Συνοδινός: Τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα για την Κύπρο...

Στην πρόσφατη πετυχημένη επίσκεψη του στην Κυπριακή Δημοκρατία, ο υφυπουργός εξωτερικών της Ελλάδας Τέρενς Κουίκ, επισήμανε μπροστά...

σε μεγάλο ακροατήριο, στο οποίο περιλαμβανόταν η   πολιτική ηγεσία του νησιού πως ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας , ο ΥΠΕΞ της χώρας μας και στη συντριπτική του πλειοψηφία ο Ελληνικός λαός, στέκονται στο πλευρό του Κυπριακού λαού  και του πόθου του για τη δημιουργία-επιτέλους- ενός σύγχρονου κράτους μέλους του ΟΗΕ και της ΕΕ, απαλλαγμένου από «προστάτες» και στρατούς κατοχής. Οι παραβρισκόμενοι χειροκρότησαν θερμά όταν αναφέρθηκε το όνομα του ΄Ελληνα ΥΠΕΞ κ. Κοτζιά αναγνωρίζοντας προφανώς πως αυτός ο άνθρωπος, πολύ μελετημένος και ενημερωμένος για κάθε πτυχή του Κυπριακού, έσωσε πρόσφατα στην Ελβετία με τη σθεναρή στάση του τη χαμένη τιμή του Ελληνισμού.

Μια τιμή, που δυστυχώς ορισμένοι στην Κύπρο δεν την υπολογίζουν προκειμένου να εξασφαλίσουν πολιτικά και άλλα οφέλη. Έχω παραβρεθεί σε συνέδρια μεγάλου Κυπριακού κόμματος, όπου σημαίνοντα στελέχη του, Ευρωβουλευτές σήμερα, με σπουδές στην Ελλάδα, επικρίνουν με απίστευτη δριμύτητα την χώρα μας για τα οικονομικά και άλλα προβλήματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και αναρωτιέμαι αν ένας τ/κ πολιτικός τολμούσε να μιλήσει έτσι εναντίον της Τουρκίας, ποια θα ήταν η τύχη του; Με βεβαιότητα μπορώ να προβλέψω ότι θα αναφερόταν επιεικώς ως … «αγνοούμενος».

Παρόλα αυτά, η Αθήνα, δε σταματά να στηρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, παραβλέποντας τις τεράστιες ευθύνες τω ε/κ πολιτικών, από το 1960 ως και σήμερα. Ευθύνες που απορρέουν από μιαν άκρατη επιπολαιότητα, μιαν άκρατη εγωπάθεια, μια πολιτική που περιόριζε τους τ/κ σε ρόλο δεύτερων πολιτών. Δε μπορεί να ξεχάσει κανείς τα όσα προειδοποιούσε ο τότε τ/κ αντιπρόεδρος Κιουτσούκ στον Μακάριο: «Μακαριότατε με την πολιτική και τη στάση σας, θα μας φέρετε την Τουρκία στην Κύπρο», έλεγε. Και έτσι έγινε. Ο Μακάριος δήλωνε δημόσια πως « Ελληνική παραλάβαμε την Κύπρο και Ελληνική θα την παραδώσουμε», ενώ την ίδια ώρα η ΄Αγκυρα ετοίμαζε τα σχέδια για τη δυναμική επέμβαση της στο νησί. Δύο φορές πριν από το 1974 η Τουρκία υποχώρησε τη τελευταία στιγμή από το να επέμβει στρατιωτικά στην Κύπρο, λόγω της σκληρής παρέμβασης των ΗΠΑ. Αλλά το 1974 η ηλιθιότητα του Ιωαννίδη και η ματαιοδοξία της Κυπριακής ηγεσίας, οδήγησαν στη μεγάλη καταστροφή, συνοδευμένη από τις ευλογίες του μισέλληνα Κίσσινγκερ. Το παιγνίδι είχε χαθεί…

Σήμερα λοιπόν, η Ελλάδα τι μπορεί να κάνει για την Κύπρο; Να συνεχίσει-πιστεύουμε- να πολιτεύεται με τον ίδιο σώφρονα τρόπο, να κλείνει τα αυτιά στις ανθελληνικές κραυγές που κατά καιρούς ακούγονται στην Λευκωσία (πρωταγωνιστές στελέχη των μεγάλων κομμάτων), η ηγεσία της να ενημερώνεται όσο καλύτερα γίνεται από την Ελληνική πρεσβεία και την ΕΛΔΥΚ για τα Κυπριακά δρώμενα, ενώ να προσπαθεί να λογικέψει τους ε/κ πολιτικούς, που ακόμα και σήμερα θεωρούν πως μπορούν να παίζουν διπλό παιγνίδι με ΗΠΑ και Ρωσία.

Η Κύπρος με τον Αναστασιάδη πρόεδρο έλεγε πως θα προσπαθούσε να ενταχθεί σε έναν σχεδιασμό του ΝΑΤΟ. Φρούδες κουβέντες. Πέντε χρόνια τώρα δεν έχει ακουστεί λέξη για τον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη. Γιατί άραγε; Στο νησί λειτουργούν ως κράτος μέσα σε κράτος οι Βρετανικές βάσεις, που δε δίνουν λογαριασμό σε κανέναν, ενώ εξυπηρετούν παράλληλα τις στρατιωτικές ανάγκες των ΗΠΑ και της Γαλλίας. Η Ρωσία έχει κάθε λόγο και συμφέρον να σαμποτάρει κάθε προσπάθεια της Κυπριακής Δημοκρατίας να στραφεί ακόμα περισσότερο προς Δυσμάς. Η Μόσχα, πονηρά απλώνει τα πλοκάμια της μέσα στην κοινωνία των ε/κ ( ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί, εφημερίδες, περιοδικά, επιχειρήσεις, ξενοδοχεία, πολιτιστικά Κέντρα και τώρα εκκολαπτόμενο Πανεπιστήμιο), γεγονός, που υποχρεώνει την Ελλάδα να δραστηριοποιηθεί ακόμα περισσότερο στην Κυπριακή Δημοκρατία ενισχύοντας κάθε τι το Ελληνικό. Και πάνω από όλα. Πρέπει να σταματήσει η Ελλάδα να βάζει εμπόδια στη λειτουργία των ε/κ ιδιωτικών Πανεπιστημίων. Η Ελλάδα θα χάσει το παιγνίδι αν συνεχίσει να πολιτεύεται με στενοκεφαλιά, την ίδια που εφαρμόζει και στην Παιδεία της , απαγορεύοντας για παράδειγμα τη λειτουργία ιδιωτικών Πανεπιστημίων, κάτι που δε συμβαίνει πλέον πουθενά στον κόσμο, πλην ίσως στις Ρωσία και Κίνα.

Ο κόσμος αλλάζει ραγδαία και οι Ελλάδα και Κύπρος πρέπει να ανοίξουν τα μάτια τους πριν είναι αργά...


Γιάννης Συνοδινός, ysterografa.gr