"Είναι εγκληματίες, όμως, οι Anonymous; Οι γνώμες διίστανται. Όχι, είπε -δημοσίως, ρητά και κατηγορηματικά- πριν από λίγες ημέρες σε συνέδριο στην Αλεξανδρούπολη, ο πρώην επικεφαλής της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος Μανόλης Σφακιανάκης."...
Το μότο τους είναι περισσότερο...
απειλητικό από τη -μέχρι σήμερα- δράση τους: «Είμαστε ανώνυμοι, είμαστε λεγεώνα, δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε, να μας περιμένετε!». Δεν έχουν πρόσωπο, είναι όμως έτοιμοι για όλα. Κι έχουν πολλή δουλειά. Γιατί οι Ανώνυμοι Ελλάδας οι τύποι που κρύβονται πίσω από το λευκό προσωπείο-σύμβολο του ομώνυμου κινήματος διεθνώς, κάνουν υπερωρίες -χωρίς υπερβολή- από τις 23 Σεπτεμβρίου, έχοντας «ρίξει» την ιστοσελίδα ανακοίνωσης των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών αλλά και χτυπώντας το site της Τραπέζης της Ελλάδος, κατά τρόπο αμφιλεγόμενο, με την ΤτΕ να τους ειρωνεύεται ότι παραβίασαν ανοιχτές θύρες∙ τα περισσότερα από τα χακαρισμένα έγγραφα δεν είναι απόρρητα, είναι προσβάσιμα στο κοινό, από καιρό, τους είπε.
«Λάθος αντίδραση!», θα πει στο Protagon πρόσωπο που γνωρίζει καλά τη δράση των Anonymous. «Η συγκεκριμένη ομάδα αποτελείται από πιτσιρικάδες, κυρίως εφήβους αλλά και κάποιους που βρίσκονται στη μετεφηβική ηλικία, ως και 25 ετών. Αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα η συμμετοχή μεγαλύτερων. Σε αυτή την ηλικιακή γκάμα παραπέμπουν και συλλήψεις του παρελθόντος, όταν η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος είχε εντοπίσει μέλη της Greek Hacking Scene, το 2011, και του Greek Electronic Army, το 2016, που είχαν σειρά κυβερνοεπιθέσεων στο ενεργητικό τους. Στην άποψη αυτή καταλήγει και μια πιο βαθιά μελέτη των ανακοινώσεων τους. Δεν πρόκειται για ώριμα κείμενα, είναι γραμμένα με έντονο θυμικό, αλλά και θυμό απέναντι στο σύστημα, τις τράπεζες, τους πολιτικούς, την ίδια την κυβέρνηση. Το να τους προκαλείς, λοιπόν, δεν είναι και η πλέον συνετή αντίδραση. Γιατί πολύ απλά, μπορεί να γίνουν επικίνδυνοι. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος πού και πώς θα χτυπήσουν».
Οι ειδικοί συμφωνούν ότι οι πιο σοβαρές -πολλαπλές και αλλεπάλληλες- επιθέσεις των Anonymous, ήταν το 2012, όταν λίγες ημέρες πριν από την ψήφιση του δεύτερου Μνημονίου, επί Λουκά Παπαδήμου, «χτύπησαν» συνολικά επτά ιστότοπους: του έλληνα Πρωθυπουργού, της Προεδρίας της Δημοκρατίας, της Βουλής των Ελλήνων, του υπουργείου Δικαιοσύνης, της Τραπέζης της Ελλάδος, του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, της ελληνικής Αστυνομίας.
Στις εκλογές του 2012 προσπάθησαν να κάνουν ζημιά, αλλά δεν τα κατάφεραν. Και ως πραγματικοί κύριοι, απέδωσαν εύσημα στον βασικό τους αντίπαλο, τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, διατυπώνοντας προς τους αξιωματικούς τα θερμά τους συγχαρητήρια…
Γεγονός είναι, πάντως, ότι αρέσκονται στο να βρυχώνται. «Βάσεις δεδομένων είναι στα χέρια μας. Μια λάθος κίνηση και όλα θα δημοσιευθούν, θα χρησιμοποιηθούν εναντίον σας», έγραφαν τις προάλλες, εκτοξεύοντας απειλές προς την «Κυβέρνηση της Ελλάδος», τον ΕΟΠΥΥ και την Τράπεζα Πειραιώς.
Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που αρέσκονται στο να χειροκροτούν τους βρυχηθμούς τους. Στο επίσημο προφίλ τους, στο Facebook, χιλιάδες like ενθαρρύνουν τις προσπάθειες τους, ειδικά τις επιθέσεις στις τράπεζες, παροτρύνοντας τους και να τις ολοκληρώσουν: να σβήσουν μια και καλή τα «χρέη του κοσμάκη«, εξαφανίζοντας στεγαστικά και «κόκκινα» δάνεια.
Είναι εγκληματίες;
Είναι εγκληματίες, όμως, οι Anonymous; Οι γνώμες διίστανται. Όχι, είπε -δημοσίως, ρητά και κατηγορηματικά- πριν από λίγες ημέρες σε συνέδριο στην Αλεξανδρούπολη, ο πρώην επικεφαλής της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος Μανόλης Σφακιανάκης.
Δεν έχουν καν πολιτική ταυτότητα. Είναι βεβαίως εξαιρετικά ευφυείς, βλάκας και χάκερ δεν γίνεται, έτοιμοι να αξιοποιήσουν τα εργαλεία που έχουν στα χέρια τους, γλώσσες προγραμματισμού και μαθηματικά, για να αποκαταστήσουν «αδικίες». Είναι απλώς χακτιβιστές, όπως προκύπτει από το πάντρεμα των λέξεων «χάκερ» και «ακτιβιστές».
Στην ενίσχυση αυτού του ρόλου που φαίνεται να απολαμβάνουν, του ρόλου των Ρομπέν των πληκτρολογίων, οι ίδιοι κατά καιρούς λένε ότι έχουν βοηθήσει με τις γνώσεις τους τη Δίωξη στο να εντοπίσει και να συλλάβει παιδόφιλους. Ακόμη και αν είναι αληθές, όμως, δεν μπορεί να διασταυρωθεί: οι καταγγελίες που δέχεται η Δίωξη είναι ανώνυμες, πίσω από αυτές θα μπορούσαν να κρύβονται θεωρητικά και οι Anonymous.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο της Ελευθερίας Κόλλια, ΕΔΩ...
Το μότο τους είναι περισσότερο...
απειλητικό από τη -μέχρι σήμερα- δράση τους: «Είμαστε ανώνυμοι, είμαστε λεγεώνα, δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε, να μας περιμένετε!». Δεν έχουν πρόσωπο, είναι όμως έτοιμοι για όλα. Κι έχουν πολλή δουλειά. Γιατί οι Ανώνυμοι Ελλάδας οι τύποι που κρύβονται πίσω από το λευκό προσωπείο-σύμβολο του ομώνυμου κινήματος διεθνώς, κάνουν υπερωρίες -χωρίς υπερβολή- από τις 23 Σεπτεμβρίου, έχοντας «ρίξει» την ιστοσελίδα ανακοίνωσης των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών αλλά και χτυπώντας το site της Τραπέζης της Ελλάδος, κατά τρόπο αμφιλεγόμενο, με την ΤτΕ να τους ειρωνεύεται ότι παραβίασαν ανοιχτές θύρες∙ τα περισσότερα από τα χακαρισμένα έγγραφα δεν είναι απόρρητα, είναι προσβάσιμα στο κοινό, από καιρό, τους είπε.
«Λάθος αντίδραση!», θα πει στο Protagon πρόσωπο που γνωρίζει καλά τη δράση των Anonymous. «Η συγκεκριμένη ομάδα αποτελείται από πιτσιρικάδες, κυρίως εφήβους αλλά και κάποιους που βρίσκονται στη μετεφηβική ηλικία, ως και 25 ετών. Αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα η συμμετοχή μεγαλύτερων. Σε αυτή την ηλικιακή γκάμα παραπέμπουν και συλλήψεις του παρελθόντος, όταν η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος είχε εντοπίσει μέλη της Greek Hacking Scene, το 2011, και του Greek Electronic Army, το 2016, που είχαν σειρά κυβερνοεπιθέσεων στο ενεργητικό τους. Στην άποψη αυτή καταλήγει και μια πιο βαθιά μελέτη των ανακοινώσεων τους. Δεν πρόκειται για ώριμα κείμενα, είναι γραμμένα με έντονο θυμικό, αλλά και θυμό απέναντι στο σύστημα, τις τράπεζες, τους πολιτικούς, την ίδια την κυβέρνηση. Το να τους προκαλείς, λοιπόν, δεν είναι και η πλέον συνετή αντίδραση. Γιατί πολύ απλά, μπορεί να γίνουν επικίνδυνοι. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος πού και πώς θα χτυπήσουν».
Οι ειδικοί συμφωνούν ότι οι πιο σοβαρές -πολλαπλές και αλλεπάλληλες- επιθέσεις των Anonymous, ήταν το 2012, όταν λίγες ημέρες πριν από την ψήφιση του δεύτερου Μνημονίου, επί Λουκά Παπαδήμου, «χτύπησαν» συνολικά επτά ιστότοπους: του έλληνα Πρωθυπουργού, της Προεδρίας της Δημοκρατίας, της Βουλής των Ελλήνων, του υπουργείου Δικαιοσύνης, της Τραπέζης της Ελλάδος, του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, της ελληνικής Αστυνομίας.
Στις εκλογές του 2012 προσπάθησαν να κάνουν ζημιά, αλλά δεν τα κατάφεραν. Και ως πραγματικοί κύριοι, απέδωσαν εύσημα στον βασικό τους αντίπαλο, τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, διατυπώνοντας προς τους αξιωματικούς τα θερμά τους συγχαρητήρια…
Γεγονός είναι, πάντως, ότι αρέσκονται στο να βρυχώνται. «Βάσεις δεδομένων είναι στα χέρια μας. Μια λάθος κίνηση και όλα θα δημοσιευθούν, θα χρησιμοποιηθούν εναντίον σας», έγραφαν τις προάλλες, εκτοξεύοντας απειλές προς την «Κυβέρνηση της Ελλάδος», τον ΕΟΠΥΥ και την Τράπεζα Πειραιώς.
Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που αρέσκονται στο να χειροκροτούν τους βρυχηθμούς τους. Στο επίσημο προφίλ τους, στο Facebook, χιλιάδες like ενθαρρύνουν τις προσπάθειες τους, ειδικά τις επιθέσεις στις τράπεζες, παροτρύνοντας τους και να τις ολοκληρώσουν: να σβήσουν μια και καλή τα «χρέη του κοσμάκη«, εξαφανίζοντας στεγαστικά και «κόκκινα» δάνεια.
Είναι εγκληματίες;
Είναι εγκληματίες, όμως, οι Anonymous; Οι γνώμες διίστανται. Όχι, είπε -δημοσίως, ρητά και κατηγορηματικά- πριν από λίγες ημέρες σε συνέδριο στην Αλεξανδρούπολη, ο πρώην επικεφαλής της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος Μανόλης Σφακιανάκης.
Δεν έχουν καν πολιτική ταυτότητα. Είναι βεβαίως εξαιρετικά ευφυείς, βλάκας και χάκερ δεν γίνεται, έτοιμοι να αξιοποιήσουν τα εργαλεία που έχουν στα χέρια τους, γλώσσες προγραμματισμού και μαθηματικά, για να αποκαταστήσουν «αδικίες». Είναι απλώς χακτιβιστές, όπως προκύπτει από το πάντρεμα των λέξεων «χάκερ» και «ακτιβιστές».
Στην ενίσχυση αυτού του ρόλου που φαίνεται να απολαμβάνουν, του ρόλου των Ρομπέν των πληκτρολογίων, οι ίδιοι κατά καιρούς λένε ότι έχουν βοηθήσει με τις γνώσεις τους τη Δίωξη στο να εντοπίσει και να συλλάβει παιδόφιλους. Ακόμη και αν είναι αληθές, όμως, δεν μπορεί να διασταυρωθεί: οι καταγγελίες που δέχεται η Δίωξη είναι ανώνυμες, πίσω από αυτές θα μπορούσαν να κρύβονται θεωρητικά και οι Anonymous.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο της Ελευθερίας Κόλλια, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου