Αντα Ψαρρά
Στο υπό κατασκευή ελληνικό λεξικό των ταγών της ενημέρωσης και των πολιτικών της μεγάλης δεξιάς παράταξης κάποιες έννοιες απόκτησαν νέες ερμηνείες αποκλειστικά και μόνο με το ποιος τις εκφωνεί...
Διχασμός: Χαρακτηριστικό το παράδειγμα στο διάλογο για ένα ιστορικό θέμα τόσο σημαντικό όσο ο ναζισμός και το ολοκαύτωμα με αφορμή την προσπάθεια ισοπεδωτικών εξισώσεων. Όποιος υπερασπίζεται την άποψη ότι η αναθεώρηση της ιστορίας γίνεται για να ξεπλυθεί «η σπορά των ηττημένων», διχάζει την ελληνική κοινωνία. Όποιος όμως θέλει να ξαναγράψει τη δική του ή ακόμα και την ιστορία των άλλων τότε αυτός ενώνει την κοινωνία.
Πολυφωνία: Όταν ακούγεται δυνατά μία άλλη άποψη στην ενημέρωση χαρακτηρίζεται αυτομάτως εμφυλιοπολεμική και προπαγανδιστική. Όταν όμως από το πρωί ως το βράδυ στην πλειονότητα των ΜΜΕ -ειδικά τώρα- δεν έχει αφεθεί χωρίς το φόβο της απόλυσης ούτε μία αντίθετη δημοσιογραφική φωνή έστω για δείγμα, αυτό αποτελεί στοιχείο έγκυρης ενημέρωσης
Ολοκληρωτισμός: Όταν κλείνει η δημόσια τηλεόραση σε μία νύχτα ή απολύονται όλοι όσοι έχουν διαφορετικές απόψεις από ραδιόφωνα και κανάλια, αυτό ονομάζεται εξυγίανση. Όταν ο Μαδούρο κλείνει ιδιωτικά κανάλια αυτό ονομάζεται και σωστά ολοκληρωτισμός. Όταν η δημόσια τηλεόραση επαναλειτουργεί με όλα της τα αρνητικά και τα θετικά αυτό ονομάζεται προπαγάνδα. Οταν ένας μιντιάρχης συγκεντρώνει στα χέρια του τα περισσότερα ΜΜΕ ακόμα και τη διανομή των εφημερίδων αυτό ονομάζεται ελεύθερη δημοσιογραφία.
Ελευθερία: «Η ελευθερία είναι η υψηλότερη αξία» αρκεί βέβαια να μην στηρίζεται στην αξία αυτή ένας τυχαίος υπουργός που δεν θέλει να συμμετάσχει σε μία αντιδραστική σύναξη. Η ελευθερία είναι η υψηλότερη αξία αρκεί να υπάρχουν τα σκάφη της frontex για να στέλνουν τους μετανάστες σιδεροδέσμιους πίσω στην πείνα και στον πόλεμο.
Εθνική συμφιλίωση: Συμφιλίωση είναι να συνεργάζεται ή δεξιά με την αριστερά για να κλείσει μέσα τον Ανδρέα Παπανδρέου. Συμφιλίωση είναι να νομιμοποιεί ο απών και άπρακτος επί χούντας Καραμανλής εκείνους που αντιστάθηκαν και πλήρωσαν με αίμα την αφοσίωσή τους στις αξίες της δημοκρατίας.
Λαικισμός: Όταν πληροφορούνται οι πολίτες μέσα από τις εξεταστικές επιτροπές ότι μαζί με την οικονομική κρίση τους γονάτισε η διαπλοκή και η διαφθορά αυτό ονομάζεται λαϊκισμός. Όταν κάθε δύο μέρες ανακοινώνονται ανυπόστατα στοιχεία που πανικοβάλλουν άδικα τον πολίτη στο ευαίσθητο θέμα της υγείας αυτό ονομάζεται σοβαρή πολιτική. Όταν λοιδορήθηκαν υπουργοί και πρωθυπουργοί για την απουσία τους από τις μεγάλες πυρκαγιές των τελευταίων δεκαετιών αυτό ήταν λαϊκισμός. Όταν ασχολείται ολόκληρο το μιντιακό σύστημα για το που είχε πάει λίγες μέρες για διακοπές ο Αλέξης Τσίπρας όταν στη διάρκειά τους κάηκε κομμάτι της ανατολικής Αττικής αυτό ονομάζεται υπεύθυνη στάση. Όταν επισκέπτεται τα καμένα ο πρωθυπουργός είναι λαϊκισμός. Όταν τα επισκέπτεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο ηγέτης στο πλευρό των χειμαζόμενων πολιτών.
Ηθική αυτουργία: Όταν υπογραμμίζεται ότι πολλά ΜΜΕ υποδαυλίζουν τη μισαλλοδοξία και μετά κάποιοι ανόητοι αποφασίζουν να αντιδράσουν με μπογιές και σπασίματα τότε έχουμε καραμπινάτη περίπτωση ηθικής αυτουργίας. Όταν ο Υπουργός παιδείας διατυπώνει τις απόψεις του και δέχεται απειλητικά για τη ζωή του μηνύματα αυτό θεωρείται... λογική συνέπεια. Όταν γράφεται στη φυλλάδα του Αναστασιάδη ότι στέλεχος του Υπουργείου πετάει θρησκευτικές εικόνες στα σκουπίδια πώς θα ονομαστεί άραγε αυτή η «καθοδήγηση» της πράξης στην οποία μπορεί μετά να προχωρήσει ένας ανεγκέφαλος;
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου