άρθρο του στο Bloomberg ο J. Kyle Bass, chief investment officer της Hayman Capital Management, που έχει θέσεις σε ελληνικές τράπεζες.
Ο αρθρογράφος κάνει αναφορά στην πρόοδο της ελληνικής οικονομίας και, όπως σημειώνει, μεγάλα βήματα έγιναν και στον τραπεζικό τομέα.
«Και ο τραπεζικός τομέας έχει κάνει μεγάλα βήματα. Έπειτα από δύο ελέγχους στα χαρτοφυλάκια των δανείων τους -πρώτα από τη BlackRock το 2013 και αργότερα από τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό (SSM) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας- οι τράπεζες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί πλήρως δύο φορές», τονίζει ο Bass, προσθέτοντας πως έχουν ενισχυθεί οι προβλέψεις ενάντια στα κόκκινα δάνεια και πως οι δείκτες βασικού κεφαλαίου είναι αυτή τη στιγμή σημαντικά υψηλότερα σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, προσφέροντας ένα μαξιλάρι σε μελλοντικές απώλειες.
Το άρθρο επισημαίνει πως «η Ελλάδα εξακολουθεί να σηκώνει ένα μεγάλο βάρος: τα περίπου 250 δισ. ευρώ που έχουν δανείσει στη χώρα το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι εταίροι για να σωθεί η οικονομία και πιθανότατα ολόκληρη η ευρωζώνη». Όπως αναφέρει, το χρέος αυτό παραμένει σε ισχύ παρότι το χρέος σε ιδιώτες έχει υποστεί κούρεμα, έχει αναδιαρθρωθεί ή εξαλειφθεί. Το 2012, για παράδειγμα, οι ομολογιούχοι του ιδιωτικού τομέα αναγκάστηκαν να αποδεχθούν απώλεια σχεδόν 80%. Οι κάτοχοι μετοχών των ελληνικών τραπεζών έχουν δει τις επενδύσεις τους να εξαλείφονται δύο φορές στο πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησης.
Ο Bass επισημαίνει πως το ΔΝΤ θα μπορούσε να διαγράψει το χρέος του και να ελαφρύνει το βάρος της Ελλάδας. Αυτό θα ωφελούσε την μακροπρόθεσμη οικονομική υγεία της χώρας και, επομένως, της Ευρώπης. Αντιθέτως, το Ταμείο απαιτεί περαιτέρω λιτότητα και επιμένει σε «διαρθρωτικές» μεταρρυθμίσεις αμφίβολης αξίας. Παραμένοντας προσκολλημένο στην οικονομική του ιδεολογία, «στειρώνει» την εκκολαπτόμενη οικονομική ανάπτυξη και καταπνίγει κάθε ελπίδα πραγματικής ευημερίας.
Ο αρθρογράφος καταγγέλλει ότι το ΔΝΤ παρουσιάστηκε ως σωτήρας της Ελλάδας στη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης, ωστόσο τώρα βλέπει τη χώρα περισσότερο ως άσπονδο φίλο. «Αναλογιστείτε την ιστορία του χρέους», σχολιάζει. Όταν μια χώρα μπαίνει στο ΔΝΤ, της ορίζεται μια αρχική «ποσόστωση», κυρίως βάσει του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Ένα κράτος μέλος μπορεί κανονικά να δανειστεί μέχρι και 145% της ποσόστωσής του ετησίως και μέχρι 435% σωρευτικά -ή πιθανώς και περισσότερα σε «ασυνήθιστες συνθήκες».
Πρόκειται ουσιαστικά για ανώτατα όρια στην πίστωση, που έχουν σχεδιαστεί για να μην βαρύνεται υπερβολικά ο δανειολήπτης με χρέος, εξηγεί. «Ωστόσο εν μέσω της κρίσης, το ΔΝΤ συμφώνησε να δανείσει ένα συγκλονιστικό 3.212% της ποσόστωσης της Ελλάδας», επισημαίνει ο αρθρογράφος.
«Το ΔΝΤ γνώριζε πολύ καλά πως τα δάνειά του δεν θα μπορούσαν ποτέ να αποπληρωθούν. Το έχω ακούσει αυτό άμεσα από αξιωματούχους που εμπλέκονται στη διαδικασία», καταγγέλλει ο Bass.
Όπως συμπληρώνει, το Ταμείο προσπάθησε παράλληλα να μπλοκάρει την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές κεφαλαίου και αποπειράθηκε να υπονομεύσει την νέα τραπεζική ένωση της Ευρώπης, απαιτώντας μία ακόμη ανακεφαλαιοποίηση.
«Η Ελλάδα έχει κάνει το δικό της μέρος, προωθώντας νομικές μεταρρυθμίσεις και που προσφέρουν στις τράπεζες νέα εργαλεία για να δώσουν λύση στα προβληματικά δάνεια. Αλλά το ΔΝΤ άρχισε να υπονομεύει την νέα νομοθεσία, ακόμη πριν τεθεί σε εφαρμογή, επιχειρηματολογώντας πως δεν θα είχε ποτέ αποτέλεσμα», υπογραμμίζει το κείμενο.
Οι ιδιώτες επενδυτές έχουν υποφέρει. Ο ελληνικός λαός έχει υποφέρει υπερβολικά. Τώρα το ΔΝΤ πρέπει να κάνει το δικό του μέρος και να διαγράψει το χρέος της Ελλάδας, σταματώντας τις απαιτήσεις για άλλη μια ανακεφαλαιοποίηση και αφήνοντας τους Ευρωπαίους ηγέτες να πάρουν τα ηνία, καταλήγει ο αρθρογράφος...
euro2day.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου