“Νέος φορέας” της Κεντροαριστεράς: ποιοι τον στηρίζουν.
"Φορούν μια μάσκα, και «βοήθα, καλέ μου, μη φαγωθούμε μεταξύ μας»- που τραγουδούσε και ο Ξυλούρης… Αλλά θα φαγωθούν τελικά. Το μεγάλο ξεκατίνιασμα είναι μπροστά…"...
Για όσους έχουν παραστάσεις από τις...
ημέρες του 1974, όταν -τέτοια εποχή -ο Ανδρέας Παπανδρέου άλλαξε τον τρόπο που γίνεται η πολιτική στην Ελλάδα, οι διεργασίες για «ίδρυση» «νέου φορέα» που θα αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ πλησιάζει τη βλασφημία.
Αρκεί να ληφθεί υπόψη ποιοι είχαν πάρει μέρος στην ιδρυτική πράξη του ΠΑΣΟΚ και ποιοι παριστάνουν τους «ιδρυτές» σήμερα-, μιλώντας και για « ιστορική» πρωτοβουλία τρομάρα τους. Τότε ήταν ο Ανδρέας, ο Σημίτης, ο Καράγιωργας, η Φλέμινγκ, ο Χαραλαμπόπουλος και ο αφρός της αντιδικτατορικής νεολαίας με τον Λαλιώτη, τον Τζουμάκα, τον Τσούρα… Σήμερα είναι η Φώφη, ο Σταύρος, ο Κωνσταντινόπουλος, ο Καμίνης και ο Πόντας…
Τότε το λόγο είχε η ιστορία και οι αγώνες που σήκωσαν στην πλάτη τους όσοι συνίδρυσαν το ΠΑΣΟΚ. Σήμερα μιλούν οι μιντιάρχες και οι σπόνσορες που αποφασίζουν ποιος «αξίζει» και ποιος δεν τους κάνει.
Πολλοί σχολίασαν το βίντεο με τον Σταύρο Θεοδωράκη να κηρύττει … Ανένδοτο αγώνα –σήκω Γέρο να τον δεις- άγνωστο εναντίον ποιου. Κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια για να γίνει επικεφαλής του .. Ανοικτού Κέντρου -σαν να μην είναι ο επικεφαλής του …κλειστού Ποταμιού. Ήταν όλα τα λεφτά σ’ αυτή την οπερετική διαδικασία.
Οι υποψήφιοι προσέρχονται ο ένας μετά τον άλλο για να εκλεγούν στο όνομα κάποιας «παράταξης» αγνώστων λοιπών στοιχείων. Κενόδοξοι αρχηγοί ενός κόμματος που δεν υπάρχει και ούτε είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει ποτέ, αλλά προβάλλεται με την αυθάδεια ότι θα αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ.
Προσέρχονται σαν «παραγονταραίοι» κατά την έκφραση του Στέφ. Τζουμάκα. Ήτοι με τις δικές τους επιδιώξεις στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και η εκ των προτέρων απόφαση για … διάσπαση. Π.χ. ο Γ. Παπανδρέου δεν είναι υποψήφιος αρχηγός, αλλά αν καταφέρει να βάλει στη Βουλή τον εαυτό του και μερικούς φίλους του, την επόμενη να τους αποσύρει και να εμφανισθεί ως αρχηγός κόμματος στη Βουλή.
Οι πολιτικοί παρατηρητές σχολιάζουν με απορία τη Φώφη Γεννηματά ου είχε σίγουρο κόμμα, αλλά ταλανίζεται ανάμεσα στη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και την ίδρυση «νέου φορέα», που θα την αποβάλει πρώτη. Και για «κινήσεις πολιτών» -ψευδώνυμα υπολειμμάτων του Σημιτισμού- που θέλουν νέο κόμμα εξ αρχής, χωρίς να εισφέρουν ψηφοφόρους.
Άλλοι διακρίνουν ότι ο Μανιάτης και δυο τρεις ακόμη ισοϋψείς του θέλουν απλώς να ασχοληθεί κάποιος μαζί τους. Ο Ραγκούσης θέλει απλώς να γίνει αρχηγός. Ο Ανδρουλάκης δεν θέλει πρώτα το αρχηγό και μετά το κόμμα. Ο Καμίνης θέλει να γίνει «νέος Σημίτης». Μόνο ο Θαν. Θεοχαρόπουλος είχε το θάρρος να πει την αλήθεια: αν δεν ξεκαθαρίσουν τα πράγματα οι υποψήφιοι δεν θα ξέρουν τίνος κόμματος αρχηγοί προσπαθούν να εκλέγουν.
Σύμφωνα με ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για «νέο φορέα» αλλά για απόπειρα ευκαιριακής συγκόλλησης πρώην αξιωματούχων και άλλων παραγόντων με ατομικές επιδιώξεις διόλου αγαθές και διόλου ειλικρινείς ενίοτε. Καμώνονται κάτι άλλο από αυτό που είναι και δηλώνουν κάτι διαφορετικό από αυτό που θέλουν να κάνουν. Από μακριά είναι κάτι σαν το «Μεγάλο μας Τσίρκο».
Είναι μια διεργασία για ίδρυση κόμματος, χωρίς όνομα, χωρίς σύμβολα, χωρίς ιδεολογία, χωρίς πολιτικές θέσεις, χωρίς οπαδούς, χωρίς να υπάρχει καμμιά ανάγκη για ένα τέτοιο εγχείρημα. Για τα ίδια στελέχη, απλώς την κατασκευάζει η φιλοδοξία κάποιων να ξαναμπούν στην πολιτική και η επιδίωξη άλλων να τους χρησιμοποιήσουν.
Φορούν μια μάσκα, και «βοήθα, καλέ μου, μη φαγωθούμε μεταξύ μας»- που τραγουδούσε και ο Ξυλούρης… Αλλά θα φαγωθούν τελικά. Το μεγάλο ξεκατίνιασμα είναι μπροστά…
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Γ.Λακόπουλου, πατήστε ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου