Η εκλογή Τραμπ μπέρδεψε ολόκληρη την Ευρώπη, ειδικά το Βερολίνο. Οι...
Γερμανοί πολιτικοί δεν ήξεραν πώς να ερμηνεύσουν την εχθρική στάση του απέναντι στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, αλλά και τον προφανή – και πρωτοφανή – εναγκαλισμό του με τη Ρωσία.
Στο Βερολίνο άρχισε να γίνεται σαφές ότι οι εποχές που η Γερμανία μπορούσε να βασίζεται στις ΗΠΑ για την άμυνά της είχαν παρέλθει και πρέπει να αρχίσει να φροντίζει η ίδια για τον εαυτό της. Αυτοί οι φόβοι έδωσαν ζωή σε μια παλαιότερη ιδέα: μια ευρωπαϊκή πυρηνική δύναμη αποτροπής! Ζήτημα που γίνεται μείζονος σημασίας, ειδικά από τη στιγμή που το θερμόμετρο ανεβαίνει επικίνδυνα μεταξύ ΗΠΑ - Β. Κορέας.
Μόλις λίγες μέρες μετά την εκλογή Τραμπ ο Ρόντριχ Κίζεβετερ, ανώτερο στέλεχος του CDU της Άνγκελα Μέρκελ, δήλωσε πως, αν οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν πια να προσφέρουν πυρηνική ασπίδα, η Γαλλία και η Βρετανία θα πρέπει να ενώσουν τα πυρηνικά τους οπλοστάσια για την Ευρώπη με χρηματοδότηση από έναν κοινό στρατιωτικό προϋπολογισμό της Ε.Ε.
Όμως η επικείμενη έξοδος της Βρετανίας από την Ε.Ε. κινητοποίησε πολλούς στο Βερολίνο να προτείνουν ένα γερμανικό πυρηνικό οπλοστάσιο αποτροπής, που συν τοις άλλοις θα απομάκρυνε τις αμφιβολίες για τις εγγυήσεις της Αμερικής, όπως έγραψε και η «Frankfurter Allgemeine Zeitung».
ΗΠΑ - Β. Κορέα
Στην κόντρα ΗΠΑ - Β. Κορέας το Βερολίνο, αν και ιδιαίτερα ανήσυχο, κρατάει μετριοπαθή στάση. Το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, χαρακτηρίζοντας την κατάσταση «αληθινά σοβαρή», κάλεσε τους Βορειοκορεάτες και τους Αμερικανούς να επιδείξουν «αυτοσυγκράτηση» μετά «την κλιμάκωση στις δηλώσεις» ανάμεσα στον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και την Πιονγιάνγκ, που αλληλοαπειλήθηκαν με στρατιωτικά αντίποινα: «Η στρατιωτική οδός δεν μπορεί να είναι λύση».
Η Μέρκελ τόνισε ότι «η Γερμανία θα εμπλακεί εντατικά σε οποιαδήποτε πιθανή μη στρατιωτική λύση, αλλά πιστεύω ότι μία κλιμάκωση της ρητορικής είναι η λάθος απάντηση», ενώ ο Γκάμπριελ δήλωσε ότι φοβάται πως «στον Α’ Παγκόσμιο βαδίσαμε ως υπνοβάτες σε έναν πόλεμο, αλλά αυτή τη φορά ο πόλεμος δεν αποκλείεται να διεξαχθεί ακόμη και με πυρηνικά όπλα».
Η βαριά «σκιά»
Τον Απρίλιο, πάντως, ο δρ. Μαξιμίλιαν Τερχάλε, Γερμανός ειδικός στα θέματα διεθνών σχέσεων, έγραψε στο «Foreign Affairs»: «Η Γερμανία χρειάζεται πυρηνικά όπλα».
Υπάρχει, όμως, μια μεγάλη «σκιά» από το παρελθόν. Την τελευταία δεκαετία, ειδικά, η Ευρώπη αντιμετώπισε σειρά κρίσεων σε διάφορα επίπεδα (Κριμαία, Ουκρανία). Κάθε φορά η Γερμανία, ως η μεγαλύτερη χώρα της Ε.Ε., ηγήθηκε της αντιμετώπισης των προβλημάτων. Όμως, κάθε φορά που η Γερμανία βγαίνει μπροστά κι αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο, οι γειτονικές της χώρες αρχίζουν να ανησυχούν. Όχι αδικαιολόγητα, όπως έχει αποδείξει η Ιστορία.
Αυτού του είδους οι φόβοι χρονολογούνται από τη δημιουργία του σύγχρονου γερμανικού κράτους το 1871. Από τότε και μέχρι τον γερμανικό διαχωρισμό μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η υπόλοιπη Ευρώπη αντιμετώπιζε το λεγόμενο «γερμανικό δίλημμα». Το μέγεθος της Γερμανίας σήμαινε ότι καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν θα μπορούσε να ξεπεράσει την οικονομική ή στρατιωτική της ισχύ.
Όμως, από την άλλη η Γερμανία δεν ήταν αρκετά ισχυρή για να κυριαρχήσει στην Ευρώπη μόνη της. Μέρος του προβλήματος δημιουργείται από τη γεωγραφική θέση της στο κέντρο της Ευρώπης, όπου περιβαλλόταν από πιθανές εχθρικές συμμαχίες χωρών. Η Γερμανία, διαχρονικά, αντιδρούσε στις εξωτερικές απειλές με έναν συγκεκριμένο τρόπο που οι ιστορικοί ονομάζουν Sonderweg (ιδιαίτερος δρόμος).
Ο όρος περιγράφει ουσιαστικά κάθε ιστορική προσπάθεια της Γερμανίας για απολυταρχική διακυβέρνηση, αλλά και απόπειρες επιβολής αυτής της διακυβέρνησης στην υπόλοιπη Ευρώπη. Κάθε φορά που επιχειρούσε να επιβάλει την κυριαρχία της στην υπόλοιπη Ευρώπη ή και στον κόσμο, το αποτέλεσμα ήταν πόλεμοι που αιματοκύλησαν ολόκληρη την ήπειρο – κι όχι μόνο...
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου