καταλήγει στον συμβολαιογράφο και τελικά μόνο οι συμβολαιογράφοι περνάνε καλά», για να κάνω κι εγώ μια παραβολή: «Μας αρραβωνιάζονται, αλλά δεν μας παντρεύονται και τελικά καλοπερνούν οι κουμπάροι». Τι θέλω να πω; Πολλά και τίποτα…
Πριν από δέκα μήνες, τον Νοέμβριο του 2016, ήταν ο τότε Αμερικανός πρόεδρος, ο Μπαράκ Ομπάμα, που επέλεξε να ξεκινήσει από την Αθήνα την ευρωπαϊκή του περιοδεία και να πει όσα είχε να πει, urbi et orbi (στην πόλη και Στον κόσμο), από την «κοιτίδα της δημοκρατίας», τα δικά του, σε μιαν ομιλία -από στήθους- με την οποία όχι μόνο συμφώνησα αλλά σχεδόν ενθουσιάστηκα.
Ακουσα μάλιστα προχθές (δεν ξέρω αν αληθεύει) ότι και του Ομπάμα επιθυμία ήταν να μιλήσει από την Πνύκα, όμως -να το πω διπλωματικά- για λόγους ασφαλείας πρυτάνευσαν ωριμότερες σκέψεις.
Ο Μακρόν μίλησε από την Πνύκα, επίσης urbi et orbi, επίσης από στήθους (παρ’ όλο που κατά δική του ομολογία υπήρχε γραπτός λόγος). «Εδώ», είπε, «γεννήθηκε η δημοκρατία και εδώ, από την Αθήνα, θα ήθελα να προτείνω ένα νέο στόχο για την Ευρώπη».
Συμφώνησα και μ’ αυτόν. Και για όσα είπε για τη χώρα μας: πώς μπήκαμε (κάπου και με «μαγειρεμένα» νούμερα) στα βάσανα και πώς ελπίζει να βγούμε το αίσιον θέρος του επόμενου έτους.
Κυρίως για όσα είπε για την Ευρώπη (Ε.Ε. και ΟΝΕ). Το ευρωπαϊκό αύριο, που αν κολλήσουμε στα σημερινά (διάβαζε Γερμανία) ίσως δεν θα έχουμε μεθαύριο!
Αρραβώνες… Γάμος δεν διακρίνεται. Πλαγίως δε, ζητήθηκε και προίκα…
Πέτρος Μανταίος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου