Χρήστος Ξανθάκης
Καθόμουνα τώρα εγώ την Κυριακή το απόγευμα με τη φίλη μου τη Σταματίνα και πίναμε τον καφέ μας στην πλατεία Εξαρχείων. Και...
γυρνάει η φιλενάδα, που είναι γατόνι δημοσιογραφικό της κεντροφιλελεύθερης παρατάξεως, και μου λέει:
«Ρε συ Χρήστο, έκατσα κι έγραψα 3.500 λέξεις Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη και νόμιζα ότι μπήκε ο Κυριάκος μέσα του. Όλο για επενδύσεις έλεγε, τίποτε άλλο δεν βγήκε απ’ το στόμα του!»
Την κοίταξα κι εγώ και απάντησα:
«Και τι νομίζεις τυχαίο είναι; Έχει τις πληροφορίες του ο άνθρωπος. Μη νομίζεις ότι ξέρει μόνο όσα ξέρουμε εμείς. Σαν τις δημοσκοπήσεις είναι το στόρι. Άλλες αυτές που βγαίνουν προς τα έξω για να μασήσει ο κόσμος κι άλλες εκείνες που έχουν τα κομματικά επιτελεία και κοιτάνε πώς να πορευτούν. Προφανώς κάτι έχει ήδη ακούσει, κάτι του έχουν πει, κάτι οσμίστηκε.»
Και την άλλη μέρα έσκασε η Eldorado! Κι έσπευσαν να γράψουν τα καϊνάρια του δημοσιογραφικού επαγγέλματος ότι πάει μας τελείωσε το επενδυτικό αφήγημα της κυβερνήσεως (γνωστό και ως Grinvest) και τέρμα το φράγκα εξ αλλοδαπής (να τα πω «συνάλλαγμα», όπως τα λέγαμε παλαιότερα;) και μείναμε με το βαλέ στο χέρι (και το μουτζούρη!) και λίαν συντόμως θα πεθάνουμε όλοι και όλες με φριχτούς πόνους εκτός και αν, ναι, καλά το μαντέψατε, δώσε μαέστρο ένα drum roll, βάλε και την τρομπέτα ν’ αλυχτάει, εκτός και αν γίνουν εκλογές και τις κερδίσουν οι δυνάμεις του νόμου και της τάξεως. Φέρε Βόλφι τα σναπς να το γιορτάσουμε, η αυτοδυναμία είναι προ των πυλών…
Στα σοβαρά τώρα και πέρα από μονομαχίες στα social media: Τη δουλειά της έκανε η Eldorado ενόψει Διαιτησίας την Παρασκευή και τίποτε παραπάνω δεν περίμενα από αυτή. Αυτό το πράγμα είναι οι μεγάλες εταιρείες κι ας προέρχονται από τη χώρα του Τρυντώ που μας έχει πάρει και τα βρακιά με τη χαριτωμενιά του. Και την τελευταία δραχμή θα τη διεκδικήσουν και την τελευταία δεκαρούλα. Δεν είναι θέμα τιμής, ούτε θέμα αναλγησίας, έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός κι όποιος νομίζει ότι με ολίγα γούτσου γούτσου θα τον φέρει βόλτα, πλανάται πλάνην οικτράν.
Τη δουλειά της η Eldorado, τη δουλειά της και η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση όμως ήταν που τα σκάτωσε. Υιοθετώντας εξ’ ολοκλήρου την επιχειρηματολογία της καναδικής εταιρείας μόνο και μόνο για να τρίψει τα μούτρα των συριζαίων. Πλην Κουτσούμπα, που είπε την αλήθεια και μόνο την αλήθεια: Θέλουμε δουλειά για τον κοσμάκη, αλλά θέλουμε και να προστατεύεται απόλυτα το περιβάλλον. Κάτι βεβαίως που λένε κι ο Ευκλείδης με τον Σταθάκη, η ίδια λογική είναι…
Στο δια ταύτα όμως. Στο δια ταύτα η υπόθεση με τη Διαιτησία είναι σοβαρή, διότι εδώ δεν μιλάμε για πέντε δεντράκια που χθες τα κόψαμε και αύριο τα ξαναφυτεύουμε. Εδώ μιλάμε για εργοστάσιο εμπλουτισμού και χώρο απόθεσης αποβλήτων. Και στις περιπτώσεις αυτές δεν έχει ούτε «ναι μεν, αλλά», ούτε «βλέποντας και κάνοντας». Έχει αυστηρή τήρηση κανόνων και πρωτοκόλλων για να μη γίνει κρανίου τόπος η Χαλκιδική. Υπάρχει και μια τουριστική βιομηχανία στην περιοχή, σε περίπτωση που δεν το θυμάστε, κι εκεί δεν απασχολούνται δύο αλλά δεκάδες χιλιάδες άτομα. Κι όπως μας έδειξε η χθεσινή οικολογική καταστροφή στη Σαλαμίνα, όσες προφυλάξεις και να πάρεις πάντοτε υπάρχει η πιθανότητα λάθους. Με συνέπειες ενίοτε τραγικές…
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου