Το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, σύμφωνα με την Κομισιόν, το Βερολίνο και ορισμένα μεγάλα διεθνή δίκτυα ενημέρωσης λειτουργεί άψογα μόνο όταν βγάζει τα μνημόνια συνταγματικά, δεν...
διαπιστώνει κάτι παράνομο στο πραξικοπηματικό κλείσιμο της ΕΡΤ, προστατεύει τους εργοδότες, καταργεί δικαιώματα των εργαζομένων και καλύπτει τις ατασθαλίες των ξένων επενδυτών.
Είναι όμως προβληματικό όταν παραπέμπει σε δίκη τους εμπειρογνώμονες του ΤΑΙΠΕΔ και καταδικάζει, έστω με αναστολή, τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ.
Περίεργη όντως αντίληψη για το τι είναι κράτος δικαίου.
Στην πρώτη περίπτωση οι δικαστές που εξέτασαν τις επίμαχες υποθέσεις ήταν ανεξάρτητοι, αμερόληπτοι και αποφάσισαν με μοναδικό κριτήριο το εθνικό συμφέρον (άλλη μια ταλαιπωρημένη έννοια), ενώ στη δεύτερη είναι ύποπτοι για συνεργασία με την εκτελεστική εξουσία.
Και στην υπόθεση των εμπειρογνωμόνων του ΤΑΙΠΕΔ και στην υπόθεση Γεωργίου οι θεσμοί δεν κράτησαν ούτε τα προσχήματα. Απαίτησαν με κυνικό τρόπο την οριστική εκκαθάριση, προς όφελος φυσικά των εκλεκτών τους, διαφορετικά η Ελλάδα θα αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα.
Ο υπουργός Οικονομικών της Ισπανίας και ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Ντομπρόβσκις, ζήτησαν με ιταμό ύφος από την ελληνική κυβέρνηση να απαλλάξει τους τρεις εμπειρογνώμονες του ΤΑΙΠΕΔ από τις κατηγορίες, αν θέλει να εισπράξει τη δόση με το κλείσιμο της αξιολόγησης. Εκβιασμός πρώτου μεγέθους.
Με τον Γεωργίου τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Ο πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ σύμφωνα με τους Financial Times διώκεται γιατί είναι μέλος «μιας μισητής διεθνούς τεχνοκρατικής ομάδας και αποτελεί το βολικό αποδιοπομπαίο τράγο για τις αποτυχίες της πολιτικής τάξης της Ελλάδας» και η περιπέτειά του μπορεί να εκληφθεί ως μια απόπειρα ξεπλύματος της κυβέρνησης Καραμανλή από την κυβέρνηση Τσίπρα.
Δηλαδή, σύμφωνα με την εφημερίδα (μαζί με την Wall Street Journal είναι το ευαγγέλιο των απανταχού νεοφιλελεύθερων), η κυβέρνηση υποχρέωσε τους δικαστές να κυνηγήσουν τον Γεωργίου για να κάνει το χατίρι στον Κώστα Καραμανλή, με τον οποίο η σχέση της είναι αρμονική και τον χρησιμοποιεί για να πλήξει τον σημερινό αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας.
Υπάρχει πολιτικό παρασκήνιο; Μπορεί. Δεν το ξέρω. Γνωστό είναι όμως ότι η καραμανλική πτέρυγα της Ν.Δ. προσπαθεί εδώ και καιρό να αποδείξει ότι τα στοιχεία που εξέδωσε η ΕΛΣΤΑΤ για το έλλειμμα και με βάση αυτά η χώρα μπήκε στα μνημόνια ήταν χαλκευμένα.
Γνωστό είναι επίσης ότι στο ΠΑΣΟΚ πιστεύουν ότι είναι σε εξέλιξη μια επιχείρηση η οποία έχει στόχο να βγάλει καθαρό τον Καραμανλή -ο βασικός κατά την κρίση τους υπεύθυνος για τη χρεοκοπία- και ότι ο Τσίπρας είναι συνεργός.
Ωστόσο, πέρα από τις προθέσεις και τα σχέδια των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα, εκείνο που έχει σημασία είναι ότι οι δανειστές αντιμετωπίζουν τη χώρα ως προτεκτοράτο. Κι αυτό δεν φαίνεται να ενοχλεί τις ηγεσίες...
Τάσος Παππάς
διαπιστώνει κάτι παράνομο στο πραξικοπηματικό κλείσιμο της ΕΡΤ, προστατεύει τους εργοδότες, καταργεί δικαιώματα των εργαζομένων και καλύπτει τις ατασθαλίες των ξένων επενδυτών.
Είναι όμως προβληματικό όταν παραπέμπει σε δίκη τους εμπειρογνώμονες του ΤΑΙΠΕΔ και καταδικάζει, έστω με αναστολή, τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ.
Περίεργη όντως αντίληψη για το τι είναι κράτος δικαίου.
Στην πρώτη περίπτωση οι δικαστές που εξέτασαν τις επίμαχες υποθέσεις ήταν ανεξάρτητοι, αμερόληπτοι και αποφάσισαν με μοναδικό κριτήριο το εθνικό συμφέρον (άλλη μια ταλαιπωρημένη έννοια), ενώ στη δεύτερη είναι ύποπτοι για συνεργασία με την εκτελεστική εξουσία.
Και στην υπόθεση των εμπειρογνωμόνων του ΤΑΙΠΕΔ και στην υπόθεση Γεωργίου οι θεσμοί δεν κράτησαν ούτε τα προσχήματα. Απαίτησαν με κυνικό τρόπο την οριστική εκκαθάριση, προς όφελος φυσικά των εκλεκτών τους, διαφορετικά η Ελλάδα θα αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα.
Ο υπουργός Οικονομικών της Ισπανίας και ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Ντομπρόβσκις, ζήτησαν με ιταμό ύφος από την ελληνική κυβέρνηση να απαλλάξει τους τρεις εμπειρογνώμονες του ΤΑΙΠΕΔ από τις κατηγορίες, αν θέλει να εισπράξει τη δόση με το κλείσιμο της αξιολόγησης. Εκβιασμός πρώτου μεγέθους.
Με τον Γεωργίου τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Ο πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ σύμφωνα με τους Financial Times διώκεται γιατί είναι μέλος «μιας μισητής διεθνούς τεχνοκρατικής ομάδας και αποτελεί το βολικό αποδιοπομπαίο τράγο για τις αποτυχίες της πολιτικής τάξης της Ελλάδας» και η περιπέτειά του μπορεί να εκληφθεί ως μια απόπειρα ξεπλύματος της κυβέρνησης Καραμανλή από την κυβέρνηση Τσίπρα.
Δηλαδή, σύμφωνα με την εφημερίδα (μαζί με την Wall Street Journal είναι το ευαγγέλιο των απανταχού νεοφιλελεύθερων), η κυβέρνηση υποχρέωσε τους δικαστές να κυνηγήσουν τον Γεωργίου για να κάνει το χατίρι στον Κώστα Καραμανλή, με τον οποίο η σχέση της είναι αρμονική και τον χρησιμοποιεί για να πλήξει τον σημερινό αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας.
Υπάρχει πολιτικό παρασκήνιο; Μπορεί. Δεν το ξέρω. Γνωστό είναι όμως ότι η καραμανλική πτέρυγα της Ν.Δ. προσπαθεί εδώ και καιρό να αποδείξει ότι τα στοιχεία που εξέδωσε η ΕΛΣΤΑΤ για το έλλειμμα και με βάση αυτά η χώρα μπήκε στα μνημόνια ήταν χαλκευμένα.
Γνωστό είναι επίσης ότι στο ΠΑΣΟΚ πιστεύουν ότι είναι σε εξέλιξη μια επιχείρηση η οποία έχει στόχο να βγάλει καθαρό τον Καραμανλή -ο βασικός κατά την κρίση τους υπεύθυνος για τη χρεοκοπία- και ότι ο Τσίπρας είναι συνεργός.
Ωστόσο, πέρα από τις προθέσεις και τα σχέδια των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα, εκείνο που έχει σημασία είναι ότι οι δανειστές αντιμετωπίζουν τη χώρα ως προτεκτοράτο. Κι αυτό δεν φαίνεται να ενοχλεί τις ηγεσίες...
Τάσος Παππάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου