Την ώρα που η χώρα χρειάζεται περισσότερο από ποτέ επενδύσεις, η ανακοίνωση της Eldorado ότι αν...
δεν λάβει όσα ζητά από την κυβέρνηση σε δέκα μέρες θα αποχωρήσει, θα μπορούσε να είναι μια χρυσή ευκαιρία.
Κατ' αρχήν, ας θυμηθούμε το πραγματικό νόημα των λέξεων, τις διαφορές ανάμεσα σε «επένδυση» και «λεηλασία», «τεχνικό διάλογο» και «εκβιασμό».
Και αν καταφέρουμε να συμφωνήσουμε τουλάχιστον στους ορισμούς, τότε να συζητήσουμε σοβαρά για το είδος, την κατεύθυνση και με ποιους όρους η χώρα θα διεκδικήσει τις επενδύσεις που έχει ανάγκη.
Θα ήταν μια χρυσή ευκαιρία, αλλά χάθηκε μέσα στις ομοβροντίες μιας καλά ενορχηστρωμένης επικοινωνιακής καταιγίδας που εξαπέλυσε η εταιρεία, συνέδραμαν τα συστημικά μέσα ενημέρωσης και υπηρέτησε ενθέρμως -όσο και απεγνωσμένα- η αξιωματική αντιπολίτευση.
Το 99,9% των αρχικών μετοχών της «Ελληνικός Χρυσός» αγοράστηκαν το 2003 έναντι 11 εκατ. ευρώ, χωρίς προηγούμενη εκτίμηση των στοιχείων ενεργητικού και χωρίς ανοιχτό διαγωνισμό, ενώ η εταιρεία απαλλάχθηκε από την καταβολή οποιουδήποτε φόρου.
Η Ελλάδα καταδικάστηκε το 2011 και το 2017 από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την παραχώρηση της μεταλλευτικής εκμετάλλευσης με τους συγκεκριμένους όρους, που θεωρήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ενωση παράνομη επιδότηση, και υποχρεώθηκε στην ανάκτηση από την «Ελληνικός Χρυσός» 15,3 εκατ. ευρώ.
Σε μόλις τρεις μέρες αναμένεται να ξεκινήσει η διαδικασία της διαιτησίας. Εκεί θα κριθεί αν υπηρετείται ο βασικός στόχος της σύμβασης που έχει υπογράψει η εταιρεία με το Ελληνικό Δημόσιο: η καθετοποίηση της παραγωγής μέσω της κατασκευής και λειτουργίας μονάδας μεταλλουργίας, η παραγωγή χρυσού και η φορολόγηση της εταιρείας στην Ελλάδα.
Είναι προφανές αυτό που επιχειρεί η εταιρεία. Είναι επίσης προφανές το σκουριασμένο επικοινωνιακό παιχνίδι της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Αυτό που δεν είναι καθόλου προφανές, την ώρα που είναι ανοιχτά όλα τα μέτωπα -από τα λιμάνια και τα αεροδρόμια μέχρι τα «οικόπεδα» του ορυκτού πλούτου- είναι πόσο θα μπορέσει η κυβέρνηση να αντισταθεί στους εκβιασμούς και τις πιέσεις ώστε να εκπέμψει το μήνυμα ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα ανοιχτή στις επενδύσεις, αλλά όχι μια «μπανανία» που με την πλάτη στον τοίχο δωρίζει τον πλούτο της έναντι πινακίου φακής. Και αυτήν την αντίσταση τη θεωρούμε επιβεβλημένη...
efsyn.gr
δεν λάβει όσα ζητά από την κυβέρνηση σε δέκα μέρες θα αποχωρήσει, θα μπορούσε να είναι μια χρυσή ευκαιρία.
Κατ' αρχήν, ας θυμηθούμε το πραγματικό νόημα των λέξεων, τις διαφορές ανάμεσα σε «επένδυση» και «λεηλασία», «τεχνικό διάλογο» και «εκβιασμό».
Και αν καταφέρουμε να συμφωνήσουμε τουλάχιστον στους ορισμούς, τότε να συζητήσουμε σοβαρά για το είδος, την κατεύθυνση και με ποιους όρους η χώρα θα διεκδικήσει τις επενδύσεις που έχει ανάγκη.
Θα ήταν μια χρυσή ευκαιρία, αλλά χάθηκε μέσα στις ομοβροντίες μιας καλά ενορχηστρωμένης επικοινωνιακής καταιγίδας που εξαπέλυσε η εταιρεία, συνέδραμαν τα συστημικά μέσα ενημέρωσης και υπηρέτησε ενθέρμως -όσο και απεγνωσμένα- η αξιωματική αντιπολίτευση.
Το 99,9% των αρχικών μετοχών της «Ελληνικός Χρυσός» αγοράστηκαν το 2003 έναντι 11 εκατ. ευρώ, χωρίς προηγούμενη εκτίμηση των στοιχείων ενεργητικού και χωρίς ανοιχτό διαγωνισμό, ενώ η εταιρεία απαλλάχθηκε από την καταβολή οποιουδήποτε φόρου.
Η Ελλάδα καταδικάστηκε το 2011 και το 2017 από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την παραχώρηση της μεταλλευτικής εκμετάλλευσης με τους συγκεκριμένους όρους, που θεωρήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ενωση παράνομη επιδότηση, και υποχρεώθηκε στην ανάκτηση από την «Ελληνικός Χρυσός» 15,3 εκατ. ευρώ.
Σε μόλις τρεις μέρες αναμένεται να ξεκινήσει η διαδικασία της διαιτησίας. Εκεί θα κριθεί αν υπηρετείται ο βασικός στόχος της σύμβασης που έχει υπογράψει η εταιρεία με το Ελληνικό Δημόσιο: η καθετοποίηση της παραγωγής μέσω της κατασκευής και λειτουργίας μονάδας μεταλλουργίας, η παραγωγή χρυσού και η φορολόγηση της εταιρείας στην Ελλάδα.
Είναι προφανές αυτό που επιχειρεί η εταιρεία. Είναι επίσης προφανές το σκουριασμένο επικοινωνιακό παιχνίδι της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Αυτό που δεν είναι καθόλου προφανές, την ώρα που είναι ανοιχτά όλα τα μέτωπα -από τα λιμάνια και τα αεροδρόμια μέχρι τα «οικόπεδα» του ορυκτού πλούτου- είναι πόσο θα μπορέσει η κυβέρνηση να αντισταθεί στους εκβιασμούς και τις πιέσεις ώστε να εκπέμψει το μήνυμα ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα ανοιχτή στις επενδύσεις, αλλά όχι μια «μπανανία» που με την πλάτη στον τοίχο δωρίζει τον πλούτο της έναντι πινακίου φακής. Και αυτήν την αντίσταση τη θεωρούμε επιβεβλημένη...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου