«Δεν πέρασε πουθενά!», η εκπληκτική ανάρτηση ιερέα από την Κρήτη...Περήφανος για το γιο του, μολονότι δεν κατάφερε να εισαχθεί σε κάποια σχολή της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, δηλώνει ο...
πατέρας Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος από τον Πύργο Μονοφατσίου.
Όπως εξηγεί ο ίδιος με ανάρτηση του στο Facebook, ο τρίτος γιος του, Αλέξανδρος, δεν πέρασε στις Πανελλαδικές, ωστόσο αυτό δεν έχει καμία σημασία για τον ίδιο, που τον καμαρώνει ανεξάρτητα από τις επιδόσεις του.
Όπως χαρακτηριστικά τονίζει, «δεν είμαι περήφανος μόνο στις επιτυχίες σου, μα και στις φαινομενικές ήττες σου, γιατί αγαπώ αυτό που είσαι και όχι εκείνο που ήθελε ο εγωισμός μου να είσαι».
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο ιερέας έχει σπουδάσει στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έχει περίπου 19.000 ακόλουθους στο Facebook, ενώ ο αριθμός αυτός, ιδιαίτερα μετά την ανάρτησή του, συνεχώς αυξάνεται!
Αναλυτικά, στην ανάρτησή του αναφέρει:
Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε καλύτερα…
Σήμερα βγήκαν τα αποτελέσματα των Πανελληνίων εξετάσεων 2017. Συγχαρητήρια στον τρίτο γιό μου τον Αλέξανδρο!!! Δεν πέρασε Πουθενά!!! Μπράβο που "απέτυχε". Μια χαρά. Κι αν πετύχαινε πάλι μπράβο θα του έλεγα γιατί ήθελε πολύ την σχολή της Πληροφορικής. Αλλά και τώρα που δεν τα κατάφερε, είναι όλα όμορφα. Και είμαι το ιδιο περήφανος γι αυτόν, και στην επιτυχία μα ιδιαιτέρως στην αποτυχία του.
Οι μεγάλες στιγμές στην ζωή μας συγγενεύουν με μεγάλες ατυχίες και αποτυχίες. Όταν μικρέ μια μέρα θα κοιτάξεις πίσω την ζωή σου, και πλέον θα έχεις ώριμα μάτια θα δεις οτι τα λάθη, οι ήττες και οι αποτυχίες, σε προχώρησαν μπροστά και σε ώθησαν για κάτι άλλο που ήξερε ο Θεός μα εσύ τότε ούτε καν φανταζόσουν. Ο Steve Jobs είχε πει σε αποφοίτους, «Δεν υπάρχει αυτό που αποκαλούμε αποτυχία - αποτυχία είναι απλά η ζωή που προσπαθεί να μας αλλάξει κατεύθυνση…». Εγω θα πρόσθετα ο Θεός που ανοίγει άλλους παράδοξους δρόμους. Και η αγαπημένη πονεμένη και «αποτυχημένη» Σαρλότ Ράμπλινγκ, μας φωνάζει μέσα από την δοξασμένη και πληγωμένη της ζωή, «οτι είμαστε εδώ το οφείλουμε σ΄αυτές τις στιγμές που μας δυσκόλεψαν. Αυτές οι στιγμές είναι η προίκα της ζωή μας...»
Γι αυτό θέλω να σου πω ότι δεν είμαι περήφανος μόνο στις επιτυχίες σου μα και στις φαινομενικές ήττες σου, γιατί αγαπώ αυτό που είσαι και οχι εκείνο που ήθελε ο εγωισμός μου να είσαι. Και γιατί αγαπώ εσένα, με όλα τα σημάδια της διαδρομής σου, που πίστεψε με δεν κρίθηκε σήμερα, απλά σήμερα ξεκίνησε. Και να σου πω και κάτι; Ποτέ δεν θα σε χρησιμοποιούσα για να νιώσω εγω "επιτυχημένος". Δεκανίκι του δικό μου κενού δεν θα γινόσουν ποτέ. Σε αγαπώ γι αυτό που είσαι!!!
Να θυμάσαι μικρέ, οτι στα λάθη μας μαθαίνουμε, και οτι για να φτάσεις στον παράδεισο θα χρειαστεί να περάσεις πολλές φορές από την κόλαση. Καλό ταξίδι ζωης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου