περίπτωση του “μεγάλου απόντα”. Δηλαδή, του Αλέξη Τσίπρα.
Κι αυτό διότι, όσο κι αν το παρελθόν του έχει αφετηρία τον χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς, είναι προφανές ότι, ειδικά στην ύστερη φάση της πρωθυπουργίας του, ο σημερινός ένοικος του Μεγάρου Μαξίμου προσλαμβάνει αποτύπωμα Κεντροαριστερού πολιτικού ηγέτη.
Δεν είναι τυχαίο ότι το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα επιμένει με… πείσμα στη στρατηγική της ενσωμάτωσής του, έστω και σε ρόλο “παρατηρητή”. Οι Ευρωπαίοι, γνωρίζοντας τους ιστορικούς ψιθύρους της Σοσιαλδημοκρατίας, και διαβάζοντας το πρόσφατο παρελθόν της χώρας μας, στην εποχή της Μεταπολίτευσης, δεν δυσκολεύονται να καταλήξουν σε ένα μάλλον εύλογο συμπέρασμα: Ήρθε για να μείνει.
Ακόμη και μετά από μια ήττα του σε εθνικές εκλογές, το πολιτικά νεαρό της ηλικίας του, και κυρίως η απουσία πειστικών εναλλακτικών ισοδύναμων στον χώρο της Κεντροαριστεράς, επιτρέπουν στον Αλέξη Τσίπρα να σχεδιάζει βάσιμα ότι θα διατηρήσει ρόλο και λόγο, για τα χρόνια που έρχονται.
Σχηματικά λοιπόν, η Κεντροαριστερά επιλέγει ηγέτη, χωρίς να γνωρίζει ακόμη το ιδεολογικό πρόσημο που θέλει να έχει η πολιτική μετεξέλιξή της, την ώρα που η σκιά του Αλέξη Τσίπρα είναι ευκρινώς ευμεγέθης στην κοινωνική βάση του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου.
Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν αφορά στο… τι είναι ο Αλέξης Τσίπρας για την Κεντροαριστερά: Ευχή ή κατάρα; Από την απάντηση που θα δώσουν οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές, θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό το αποτύπωμα των μελλοντικών εξελίξεων. Όχι μόνο στον χώρο της Κεντροαριστεράς...
ysterografa.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου