Η Εύα Καϊλή... θύμισε Ουρανία Μιχαλολιάκου...

Γελάνε ακόμη και τα τσιμέντα με την Εύα. Την Καϊλή. Ως...
γνωστόν η καλλίπυγος ευρωβουλευτής της Ελιάς προ ημερών είχε δηλώσει, και μάλιστα με λέξεις που παραπέμπουν σε Ουρανία Μιχαλολιάκου, ότι τον παππού της τον έσφαξαν οι εγκληματίες κομμουνιστές στον εμφύλιο. Όταν αποκαλύφθηκε ότι ο πατέρας της Εύας είχε γεννηθεί το 1955, δηλαδή πολλά χρόνια μετά το θάνατο του πατέρα του, η Καϊλή προσπάθησε να διορθώσει την αρχική της δήλωση. Και τα έκανε μαντάρα.

Είπε ότι ο παππούς που σφαγιάστηκε δεν ήταν ακριβώς ο παππούς της, αλλά ο πρώτος άνδρας της γιαγιάς της, η οποία ξαναπαντρεύτηκε και με το νέο της άνδρα γέννησαν τον μπαμπά της Εύας. Κάποιος θα μπορούσε να δεχθεί ότι η νεαρά πολιτικός είναι συναισθηματικός τύπος και θεωρεί ακόμη και τον πρώτο άνδρα της γιαγιάς της, τον σφαγιασθέντα, παππού της. Κανένα πρόβλημα. Αντίθετα, είμαστε συμπαραστάτες στον πόνο της Εύας. Έλα μου όμως που ο πρώτος παππούς (που δεν είναι ακριβώς παππούς, αλλά δεν έχει καμμία σημασία) σφαγιάστηκε, όπως μας λέει στη δεύτερη δήλωσή της η ευρωβουλευτής, από τους μοβόρους κομμουνιστές το 1943!

Είχαμε εμφύλιο το 1943 και δεν το ξέρω; Όχι βέβαια. Δεξιοί, αριστεροί, όλοι πολεμούσαν τους Γερμανούς και Ιταλούς κατακτητές. ΕΛΑΣ, ΕΔΕΣ και άλλες πατριωτικές οργανώσεις πολεμούσαν τους ναζί του Χίτλερ, τους φασίστες του Μουσολίνι και τους εγχώριους συνεργάτες τους, τους "γερμανοτσολιάδες, τους δοσίλογους. Επομένως, ο πρώτος άνδρας της γιαγιάς της Εύας δεν μπορεί να σφαγιάστηκε στον εμφύλιο. Μήπως αυτός ο παππούς της Εύας σφαγιάστηκε, δολοφονήθηκε, εκτελέστηκε -δεν ξέρω ακριβώς με ποιόν τρόπο απήλθε από τον μάταιο τούτο κόσμο- αργότερα; Μήπως το αποτρόπαιο έγκλημα συνέβη την περίοδο 1946-1949;

Έχω τη γνώμη ότι η ευρωβουλευτής της Ελιάς (α, για να μην μπερδευτείτε, Ελιά ήταν το σχήμα με το οποίο κατέβηκε το ΠΑΣΟΚ επί Βενιζέλου στις ευρωεκλογές) θα πρέπει να ξανασκεφτεί το θέμα με ψυχραιμία, να ρωτήσει συγγενείς και γνωστούς, να ψάξει σε τίποτε αρχεία και μετά, με την ειλικρίνεια που διακρίνει τους πολιτικούς, να μας πληροφορήσει πως και πότε ακριβώς πέθανε ο παππούς. Αν πέθανε το 1946-49 τότε ναι (μπορεί να) τον έσφαξαν οι κομμουνιστές. Αν πέθανε το 1943 το πράγμα αλλάζει και η συμπαθής Εύα πρέπει να ψάξει να βρει τι ακριβώς συνέβη.

Μια συμβουλή μόνον: Κάνει κακό στον παππού, στη μνήμη του, ο τρόπος με τον οποίο ανακίνησε το θέμα. Κακό κάνει και στην ίδια αφού, όπως ιστορεί τα γεγονότα, εμφανίζεται να είναι τουλάχιστον αφελής, ενώ ταυτόχρονα δίνει την ευκαιρία στους αντιπάλους της, με πρώτο και καλύτερο το "μαντρόσκυλο" του Τσίπρα, τον Πολλάκη, να την εξευτελίζουν. Και βέβαια κακό κάνει και στο ΠΑΣΟΚ, αφού για το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου η γλώσσα της Ουρανίας Μιχαλολιάκου που χρησιμοποίησε η Εύα Καϊλή είναι ξένη προς την ιστορία και την πολιτική του κουλτούρα. Γι' αυτό εξάλλου και η Χαριλάου Τρικούπη κράτησε αποστάσεις (για να το πω κομψά και να μην αναφερθώ στα όσα έλεγαν στη Χαρ. Τρικούπη) από τα λεγόμενά της.

Και μια δεύτερη συμβουλή: Αν, εν έτει 2017, επτά δεκαετίες μετά τη λήξη του εμφυλίου αρχίζει ο καθένας να λέει για το ποιός δολοφόνησε ποιόν τη δεκαετία του '40 του προηγούμενου αιώνα, είναι καλύτερα να το κλείσουμε το μαγαζί και να ξαναπάρουμε τα κονσερβοκούτια. Αυτό θέλει η απόγονος του σφαγιασθέντος παππού; Να πω εγώ για τον θείο μου, για τις φυλακές και τις εξορίες, ο άλλος για τη δολοφονία του πατέρα του από τους Χίτες, για τις αθλιότητες των ταγματασφαλιτών και να απαντήσουν οι άλλοι για τον Βελουχιώτη, για τις εκτελέσεις του ΕΛΑΣ, για τον Μελιγαλά και πάει λέγοντας; Αυτό θέλει η Εύα και όσοι άλλοι από τη ΝΔ εκστομίζουν εμφυλιοπολεμικές κορώνες; Δεν κατανοούν οι ανόητοι ότι ο διχασμός και μάλιστα με αναφορές στον εμφύλιο τον μόνον που εξυπηρετούν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού η πόλωση, και μάλιστα σε θέματα ιστορίας γραμμένης με πόνο, φρίκη και αίμα, αυξάνει τη συσπείρωσή του;

Δυστυχώς, όταν τα πολιτικά αντανακλαστικά της αντιπολιτεύσεως είναι χαμηλά είναι επόμενο να πέφτει στις παγίδες που στήνει η κυβέρνηση προκειμένου να ξεφύγει από τις τανάλιες της καθημερινότητας, που είναι ασφυκτικές γι' αυτήν. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντελήφθη εγκαίρως τη λούμπα και έστριψε το τιμόνι από τον εμφυλιοπολεμικό αντικομμουνισμό στον οποίον ορισμένοι ήθελαν να τροχιοδρομήσουν τη ΝΔ. Η Εύα, προφανώς επηρεασμένη από τον αντικομμουνιστικό οίστρο του Αδώνιδος ή επειδή κάποιοι φίλοι της την συνεβούλευσαν λάθος, δάγκωσε το εσθονικό μήλο του Κοντονή για τα εγκλήματα του ναζισμού και του σταλινισμού και τώρα στην προσπάθειά της να συγχωρεθούν οι συγγενικές και προεμφυλιακές της αμαρτίες καταφεύγει στον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ που, όπως λέει σε νέα της δήλωση "έκλεισε τον Διχασμό, τον οποίο ανοίγει σε κάθε ευκαιρία με εμφανή στόχευση ο Σύριζα". Το ΠΑΣΟΚ τον έκλεισε, ο ΣΥΡΙΖΑ τον ανοίγει και συ Εύα, ως μπούφος, τσιμπάς και γίνεσαι καταγέλαστη θα της απαντούσε κάποιος.

Και θα προσέθετε: Πως είναι δυνατόν οι "εγκληματίες κομμουνιστές" της πρώτης δήλωσης να γίνονται στη δεύτερη δήλωση "ηρωικοί αγωνιστές της Αριστεράς για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία"; Γίνεται; Δεν γίνεται. Εκτός κι αν ...άσε καλύτερα, δεν κάνω κάποιον χαρακτηρισμό γιατί μπορούν να μου πουν τίποτε για τον Ξυνίδη και τις καλτσοδέτες. Και μια τελευταία συμβουλή. Όχι μόνον προς την ερίτιμον κυρία Καϊλή, αλλά και προς κάθε πολιτικόν κοράσιον: Ορισμένες φορές είναι προτιμότερο να σε βλέπουν παρά να σε ακούνε...

Φελνίκος