Πώς μπορεί το εκπαιδευτικό σύστημα να συμβάλει στην οικονομική ανάκαμψη της χώρας; Λίγες ημέρες μετά την...
παρουσίαση του οράματος του προέδρου της Ν.Δ. για την εκπαίδευση, η σχετική έκθεση του ΟΟΣΑ αποδεικνύει πως ο κ. Μητσοτάκης είχε μελετήσει πολύ καλά τις ακραία νεοφιλελεύθερες συνταγές του Οργανισμού οι οποίες, ανανεωμένες πλέον, κυκλοφορούν στην τελευταία του έκθεση, η οποία μόλις είδε το φως της δημοσιότητας. Αποκέντρωση με μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στην τοπική αυτοδιοίκηση, σχολική αυτονομία, αυξημένη λογοδοσία είναι το τρίπτυχο του γενικού κανόνα του ΟΟΣΑ, ο οποίος, ειδικά στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης, αποκτά ακόμα μεγαλύτερη κρισιμότητα.
Είναι βέβαιο πως ούτε το υπουργείο Παιδείας περίμενε διαφορετικές υποδείξεις ούτε ο ΟΟΣΑ θα μπορούσε να προτείνει κάτι λιγότερο. Ωστόσο, η ελληνική παρέμβαση για αναθεώρηση των προς εξέταση στοιχείων λόγω της εξέλιξης της κρίσης είχε δημιουργήσει προσδοκίες για διαφορές ανάμεσα στην έκθεση του 2011 και την τελευταία, που βασίστηκε σε δεδομένα του 2015. Ομως, ουδέν, πέραν των διαπιστώσεων για την παρούσα κατάσταση. Αντιθέτως, κρίνονται επιτακτικότερες οι προτεινόμενες λύσεις.
Μένει να φανεί πώς θα διαχειριστεί το ζήτημα το υπουργείο Παιδείας, το οποίο πάντως εξακολουθεί να κρατά τις αποστάσεις του. Ο ίδιος ο κ. Γαβρόγλου έχει πολλάκις αναφέρει ότι οι υποδείξεις του ΟΟΣΑ δεν είναι δεσμευτικές, ενώ πολλά στελέχη -προφανώς έχοντας γνώση- ήδη μιλούν τη δική τους γλώσσα. Δεν αναφέρονται σε αυτονομία σχολικών μονάδων, αλλά σε «παιδαγωγική αυτονομία», δεν μιλούν για μεταβίβαση αρμοδιοτήτων αλλά για ενίσχυση των σχολείων και επ’ ουδενί για αξιολόγηση και λογοδοσία, αλλά για αποτίμηση εκπαιδευτικού έργου και βελτίωση. Οι διαφορές στην ουσία των κεντρικών αυτών εννοιών αποτυπώνονται στα αποτελέσματα των (συνεχών) διαπραγματεύσεων. Την ερχόμενη εβδομάδα, κλιμάκιο του ΟΟΣΑ επισκέπτεται το υπουργείο Παιδείας και, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει σκοπό να προβεί σε εκτεταμένες συναντήσεις με φορείς και όργανα. Παράλληλα, συνεχίζονται και δεν πρόκειται να σταματήσουν οι συναντήσεις εκπροσώπων του υπουργείου με την τρόικα, η οποία με τη σειρά της δεν παύει να ελέγχει και να πιέζει για οτιδήποτε αλλάζει στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Τα βασικά σημεία
Για την αποκέντρωση
■ Η επίσημη ανάθεση αρμοδιοτήτων στους τοπικούς φορείς και νομοθετικών, οικονομικών και ανθρώπινων πόρων πρέπει να πραγματοποιηθεί σταδιακά και να συνδεθεί με τις συνεχείς προσπάθειες για την ανάπτυξη της ικανότητας άσκησης νέων αρμοδιοτήτων. Αυτό θα μπορούσε να γίνει βαθμιαία, επιλέγοντας αρχικά μια πιλοτική περιοχή εφαρμογής της αποκέντρωσης όπου «ως πρώτο βήμα κάποια χαλάρωση του κεντρικού ελέγχου γύρω από το προσωπικό, τα αναλυτικά προγράμματα και τον προϋπολογισμό θα ήταν χρήσιμη».
Για την αυτονομία
■ Η ενίσχυση της σχολικής ηγεσίας είναι ένας κρίσιμος στόχος, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς. Οι ηγέτες των σχολείων πρέπει να διαθέσουν επαρκή χρόνο και άλλους πόρους για να αναπτυχθούν συνεργατικές προσπάθειες.
Για τη σύνδεση αποκέντρωσης- αυτονομίας-λογοδοσίας
1. Η αυτονομία των σχολείων, που συνδέεται με την υποχρέωση λογοδοσίας, μπορεί να βελτιώσει τα αποτελέσματα, όταν παρέχεται ικανότητα και υποστήριξη. Τα στοιχεία PISA 2012 υποδεικνύουν ότι το 94% των διευθυντικών στελεχών των σχολείων στις χώρες του ΟΟΣΑ μπορεί να αποφασίσει για τη χορήγηση κονδυλίων στο σχολείο τους, σε ορισμένες περιπτώσεις μαζί με τις εκπαιδευτικές αρχές. Τα σχολικά συστήματα θα πρέπει να επιδιώκουν να μεταβιβάσουν την εξουσία να διαχειρίζονται τοπικά τους πόρους, αλλά να κρατούν τα σχολεία υπεύθυνα για την πραγματοποίηση μαθησιακών αποτελεσμάτων και την ανάπτυξη ικανοτήτων και ισχυρής κουλτούρας αξιολόγησης και διαφάνειας.
2. Τα εκπαιδευτικά συστήματα που συνδυάζουν την αυτονομία και τον σχολικό ανταγωνισμό με τη δημοσίευση των δεδομένων επίτευξης των μαθητών τους τείνουν να αποδίδουν καλύτερα. «Η εισαγωγή μαθητικών εθνικών αξιολογήσεων μπορεί να ορίσει τα επίπεδα τα οποία όλοι οι μαθητές πρέπει να πετύχουν σε διαφορετικά στάδια της εκπαίδευσής τους και βοηθά στον εντοπισμό και στην υποστήριξη των μαθητών και των σχολείων που μένουν πίσω». Τίθεται ανάγκη διαμόρφωσης χρηματοδοτικής φόρμουλας για κάθε διαφορετική σχολική μονάδα (funding formula) που θα συναρτάται με διάφορους κοινωνικούς δείκτες (αλλοδαποί μαθητές, μορφωτικό επίπεδο γονέων, δυσπρόσιτες περιοχές κ.ά.).
Για την αξιολόγηση
1. Ενα πιθανό αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι η σύσταση ενός εθνικού ινστιτούτου αξιολόγησης, ως ανεξάρτητου φορέα στον τομέα της εκπαίδευσης, ενδεχομένως με τη συγχώνευση της ΑΔΙΠΠΔΕ, της ΑΔΙΠ και, ενδεχομένως, του ΕΟΠΠΕΠ (Εθνικός Οργανισμός για την Πιστοποίηση Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού).
2. Στο πλαίσιο της πρωτοβάθμιας ή / και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ, εκτός από την Πορτογαλία και την Ελλάδα, διοργανώνονται εθνικές αξιολογήσεις (που μετρούν τη μάθηση των μαθητών, αλλά, αντίθετα από τις εξετάσεις, χωρίς επιπτώσεις στην εξέλιξη ή την πιστοποίηση).
Για τον ρόλο της κεντρικής κυβέρνησης
■ Παράλληλα με ορισμένα απαραίτητα βήματα της κεντρικής κυβέρνησης, η βελτίωση της εκπαίδευσης θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τις δράσεις διαφόρων ενδιαφερομένων σε όλη τη διάρκεια, με την κεντρική κυβέρνηση να παίζει συχνά ρόλο διευκόλυνσης.
Διαβάστε ΕΔΩ την ΕΚΘΕΣΗ του ΟΟΣΑ
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου