θηριώδεις κατασκευές και τις ερμηνευτικές απλουστεύσεις.
Ας το επιχειρήσουμε:
Ο Ναζισμός στηρίχθηκε, μεταξύ άλλων, στην ανατριχιαστική θέση περί υπεροχής της αρίας φυλής, την οποία και υποστήριξε εμπράκτως. Ολοκαύτωμα και ευγονική. Υπάρχει έστω και μία ένδειξη για ανάλογη στάση και συμπεριφορά του «Υπαρκτού Σοσιαλισμού» ή κάποια επεξεργασία των θεωρητικών του Μαρξισμού-Λενινισμού;
Οι σημερινοί νεοναζί υπάρχουν αμετανόητα αντισημίτες, καταφανώς εχθρικοί προς μετανάστες, πρόσφυγες και μειονότητες, ενώ δεν κρύβουν την δυσανεξία τους προς τον κοινοβουλευτισμό. Ανιχνεύεται κάτι ανάλογο στα υπαρκτά κομμουνιστικά κόμματα της σήμερον; Ως και τα εξόχως δογματικά εξ αυτών ομνύουν στην κοινοβουλευτική δημοκρατία και συμπεριφέρονται απολύτως θεσμικά.
Το Σύμφωνο μη Επίθεσης μεταξύ ΕΣΣΔ και Ναζιστικής Γερμανίας (23.8.1939 ), γνωστό ως Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ, είναι υπαρκτό. Κυνικά ο Στάλιν μοιράστηκε την Πολωνία με τον Χίτλερ, ενώ ταυτόχρονα εξασφάλισε τον έλεγχο στις χώρες της Βαλτικής. Με το Σύμφωνο αυτό η ΕΣΣΔ διασφάλισε τουλάχιστον προσωρινά την αποφυγή πολεμικής εμπλοκής με την ναζιστική Γερμανία.
Όμως υπάρχει και ένα άλλο Σύμφωνο. Μεταξύ του Χίτλερ και των Δυτικών! Συγκεκριμένα, είχαν προηγηθεί οι προσπάθειες του Στάλιν να πείσει τους Δυτικούς να συστρατευθούν, ώστε να αντιμετωπιστεί η ναζιστική απειλή. Όμως τότε οι Ευρωπαίοι ακολουθούσαν πολιτική κατευνασμού έναντι του Χίτλερ, ευελπιστώντας ότι θα στραφεί πρωτίστως εναντίον της ΕΣΣΔ. Αποτέλεσμα της κατευναστικής αυτής πολιτικής ήταν το Σύμφωνο του Μονάχου (30.9.1938) μεταξύ Γερμανίας, Ιταλίας, Μεγάλης Βρετανίας και Γαλλίας. Με βάση το Σύμφωνο αυτό παραδόθηκε στον Χίτλερ η Τσεχοσλοβακία.
Η σταλινική θηριωδία είναι υπαρκτή, προϊόν εγγενούς αυταρχισμού και αντιδημοκρατικής νοοτροπίας, που δεν επέτρεπε ελεύθερες εκλογές και δεν ανεχόταν το ελευθέρως εκφράζεσθαι. Εφ ω και ουκ ολίγα Κ.Κ. της Δύσης διαχώρισαν βαθμηδόν την θέση τους και κατήγγειλαν ευθέως τα δυναστικά καθεστώτα του «Υπαρκτού». Έτσι γεννήθηκε ο Ευρωκομμουνισμός και βλάστησαν ποικίλες εκδοχές της Αριστεράς.
Στις 2 Απριλίου 2009, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε Ψήφισμα το οποίο ταυτίζει ναζισμό και σταλινισμό. Τότε οι ευρωβουλευτές της ΝΔ είχαν απόσχει από την ψηφοφορία, ενώ οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ το είχαν καταψηφίσει. Σήμερα οι κ.Ε.Βενιζέλος και Α.Λοβέρδος συντάσσονται με την άποψη περί ταυτίσεως.
Οι βουλευτές της ΝΔ Κ. Καραμανλής (ο νεότερος) και Θ.Φορτσάκης χαρακτηρίζουν ανιστόρητους όσους ταυτίζουν τον Ναζισμό με τον Κομμουνισμό. Και σωστά θεωρούν ότι η χώρα μας έπρεπε να μετάσχει στο Συνέδριο της Εσθονίας και εκεί να προβάλει τον αντιρρητικό της λόγο.
Τέλος, ο αντικομμουνισμός ως πολιτική θέση είναι θεμιτός. Προσοχή: ως πολιτική θέση και όχι ως αποτύπωμα ολοκληρωτικής νοοτροπίας που απαγορεύει (π.χ. την λειτουργία Κομμουνιστικών Κομμάτων ) και ποινικοποιεί απόψεις και ιδέες.
Υ.Γ. Όσοι στηλιτεύουν τα ανελεύθερα καθεστώτα του «Υπαρκτού», καθώς και όσοι καταγγέλλουν την σταλινική θηριωδία και μνημονεύουν τις χιλιάδες των θυμάτων, καλά κάνουν. Θα ήταν χρήσιμο, όμως, να μην ξεχνούν τα θύματα των ποικίλων, αιματηρών επεμβάσεων της Δύσης ( από την Αποικιοκρατία μέχρι σήμερα), καθώς και την αμέριστη υποστήριξη της Δύσης σε δικτατορικά και ανελεύθερα καθεστώτα...
Γιάννης Τριάντης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου