Η τυραννία και η πλειοψηφία...

Στην περίφημη ομιλία του για τη δημοκρατία, προχθές το βράδυ, ο Κ. Μητσοτάκης επέλεξε μιλώντας για τα δημοψηφίσματα να χρησιμοποιήσει τον...

όρο του Γάλλου στοχαστή Αλεξίς Ντε Τοκβίλ “τυραννία της πλειοψηφίας”. Το έκανε για λάθος λόγο, με λάθος τρόπο και μπολιάζοντας με λάθος μήνυμα τους πολίτες. Και, πάνω απ’ όλα, στρεβλώνοντας ουσιαστικά το μήνυμα που ήθελε να εκπέμψει ο Γάλλος στοχαστής τον 19ο αιώνα.

Αντί ο Κ. Μητσοτάκης να ανοίξει μια δημόσια συζήτηση για την ίδια τη διαδικασία των δημοψηφισμάτων, αποφάσισε να προβάλει τον φόβο, συνδέοντάς τα μάλιστα με την έννοια της “τυραννίας της πλειοψηφίας”.

Μακριά από την κρίση που επιδεινώθηκε από τις ντόπιες ελίτ, την ώρα που η κοινωνία ετοιμάζεται να γυρίσει οριστικά σελίδα, πρέπει να έχει ένα πλαίσιο διεξαγωγής δημοψηφισμάτων. Ευρύτατα αποδεκτό, συγκεκριμένο και με σαφείς όρους. Αυτή δεν είναι μια εύκολη συζήτηση, αλλά είναι αναγκαία και γι’ αυτό η Ν.Δ. προσπαθεί να βάλει μπροστά την προπαγάνδα του φόβου απέναντι σε έναν καθαρά αμεσοδημοκρατικό θεσμό.

Το τι πραγματικά φοβούνται η Ν.Δ. και ο Κ. Μητσοτάκης από τα δημοψηφίσματα είναι προφανές. Θέλει οι πολίτες να έχουν λόγο άπαξ κάθε τέσσερα χρόνια. Το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα, λόγο, κατά την προσφιλή τακτική της Ν.Δ., μπορούν να έχουν τα φιλικά της ΜΜΕ και οι εταιρείες δημοσκοπήσεων.

Σε μια εποχή που χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε τις αρχές του Διαφωτισμού και του ορθού λόγου, ο Κ. Μητσοτάκης γίνεται ο φορέας της επιστροφής σε μια νεοφιλελεύθερη ουτοπία. Όπου τα δικαιώματα είναι προνόμιο μιας μικρής ολιγαρχίας και η κοινωνία θα πρέπει να μείνει στο περιθώριο των διεργασιών που την αφορούν.

Όμως ο Κ. Μητσοτάκης χρησιμοποίησε και λάθος ιδεολογική βάση. Ο Αλ. Ντε Τοκβίλ χρησιμοποίησε τον όρο αυτόν μιλώντας για τον κίνδυνο που ελλοχεύει στη δημοκρατία, όπου η κυβέρνηση ως εντολοδόχος της “πλειοψηφίας” τείνει να καταπατά μέσα στο δημοκρατικό πολίτευμα τις ατομικές ελευθερίες των πολιτών, και θεωρεί ότι η δημοκρατία περιφρουρείται από αυτά τα φαινόμενα όταν υπάρχει ισχυρή αποκεντρωμένη διοίκηση, ενεργή συμμετοχή των πολιτών, ελευθερία του Τύπου και άλλα. Και η ενεργητική συμμετοχή των πολιτών είναι, εκτός των άλλων, και δημοψηφίσματα.

Συμπερασματικά, υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: Ή ο Κ. Μητσοτάκης δεν έχει επίγνωση του τι λέει ή χρησιμοποιεί ό,τι τον συμφέρει με όποιον τρόπο τον συμφέρει. Όπως και να ’χει, αυτό που έχει σημασία είναι ότι έχει ιδεολογικοποιήσει την έννοια του πολιτικού αυτογκόλ και του κοινωνικού ανφέρ...

avgi.gr