άντε να προλάβεις να φυλαχτείς. Κάπως έτσι θα το ’παθα κι εγώ. Πώς αλλιώς να εξηγήσεις το γεγονός ότι, ω ναι, πράγματι... ήρθε η στιγμή να σταθώ στο πλευρό της Αντζυς Σαμίου (!) και αντιδιαμετρικά απέναντι από τον Αρκά (!).
(Οτι πήρα 2 κιλά στις διακοπές, πιο εύκολο θα ήταν να το παραδεχτώ.) Μα βλέπεις, έτσι τά ’φερε η κατάρα και τώρα που το εξομολογήθηκα, καθόλου καλύτερα δεν αισθάνομαι... Εξηγούμαι: ένεκα που κατακαίγεται η χώρα, κάτι που είναι καλοκαίρι και άλλες ειδήσεις δεν υπάρχουν, τέλειωσε και το Survivor, πήρε και drone ο ΣΚΑΪ (και μας το μοστράριζε μια ολάκερη μέρα πάνω από τις φωτιές), βγήκε κάθε καρυδιάς καρύδι να πει τη γνώμη του (μέχρι και ο Τζήμερος νεκραναστήθηκε, να μας ενημερώσει πως η σωτηρία θα επέλθει αν ιδιωτικοποιήσουμε τα δάση). Διότι, αν δεν ξεσπαθώσει ο Ελλην όταν του καίγεται το δάσος που τόσο προστατεύει και σέβεται, όταν του πεθαίνουν τα ζώα που τόσο αγαπά και υπολήπτεται (και ποτέ, ποτέ, ποτέ δεν παρατάει στις διακοπές του και ποτέ, ποτέ, ποτέ δεν σκοτώνει εκτός κυνηγετικής περιόδου), όταν του βρομίζεται ο αέρας, που ποτέ ο ίδιος δεν βρομίζει, πότε θα ξεσπαθώσει;
Ξεκινώ με Αντζυ. Διαβάζω: «Μ’ ένα ασύλληπτο post στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook αποφάσισε να “γιορτάσει” την κοίμηση της Θεοτόκου η λαϊκή αοιδός Αντζυ Σαμίου: “Απραγη κι η Παναγία [...] δε λέει να βάλει το χεράκι της να σβήσουν οι φωτιές”, έγραψε χωρίς ίχνος ντροπής και σεβασμού, ξεσηκώνοντας κύματα οργής στο πρόσωπό της».
Από πού ν’ αρχίσω; Από την αναγνώριση των ταχύτατων αντανακλαστικών του συντάκτη του κειμένου που κατάλαβε αμέσως το σπουδαίον της είδησης και την κατέγραψε; Ή μήπως από την υψηλή συγγραφική δεινότητα της καταγραφής αυτής καθ' αυτής; «Ασύλληπτο post», «χωρίς ίχνος ντροπής», «ξεσηκώνοντας κύματα οργής»! Τα διαβάζεις και λες, δεν μπορεί, συνέβη το ανομολόγητο (βγήκε ο Κυριάκος πρωθυπουργός!). Για να καταλάβεις, ότι απλά πρόκειται για έναν άνθρωπο, που τι είπε; «Βοήθα Παναγιά μου». Αυτό ουσιαστικά είπε και πέσαν να τη φάνε. Κάτι, δηλαδή, που λέμε οι πάντες: θρήσκοι και άθεοι, νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες, πιστεύσαντες και απογοητευμένοι.
... Κι όμως, έγινε μέγα θέμα. Στο «Πρώτο Θέμα», φυσικά. Εκεί, που τους τελευταίους μήνες δουλεύει ο Αρκάς.
Το τελευταίο σκίτσο του ήταν για τις πυρκαγιές. Απ' όλο αυτό τον χαμό που γίνεται, ο Αρκάς θέλησε να σχολιάσει το εξής: «[...] όπως δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, όχι μόνο δεν απουσιάζει η πολιτική ηγεσία, αλλά η έκταση της καταστροφής δείχνει ότι την έκταση της καταστροφής τη συντονίζει ο ίδιος ο πρωθυπουργός».
Δεν θα σχολιάσω το ανύπαρκτο του αστείου (ωστόσο, όποιος γέλασε, κερδίζει πυροσβεστήρα για το αυθαίρετό του – μόνο στον Κάλαμο είναι 300). Θα πω μόνο πως, απ' ό,τι όλα δείχνουν, χρήμα και χιούμορ δεν συμβαδίζουν. Ούτε καν εν γαία που πυρί μιχθήτω.
Οταν ο Αρκάς έπιασε «δουλειά» στο «Πρώτο Θέμα», δεν ήταν διόλου λίγοι όσοι σχολίασαν αρνητικά αυτή του την απόφαση. Ο ίδιος τότε είχε απαντήσει (σε τρίτο ενικό!) ότι: «Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι όσοι διαβάζουν, κοινοποιούν, και χρησιμοποιούν με κάθε τρόπο τα σκίτσα του Αρκά ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ, του κάνουν κριτική για το έντυπο από το οποίο βγάζει τα προς το ζην!» Αλήθεια, από πότε το αν θα σκεφτείς και εκφραστείς κριτικά συνδέεται με τη χρηματική απολαβή;
Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή και για ν' αλλάξει ο άνθρωπος θέλει χρόνο πολύ – τόσο «όσο χρειάζεται να σκοτώσεις έναν γάιδαρο με γινωμένα σύκα». Ενας άλλος σκιτσογράφος, συνάδελφος του εν λόγω, το έγραψε αυτό. Ουντερζό τον λένε (βλέπε «Αστερίξ στην Κορσική»). Φαίνεται, όμως, πως δεν είχε λάβει υπόψη του το «καυτό» χρήμα. Που τελικά σκοτώνει πιο γρήγορα... και από τη σκιά του...
Νόρα Ράλλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου