Ο Καραμανλής βαριόταν την ζωή του. Και το 'δειχνε. Κάποια στιγμή - που ίσως είχε τραβήξει κι εναν μικρό υπνάκο- έσκυψε ο Σαμαράς που 'ταν δίπλα του και κάτι του ψιθύρισε χαμογελώντας.
Ο άλλος -μέσα στον ύπνο - που να το καταλάβει!Ηταν...
σα να μην το άκουσε. Επανήλθε στην προτέρα στάση με τα χέρια απλωμένα μπροστά στην κοιλιά και τα βλέφαρα να κρατούν με μεγάλη δυσκολία ανοιχτά τα μάτια.
Από τις καλύτερες -μικροπολιτικές- φάσεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου