Όταν η Ελλάδα ξαναγίνεται ελκυστική για μπίζνες...
Μην ξαναρχίσουμε τώρα τις μαλακίες με το Ελλάς-Γαλλία Συμμαχία! Ποτέ δεν ίσχυε αυτό, ούτε καν την...
εποχή που ο Ζισκάρ έκανε παρεάκι με τον Καραμανλή και σαρώνανε τα καφέ των Παρισίων. Όλα μπίζνα είναι σε αυτή τη ζωή και μια χαρά τους βόλευε τους Γάλλους να διατηρούν μια ελάχιστη επιρροή στην αποδώ μεριά της Μεσογείου. Έτσι λίγο σφήνα ανάμεσα στα Αμερικάνικα, Ρώσικα και Γερμανικά συμφέροντα…
Άλλωστε κι ο Μακρόν μπίζνεσμαν είναι. Δεν κατέβηκε στην κούρσα για την προεδρία ως παραδοσιακός πολιτικός, κατέβηκε ως ένας τύπος από το μετερίζι των επιχειρήσεων που είχε σκοπό να καθαρίσει την κόπρο του Αυγεία και να βάλει τάξη στα δημοσιονομικά. Το κλασικό τροπάριο του φιλελέ εκσυγχρονισμού, ότι δεν φταίει το κεφάλαιο και ο καπιταλισμός και η εκμετάλλευση, φταίνε αυτά τα σαπρόφυτα οι δημόσιοι υπάλληλοι που ξύνουν όλη τη μέρα τα παπάρια τους και δεν μοχθούν για την πρόοδο του έθνους. Αλοζανφάν ντε λα πατρί κλπ. κ.λπ., βάλε και λίγο τρικολόρ μέσα να στάξει το δάκρυ και φύγαμε!
Μπίζνεσμαν είναι λοιπόν, μπίζνεσμεν τον στήριξαν, για μπίζνες έρχεται. Εξ ου και φέρνει μαζί του κι ένα στρατό από στελέχη επιχειρήσεων, για να συναντηθούν πρόσωπο με πρόσωπο με Έλληνες νταλαβεριτζήδες (αυτές οι δουλειές δεν γίνονται μέσω Skype, αγαπούλες…) και να κλείσουν τα ντίλια. Τώρα που η πατρίδα είναι φθηνή, πάμφθηνη και μπορείς να την αγοράσεις κομμάτι-κομμάτι σε πολύ καλή τιμή. Για να μην πω κοψοχρονιά, ό,τι πάρετε ένα κατοστάρικο που λέγανε στην εμποροπανήγυρη Τρικάλων. Παραδοσιακά αυτές τις μέρες ξεκινάει, άμα σας φέρει ο δρόμος σας να πάτε από εκεί, έχει ένα σωρό πολύχρωμες κυλότες.
Στο θέμα μας όμως! Επειδή κάνουμε και ρεπορτάζ δεν ασχολούμαστε μόνο με ντεκολτέ και κομπινεζόν, έριξα μια ματιά στον πλήρη κατάλογο των επιχειρηματιών που αριβάρουν μαζί με τον Μακρόν. Τον δημοσίευσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων και η πρώτη παρατήρηση που μπορεί να κάνει κάποιος είναι ότι απουσιάζει εκπρόσωπος της L’ Oreal. Προφανώς αυτός ο σατανάς ο Τσίπρας τους ζήτησε να μην έρθουν, για να μην έχει όπλα στα χέρια του ο Κικίλιας. Αν θυμάστε ο τελευταίος ήταν που είχε μιλήσει για καρτέλ καλλυντικών, ανάβοντας φωτιές στις γυναικείες συνειδήσεις. Και οι γυναίκες, ως γνωστόν, κερδίζουν εκλογές!
Ούτε Ρότσιλντ είδα κι ακόμα κλαίνε ο Χίος με την Ελεύθερη Ώρα. Έρχονται όμως κάτι άλλα καλόπαιδα από το τραπεζικό λόμπι και τον χώρο της επικοινωνίας (ανάμεσά τους κι ένα πλάσμα δικό μας επονόματι Denis Zervudacki), συν κάτι καϊνάρια του σιδηροδοδρομικού στοιχείου και της εκμετάλλευσης υδάτων. Το πρώτο δεν με νοιάζει και τόσο πολύ, δεν θα αποθάνει η πατρίς άμα μπούνε στα τραίνα και οι Γάλλοι. Το δεύτερο όμως μπορεί να γίνει αφορμή για casus beli ανάμεσα στην κοινωνία και στην κυβέρνηση.
Διότι το νεράκι δεν σηκώνει ιδιωτικοποίηση. Άντε να μπει ένας επενδυτής μέσα, να προσφέρει ( λέμε τώρα…) τεχνογνωσία, να τσιμπήσει κι αυτός μερικά φραγκάκια. Πάει στο διάολο, χρεωμένοι είμαστε δεν μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς. Αλλά να περάσει το νερό εξ ολοκλήρου στα χέρια των ιδιωτών, ξεχάστε το. Εκεί είναι που υψώνονται οι διαχωριστικές γραμμές και τελειώνει κάθε ανοχή. Και οι κόκκινες παύουν να είναι απλό στοιχείο του ντεκόρ…
Χρήστος Ξανθάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου