Όταν η κούρσα για την κεντροαριστερά γέρνει μονόπαντα...
Ότι θα έβγαζα Χιονάτη τη Φώφη δεν μου το είχα φαντασθεί ποτέ! Αλήθεια είναι όμως και το...
αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς όταν κοιτάει απέναντι και βλέπει τους αντιπάλους της στην κούρσα για την ηγεσία της ΔΗΣΥ. Ο ένας πιο νάνος απ’ τον άλλο είναι στο πολιτικό σκηνικό και μπροστά τους η Γεννηματά φαντάζει πλάσμα γιγαντιαίο. Διότι, όπως μας μάθανε στο Φυσικό Αθηνών πρώτη μέρα στα έδρανα, το δικό σου το μέγεθος δεν προκύπτει έτσι κουτουρού. Προκύπτει άμα το συγκρίνεις με κάτι άλλο…
Να τους δούμε έναν έναν; Να τους δούμε έναν έναν γιατί όχι; Ξεκινώ από τον δόλιο τον Μανιάτη, την υποψηφιότητα του οποίου κανείς δεν την κατάλαβε. Εντάξει, έχει στα υπέρ του την υπεργαμάτη μουστάκα και τα εύσημα του Μελισσανίδη για την συνεισφορά του στο γήπεδο της ΑΕΚ αλλά πέραν τούτου ουδέν. Δεν έκλεψε, οφείλουμε να το επισημάνουμε αυτό (ιδίως στην περίπτωση ΠΑΣΟΚ, οφείλουμε να το επισημαίνουμε διαρκώς!), δεν έχει πει χοντράδες, δεν ξεκινάει καυγάδες στη Βουλή για ψύλλου πήδημα, μάλιστα το καταλάβαμε. Ηγέτης όμως; Για σας παρακαλώ να μαζευόμαστε κάπως!
Και πάμε στον Γιάννη Ραγκούση. Κι αυτός δεν έβαλε το χέρι στο μπεζαχτά, μειλίχιος είναι, νορμάλ εκφράζεται, τσαμπουκά δεν πουλάει, πέντε σωστές κουβέντες τις έχει πει. Και είχε και τη φαεινή ιδέα να το παίξει «αριστερή πτέρυγα», οφείλουμε να του το πιστώσουμε ψέματα να μη λέμε. Από εκεί και πέρα ωστόσο, δεν μοιάζει ικανός να εμπνεύσει παρά μόνο ελάχιστους. Τους νοσταλγούς, ας πούμε, την γεωργοπαπανδρεϊκής περιόδου, όταν λεφτά υπήρχαν και τον ΔΝΤ δεν έκανε κουμάντο στις τσέπες μας. Κι ύστερα ήρθε το Καστελόριζο…
Μιας και μιλάω όμως για αριστερούς, ας πάω στο κουμμούνι της υποθέσεως. Στον τιτάνα Γιώργο Καμίνη, που δεν κώλωσε να δηλώσει ότι αυτός είναι πραγματικός αριστερός ενώ όλοι οι υπόλοιποι και όλες οι υπόλοιπες είναι γιαλαντζή. Ο άνθρωπος που κόντεψε να εκχωρήσει ακόμη και τις τελετές γάμων σε ΜΚΟ και είχε πάντοτε έτοιμη στα χείλη την έκφραση «τι το θέλουμε αυτό στις δημοτικές υπηρεσίες, να το δώσουμε σε ιδιώτες». Τουλάχιστον μένει Χαλάνδρι και δεν είναι αναγκασμένος να βλέπει τα χάλια των Αθηνών!
Φρόντισε πάντως να σημειώσει ο δημαρχούκος ότι ως «αουτσάιντερ» κέρδισε δύο αναμετρήσεις. Το ότι οι αναμετρήσεις αυτές αφορούσαν στην «γαλάζια» Α’ Αθηνών δεν το πρόσθεσε, αλλά το βάνω εγώ για σπάσιμο. Και για να υποφέρει ακόμη περισσότερο ο Θεοδωράκης, που έχει κερδίσει μόνο τις καρδιές των τηλεθεατών. Από εκεί και πέρα, τίποτε, νούκου, τσεβά που λέμε και στα βλάχικα. Ακόμη και οι βουλευτές του τον εγκατέλειψαν ένας ένας κι εκλογές να γίνουν αύριο, πιο πολλές πιθανότητες έχει ο Καμμένος να ξαναμπεί Βουλή παρά ο Σταύρος. Όσο κι αν παριστάνει των ζεν πρεμιέ της λαϊκής γειτονιάς και το παιδί το δικό μας στα βίντεα και στα γιουτούμπια. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, πιο εύκολο είναι να ξανακάνει σουξέ στο Mega, παρά να ρίξει τη Φώφη στο καναβάτσο…
Χρηστος Ξανθάκης
Ότι θα έβγαζα Χιονάτη τη Φώφη δεν μου το είχα φαντασθεί ποτέ! Αλήθεια είναι όμως και το...
αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς όταν κοιτάει απέναντι και βλέπει τους αντιπάλους της στην κούρσα για την ηγεσία της ΔΗΣΥ. Ο ένας πιο νάνος απ’ τον άλλο είναι στο πολιτικό σκηνικό και μπροστά τους η Γεννηματά φαντάζει πλάσμα γιγαντιαίο. Διότι, όπως μας μάθανε στο Φυσικό Αθηνών πρώτη μέρα στα έδρανα, το δικό σου το μέγεθος δεν προκύπτει έτσι κουτουρού. Προκύπτει άμα το συγκρίνεις με κάτι άλλο…
Να τους δούμε έναν έναν; Να τους δούμε έναν έναν γιατί όχι; Ξεκινώ από τον δόλιο τον Μανιάτη, την υποψηφιότητα του οποίου κανείς δεν την κατάλαβε. Εντάξει, έχει στα υπέρ του την υπεργαμάτη μουστάκα και τα εύσημα του Μελισσανίδη για την συνεισφορά του στο γήπεδο της ΑΕΚ αλλά πέραν τούτου ουδέν. Δεν έκλεψε, οφείλουμε να το επισημάνουμε αυτό (ιδίως στην περίπτωση ΠΑΣΟΚ, οφείλουμε να το επισημαίνουμε διαρκώς!), δεν έχει πει χοντράδες, δεν ξεκινάει καυγάδες στη Βουλή για ψύλλου πήδημα, μάλιστα το καταλάβαμε. Ηγέτης όμως; Για σας παρακαλώ να μαζευόμαστε κάπως!
Και πάμε στον Γιάννη Ραγκούση. Κι αυτός δεν έβαλε το χέρι στο μπεζαχτά, μειλίχιος είναι, νορμάλ εκφράζεται, τσαμπουκά δεν πουλάει, πέντε σωστές κουβέντες τις έχει πει. Και είχε και τη φαεινή ιδέα να το παίξει «αριστερή πτέρυγα», οφείλουμε να του το πιστώσουμε ψέματα να μη λέμε. Από εκεί και πέρα ωστόσο, δεν μοιάζει ικανός να εμπνεύσει παρά μόνο ελάχιστους. Τους νοσταλγούς, ας πούμε, την γεωργοπαπανδρεϊκής περιόδου, όταν λεφτά υπήρχαν και τον ΔΝΤ δεν έκανε κουμάντο στις τσέπες μας. Κι ύστερα ήρθε το Καστελόριζο…
Μιας και μιλάω όμως για αριστερούς, ας πάω στο κουμμούνι της υποθέσεως. Στον τιτάνα Γιώργο Καμίνη, που δεν κώλωσε να δηλώσει ότι αυτός είναι πραγματικός αριστερός ενώ όλοι οι υπόλοιποι και όλες οι υπόλοιπες είναι γιαλαντζή. Ο άνθρωπος που κόντεψε να εκχωρήσει ακόμη και τις τελετές γάμων σε ΜΚΟ και είχε πάντοτε έτοιμη στα χείλη την έκφραση «τι το θέλουμε αυτό στις δημοτικές υπηρεσίες, να το δώσουμε σε ιδιώτες». Τουλάχιστον μένει Χαλάνδρι και δεν είναι αναγκασμένος να βλέπει τα χάλια των Αθηνών!
Φρόντισε πάντως να σημειώσει ο δημαρχούκος ότι ως «αουτσάιντερ» κέρδισε δύο αναμετρήσεις. Το ότι οι αναμετρήσεις αυτές αφορούσαν στην «γαλάζια» Α’ Αθηνών δεν το πρόσθεσε, αλλά το βάνω εγώ για σπάσιμο. Και για να υποφέρει ακόμη περισσότερο ο Θεοδωράκης, που έχει κερδίσει μόνο τις καρδιές των τηλεθεατών. Από εκεί και πέρα, τίποτε, νούκου, τσεβά που λέμε και στα βλάχικα. Ακόμη και οι βουλευτές του τον εγκατέλειψαν ένας ένας κι εκλογές να γίνουν αύριο, πιο πολλές πιθανότητες έχει ο Καμμένος να ξαναμπεί Βουλή παρά ο Σταύρος. Όσο κι αν παριστάνει των ζεν πρεμιέ της λαϊκής γειτονιάς και το παιδί το δικό μας στα βίντεα και στα γιουτούμπια. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, πιο εύκολο είναι να ξανακάνει σουξέ στο Mega, παρά να ρίξει τη Φώφη στο καναβάτσο…
Χρηστος Ξανθάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου