποτάμι, δεν θυμάμαι τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, και κρίνατε την περίοδο 1920-1930, τη σταλινική περίοδο, όπως λέτε, την περίοδο της κολεκτιβοποίησης ποια πολιτική είχε απέναντι στους ομοφυλόφιλους.

Υπήρχε νόμος για την παιδοφιλία και υπήρχε και ένας νόμος –δεν μπορώ να εξηγήσω τι λέει- για την «αρσενοκοιτία». Προσέξτε, όμως, θα κάνετε σύγκριση με τους αντίστοιχους νόμους στις καπιταλιστικές χώρες στον καπιταλιστικό κόσμο όχι με το 2017, γιατί στις Ηνωμένες Πολιτείες υπήρχε η λοβοτομή και η καταδίκη της ομοφυλοφιλίας και τη δεκαετία του ’60.

Να σας πω και κάτι άλλο; Αν υπήρχαν απόψεις στην τότε Σοβιετική Ένωση της δεκαετίας του ’20 –κακώς, λέω- ότι η ομοφυλοφιλία είχε σχέση με ψυχιατρικό πρόβλημα, αντανακλούσε το επίπεδο της ανάπτυξης της επιστήμης εκείνης της περιόδου και μάλιστα σε μια χώρα που ξέρουμε ότι δεν ήταν το ίδιο αναπτυγμένη όπως ήταν τότε αναπτυγμένη η Αγγλία, η Γερμανία, η Γαλλία. Να δούμε τι υπήρχε τότε για την ομοφυλοφιλία, τι είναι πάρα πολύ φυσικό στο επιστημονικό επίπεδο να καθυστερούν οι αντιλήψεις και να αλλάζουν στην πορεία γιατί πραγματικά η επιστήμη έχει εξελιχθεί και πραγματικά η ομοφυλοφιλία δεν έχει καμία σχέση και δεν είναι ψυχιατρικό πρόβλημα.

Αν, όμως, το 1920 και το 1930 θεωρούνταν έτσι, αν θέλετε να κάνετε σύγκριση και τη σταλινολογία σας -που δεν σας απασχολεί αυτό, άλλα σας απασχολούν την περίοδο εκείνη- θα πρέπει να κάνετε σύγκριση με το τι ίσχυε.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ:

Τύχη αγαθή, διαδέχομαι στο Βήμα το συνάδελφο κ. Μηταφίδη, ο οποίος έκανε μια πολύ διδακτική ομιλία για το πώς επί Στάλιν ποινικοποιήθηκε η ομοφυλοφιλία. Φαντάζει ένα από τα εγκλήματα της σταλινικής περιόδου. Και δείτε πώς τα φέρνει η ζωή, κύριε Υπουργέ! Το είπε ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σε σας, που δώσατε μάχη το καλοκαίρι για να μην πάτε στο συνέδριο στην Εσθονία και αναγνωριστούν τα εγκλήματα του Στάλιν. Λες και το ήξερε! Για σας, συστημένος ήταν. […]

Με συγχωρείτε, οι άνθρωποι αυτοί τι θέλουν στην ουσία και τι πρόκειται να ρυθμίσετε με ένα τέτοιου τύπου νομοσχέδιο, που υποτίθεται σας ενδιαφέρουν αυτοί οι άνθρωποι; Την ομαλή κοινωνική τους ένταξη, αυτό υποτίθεται ότι θέλετε να κάνετε.

Η ομαλή κοινωνική τους ένταξη, κύριε Υπουργέ, εξυπηρετείται όταν καταφέρνετε να κάνετε ένα νομοσχέδιο πρώτης πολιτικής σημασίας ζήτημα πολιτικών συγκρούσεων στην Ελλάδα, μεταξύ Κυβερνήσεως, Εκκλησίας, Αντιπολιτεύσεως, Ανεξαρτήτων Ελλήνων και οποιονδήποτε άλλον; Φυσικά και όχι. Φυσικά και όχι! Οι άνθρωποι αυτοί θα μπορούσαν να ελπίζουν σε μια ομαλή κοινωνική ένταξη, όπως όλοι θα θέλαμε, εάν είχατε επιτύχει να έχετε σήμερα ένα νομοσχέδιο το οποίο θα επιτύγχανε συναίνεση και χαμηλούς τόνους. Εσείς όμως, πουθενά δεν ενδιαφερθήκατε γι’ αυτό. Γιατί εσείς το νομοσχέδιο το φτιάξατε όσο πιο αριστερό μπορούσατε, για να ικανοποιήσετε το εσωκομματικό σας ακροατήριο και να ισορροπήσετε τους πανηγυρισμούς για την ιδιωτικοποίηση του Ελληνικού από τη μια με τη δήθεν προάσπιση των δικαιωμάτων των διεμφυλικών.

Άρα, κύριε Κοντονή, εδώ αξίζει η ρήση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού «ουαί υμίν φαρισαίοι υποκριταί». Δεν σας ενδιαφέρουν καθόλου αυτοί και τα ανθρώπινά τους δικαιώματα. Τα ψηφαλάκια σας νοιάζουν στην Αριστερά. Αυτή είναι η ουσία.

[…] Προσέξτε, όμως, αυτό έχει ενδιαφέρον. Υπάρχει μια νομοτέλεια, ξέρετε, στο σύμπαν, η οποία τα βλέπει από ψηλά και μας κάνει και λίγο πλάκα. Ο Πάνος Καμμένος αποφάσισε να απόσχει της συζητήσεως. Ναι μεν έκανε το deal με τον Τσίπρα και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες από το «όχι» πήγαν στο «ναι», αλλά ο ίδιος ο Πάνος Καμμένος εξαφανίστηκε. Δεν θέλει να είναι στο κάδρο. Και προσέξτε που πήγε! Πήγε στη Βραζιλία, για να ενδυναμώσει την αμυντική μας συνεργασία με τη Βραζιλία, κύριε Υπουργέ. Θυμίζω ότι η Βραζιλία είναι η κατεξοχήν χώρα που γίνονται εγχειρίσεις αλλαγής φύλου. Ούτε στημένο να το είχε και να πάει στη Βραζιλία σε αυτό το νομοσχέδιο για να κρυφτεί ο Πάνος Καμμένος που πούλησε όλους τους ψηφοφόρους, για να σωθεί από τη ρουλέτα και το καζίνο!

Πάμε και στο τελευταίο. Εκκλησία: Διαβάζω πάρα πολλά άρθρα -θα μου επιτρέψετε να πω- ρατσιστικά εναντίον της Εκκλησίας της Ελλάδος για το πώς τόλμησε η Εκκλησία να εκφράσει άποψη γύρω απ’ αυτό το νομοσχέδιο. Δηλαδή, ζούμε σε μια χώρα όπου μπορούν να εκφράζουν άποψη για τα θέματα που συζητάμε άπαντες, σεβόμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα των διεμφυλικών -και καλά κάνουμε, σας λέω εγώ- αλλά αρνούμαστε το δικαίωμα στην Εκκλησία, σ’ έναν ορθόδοξο ιεράρχη, στην Ιερά Σύνοδο, να εκφράσει άποψη πρωτίστως για ζητήματα που την αφορούν, δηλαδή για τα ζητήματα της πίστεως.

Ακούω και το αμίμητο επιχείρημα, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι «να, τώρα τα άλλα κόμματα υπό τον φόβο της Εκκλησίας…» -δηλαδή για τις ψήφους- «…αλλάζουν τη στάση τους και θα είναι προσεκτικά, για να μην τα βάλουν με την Εκκλησία», δηλαδή ότι εμείς που πιστεύουμε -και ασφαλώς εφόσον είμαστε ορθόδοξοι χριστιανοί και πιστεύουμε, σεβόμαστε κατά το πρώτον τις απόψεις της Εκκλησίας, διότι είμαστε μέλη αυτής της Εκκλησίας ως ορθόδοξοι χριστιανοί- ενδιαφερόμαστε για τις ψήφους, ενώ εσείς που είστε διακηρυγμένοι άθεοι οι περισσότεροι, που ο κ. Τσίπρας έχει δηλώσει ο ίδιος σε συνέντευξη ότι είναι άθεος, πήγε στο Άγιο Όρος -τώρα δεν του επέτρεψαν να πάει, ευτυχώς- και έμεινε -λέει- δέκα λεπτά με την εικόνα μόνος του. Το θυμάστε;

Δηλαδή, συγγνώμη: Εγώ που είμαι ορθόδοξος χριστιανός, αν σέβομαι την άποψη της Εκκλησίας, το κάνω για τις ψήφους και ο Τσίπρας, δηλωμένος άθεος, που πήγε δέκα λεπτά και έμεινε με την εικόνα της Παναγίας, στην οποία δεν πιστεύει, δεν το κάνει για τις ψήφους, αλλά το κάνει γιατί είδε το φως το αληθινόν;

Ποιον κοροϊδεύετε; Άθεοι είστε και δεν έχετε κανένα δικαίωμα ως άθεοι να μιλάτε για την Εκκλησία. Για την Εκκλησία να μιλάμε εμείς που τη σεβόμαστε και την αγαπάμε. Εσείς δεν έχετε καμμία δουλειά με την Εκκλησία.

Για να τελειώνουμε, λοιπόν, αφού είστε άθεοι, να το υποστηρίξετε, όχι να είστε άθεοι εδώ και να πηγαίνει ο Αρχηγός σας στην εορτή για το Άγιο Πνεύμα και να αφήνει και το περιστέρι. Δεν γίνονται και τα δύο, κύριοι! Αν είσαι άθεος, κύριε Κοντονή, να βγεις να το υπερασπιστείς. Όχι και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ, κατά την παλαιά παροιμία.

[…] Καταθέσαμε τις απόψεις μας και ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν, εάν επιζητείτε τη συναίνεση και την πραγματική προστασία αυτών των ανθρώπων, να τις κάνετε αποδεκτές. Όμως, δεν θα τις κάνετε. Ξέρετε γιατί; Διότι αν τις κάνετε, θα χάσετε την ευκαιρία να έχετε αριστερό πρόσημο και να κάνετε παιχνίδι. Το παιχνίδι σάς το χαλάσαμε. Κάνετε παιχνίδι μόνο με τον Καμμένο και τους Ανεξάρτητους Έλληνες, που στο κάτω-κάτω της γραφής έχουν και μια ρουλέτα να κουβαλήσουν στους ώμους τους.

ΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ:

Το σχέδιο νόμου έρχεται να ρυθμίσει μία πολιτική, ηθική, κοινωνική και νομική εκκρεμότητα, να δημιουργήσει συνθήκες εμπέδωσης της δημοκρατίας, να διασφαλίσει το στοιχειωδέστερο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε εκείνη την εξαιρετικά ευάλωτη μερίδα των πολιτών, για τους οποίους ο εσωτερικός, προσωπικός τρόπος που βιώνουν το φύλο τους αποκλίνει απ’ αυτό που καταχωρίστηκε κατά τη ληξιαρχική πράξη γέννησης. Έρχεται να δημιουργήσει συνθήκες σεβασμού και προστασίας της ανθρώπινης αξίας, να κατοχυρώσει θεσμικά το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού.

Τις περισσότερες φορές είναι άχαρο να μιλά κανείς για κάτι που αποτελεί υποχρέωση, για κάτι που θεωρείται ή θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο, όχι όμως σήμερα, όχι ετούτη τη στιγμή. Θα πω πριν απ’ όλα ότι φθάσαμε μέχρι εδώ, για την ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου, αφού είχαμε διεκδικήσεις από μία κοινότητα, τη ΛOATKI κοινότητα.

Μην ξεχνάμε ότι υπάρχει ένας συγκροτημένος χώρος –μειοψηφικός μεν- ανθρώπων που διεκδικούν επί χρόνια. Αυτοί που είχαν ανοιχτά μάτια και αυτιά για να ακούσουν, καταλάβαιναν αυτό που περνούν αυτοί οι άνθρωποι. Οι συζητήσεις που έγιναν στις Επιτροπές της Βουλής ήταν πάρα πολύ κατατοπιστικές, ακόμα και γι’ αυτούς που δεν ήξεραν, προκειμένου να μάθουν.

Θα ήθελα, όμως, να πω ότι σε ό,τι αφορά ειδικά το κόμμα μας, τον ΣΥΡΙΖΑ, εδώ και χρόνια αυτά που διεκδικούσε η ΛOATKI κοινότητα έχουν γίνει κτήματα του κόμματος. Δεν είναι, λοιπόν, κάτι που ανακαλύψαμε και βγάλαμε από το τσεπάκι μας ξαφνικά, για να αποφύγουμε άλλα θέματα. Ήταν υποχρέωσή μας απέναντι στις αποφάσεις που έχουμε πάρει.

Είπα και στην αρχήν, λοιπόν, ότι ήταν υποχρέωση της πολιτείας να έρθει η νομική ρύθμιση του ζητήματος της ταυτότητας φύλου εδώ, σ’ αυτή τη Βουλή. Όλοι είπαν, όπως και η εισηγήτριά μας και Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η πολιτεία έπρεπε να συμμορφωθεί με τα νομολογιακά δεδομένα, να απαντήσει στην παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη, καθώς υποτίθεται ότι όλοι εδώ σεβόμαστε τις Ανεξάρτητες Αρχές και να προσαρμοστεί στις υποχρεώσεις που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο.

Όλα αυτά τα παραπάνω, λοιπόν, οι διεκδικήσεις πάντα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, το κίνημα που έφτιαξαν συνέκλιναν στο εξής, ότι έπρεπε να αλλάξει η διαδικασία αλλαγής ταυτότητας φύλου, να μη χρειάζεται ψυχιατρική διάγνωση και κυρίως χειρουργική επέμβαση.

Αν για κάποιους θεωρείται παρέκκλιση στους νόμους της φύσης, στους θείους νόμους -δεν ξέρω και εγώ- κ.λπ. η αλλαγή ταυτότητας φύλου, θα ήθελα να ρωτήσω το εξής: Δεν είναι ύβρις η χειρουργική επέμβαση που στειρώνει τους ανθρώπους, που ακρωτηριάζει τους ανθρώπους, για να θέσουμε και τα πράγματα έτσι όπως είναι; Δεν παραβιάζεται το Σύνταγμα σε θεμελιώδη άρθρα του, που το είπε η εισηγήτριά μας έτσι και αλλιώς; Δεν θα αναφερθώ σε αυτό.

Άρα, λοιπόν, ήταν υποχρέωση της πολιτείας, γιατί η κοινωνική και η οικονομική ανάπτυξη σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο, σε προσωπικό και εθνικό δεν συμβιβάζεται με τον ακρωτηριασμό των ανθρώπων, όπως δεν συμβιβάζεται με τον ακρωτηριασμό του φυσικού περιβάλλοντος στις Σκουριές, όπως δεν συμβιβάζεται με τον ακρωτηριασμό του πολιτισμικού περιβάλλοντος στο Ελληνικό ή με τον ακρωτηριασμό του δημόσιου συμφέροντος στην περίπτωση των τηλεοπτικών αδειών.

Θέλω με αυτό να πω ότι η τήρηση της νομιμότητας έχει γίνει σε περίοδο κρίσης και κυρίως με την άνοδο της ακροδεξιάς ένα ριζοσπαστικό αιτούμενο. Αυτό που αποτελούσε για τα αστικά κόμματα ένα δεδομένο έχει γίνει ριζοσπαστικό αιτούμενο. Η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου δεν είναι στον αέρα. Συνδέεται με όλα αυτά του μη ακρωτηριασμού, γιατί πρέπει να τηρηθεί η νομιμότητα, άρα εκεί γίνεται ριζοσπαστικό.

Θέλω να πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι σήμερα εδώ, σε αυτή τη Βουλή, όπως πάντα στη Βουλή, δεν συζητούμε ούτε το θρησκευτικό φρόνημα κανενός, ούτε την πίστη του, ούτε τίποτα τέτοιο. Όταν νομοθετούν οι Βουλευτές, νομοθετούν βάσει των κανόνων του νόμου, της ιδεολογίας τους και των πολιτικών τους προταγμάτων.

Δεν μπορεί να γίνεται θέμα συζήτησης η απόφαση της Ιεράς Συνόδου ή να αποδεικνύεται -και με συγχωρείτε, συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας- η υπερδεξιά στροφή της Νέας Δημοκρατίας, όταν ο Αντιπρόεδρος του κόμματός σας έρχεται εδώ και καλεί τον Υπουργό να κάνει ομολογία πίστεως. Πού ακούστηκε, μετά από διακόσια χρόνια ελεύθερου βίου αυτού του κράτους, μετά από διακόσια χρόνια από τον Διαφωτισμό, έναν Υπουργό ή τους Βουλευτές να μας εγκαλεί για το ότι είμαστε άθεοι. Η πίστη είναι προσωπική υπόθεση. Είναι κατοχυρωμένο αυτό και δεν μπορούμε να πάμε πάλι πίσω στο μετεμφυλιακό κράτος και να παρουσιάζουμε εδώ πιστοποιητικό φρονημάτων, όταν συζητούμε για ένα πολιτικό ιδεολογικό ζήτημα, γιατί αυτό αποτελεί έμμεσο ή άμεσο εκφοβισμό των ίδιων των ανθρώπων την ώρα που νομοθετούν.

Ένα τελευταίο σημείο, κύριε Πρόεδρε -μισό λεπτό θα πάρω- είναι ότι η ψήφιση του παρόντος νομοσχεδίου είναι θέμα δημοκρατίας. Δεν είναι θέμα «δικαιωματιάρικο», όπως το παρουσιάζουν κάποιοι και εδώ θα δείξω και τη διαφωνία μου με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Είναι το ουσιαστικό περιεχόμενο της δημοκρατίας, γιατί χειραφετούνται άτομα τα οποία είναι αόρατα. Μια δημοκρατία είναι ριζοσπαστική, όταν φέρνει στην επιφάνεια, κάνει ορατά όλα τα άτομα που δεν ήταν ορατά.

Θέλω να ρωτήσω το εξής: Πριν από την Οκτωβριανή Επανάσταση, κύριε Υπουργέ, γιατί τα προγράμματα των σοσιαλιστικών και κομμουνιστικών κομμάτων ήταν αυτά που πρώτα μίλησαν για τα ατομικά δικαιώματα και μάλιστα, πολύ πιο προωθημένα από αυτά που συζητάμε εμείς σήμερα εδώ ή η Ευρώπη; Διότι τα ατομικά δικαιώματα φτιάχνουν συλλογικές συνειδήσεις και γιατί χωρίς λογική συνείδηση δεν μπορείς να κάνει κανέναν μετασχηματισμό της κοινωνίας, δεν μπορείς να διεκδικήσεις τίποτα.

Πάμε και σε ένα τελευταίο σημείο για το θέμα της δημοκρατίας. Ο κατακερματισμός της κοινωνίας ανάλογα με διαφορετικότητες -φυσικές, γλωσσικές, χρωματικές, φυλετικές και λοιπά- είναι αυτό που υπονομεύει την ταξική συγκρότηση της κοινωνίας. Το ήξεραν αυτό οι σοσιαλιστές και οι κομμουνιστές των αρχών του 20ου Αιώνα. Δεν θα μάθουμε γράμματα πάλι από την αρχή. Από αυτή τη μήτρα προερχόμαστε. Και δεν χρειαζόμαστε ψυχολόγο. Γιατί αυτό εμένα με προσβάλλει πραγματικά βαθιά. Θεωρώ ότι η υπερψήφιση αυτού του νομοσχεδίου είναι υποχρέωση μιας ευνομούμενης πολιτείας...


efsyn.gr